A day like this I want to stay away[Rosypaw][SPT]

Als een blaadje dat over het water gleed, schoof zij over het ijs. Angstgeur was in de lucht te hangen, hoewel het zo komisch was in haar zo te zien glijden. Haar nagels scheurden over het ijs. Inzakken of de kant op klimmen zou een van de moeilijkste opdrachten zijn. Ze had zulke lichte botten als van een vogel, en ze at nooit veel. Klimmen zou moeilijk zijn als ze niet goed in vechten was, en jagen was haar enige talent. "H-help..!" Riep ze, op een normale, geen harde toon.

ROSYPAW
Met bijna onhoorbare pootstappen kuierde de tweekleurige leerling over het Riverclan territorium. Enkele scherpe windvlagen sneden in haar zwart witte gelaat en als bescherming kneep ze haar bladgroene oogjes toe. Pas toen het weer bijna windstil was opende ze deze weer. Ze haatte Leafbare, de koude, de sneeuw. Alles aan het seizoen mocht ze niet. Waarom kon het niet gewoon voor eeuwig Greenleaf blijven? Terwijl de poes mokkig verder liep richting de rivier spitste ze haar oortjes nieuwsgierig naar voren toen een stem haar gehoorstelsel bereikte. "H-help..!" Nieuwsgierig keek ze richting de rivier, en inderdaad, er was een kat die hulp nodig had. "Wat doe jij daar?" Miauwde ze terwijl ze haar beide wenkbrauwen optrok zodat er een frons op haar voorhoofd kwam te staan.

"Wat doe jij daar?" Ern zucht verliet haar bekje. Hulp! Ze keek op en zag een andere Riverclan leerling staan. Ze kneep haar ogen tot spleetjes. Deze kende ze niet al te goed. Of ze was het gewoon even vergeten. "I-Ik wou de r-rivier over s-steken toen ik uitgleed," Verklaarde ze bibberend.

ROSYPAW
Verveeld ging ze zitten met haar groene blik op de lichtgekleurde poes gericht. Nog steeds spookte de vraag hoe die leerling daar was geraakt rond in haar hoofd, maar daar kreeg ze algauw antwoord op. "I-Ik wou de r-rivier over s-steken toen ik uitgleed," Sprak ze al bibberend. Rosypaw greens en schudde afkeurend haar tweekleurig kopje. Hoe dom, dacht ze onuitgesproken. Hierna tilde ze haar pootje op en begon ze die rustig proper te maken met haar roze tong. Sommige stukjes sneeuw die er nog aan hingen smolten weg door de warmte die ze nu voortbracht op haar voorpootje, maar de bedoeling was eigenlijk dat ze al het zand weg kreeg. "En waarom zou ik je helpen? Ik schiet er niets mee op." Miauwde ze onder het likken door, waarna ze haar pootje weer op de grond zette en met een scheve grijns naar de kattin keek.

"En waarom zou ik je helpen? Ik schiet er niets mee op." Al bibberend midden in de rivier hoorde ze de woorden aan. Ze trok haar nagels in, en viel met een klap op het ijs. Het deed pijn, maar het moest even. Wat ze nu zou doen zou haar drijven tot wanhoop, zodat ze wel op de rand moest klimmen. Ze deed het nog eens, en nog eens. Haar kin begon pijn te doen. Een kleine *krak* doorklonk haar oren. Haar haren gingen wat overeind staan. Ze sprong op, dichterbij de rand, en duwde zich naar de andere kant, en zo weer een paar keer. Zo maakte ze vaart. Ze gleed uiteindelijk zo snel dat ze op de andere kant schoof. Nu was de leerling aan de andere kant van de rivier. Het ijs dat hun scheidde. Ze hield haar ogen tot spleetjes en herkende de andere leerling nu. "Rosypaw?" Vroeg ze zacht. Dit kon ze amper geloven! Ze kende de kattin niet lang, maar dacht wel dat ze wat aardiger zou zijn. "Misschien zou je eer van leider krijgen. Als je mij misschien had geholpen kon ervoor zorgen dat hij je eerder krijger zou maken!" Schreeuwde ze in haar hoofd, maar ze hield haar kop dicht.