I hate you, snow! {Honeymist+SPT}

Nightwhisper keek om zich heen, de prooi wist zich vandaag goed te verstoppen. Voor de zoveelste keer vervloekte hij de sneeuw die op de grond lag en maar uit de lucht bleef vallen. "Ik haat je, sneeuw", gromde hij, voor de tweemiljoen-en-zoveelste keer. Hij had vandaag zo ongeveer twee muisjes en een verdwaalde eend gevangen, hij was er best trots op. Normaal gezien had hij twee keer zoveel kunnen vangen, maar de sneeuw verpeste, zoals altijd, zijn jacht. Een eindje verder hoorde het gekraak van bevroren bladeren. Hij spitste zijn oren. Misschien was het wel een vos, of das. De zwarte kater liep in de richting waar het geluid vandaan kwam. Een rosse pels kwam tussen de bomen tevoorschijn, maar het was geen vos. Het was Honeymist, de poes waarmee hij een tijdje terug ruzie mee had gehad. "Euh... Dag Honeymist", zei hij, toen ze hem in het oog kreeg.

Langzaam sleurde de rode vos zich door de sneeuw. Ze was niet aan het jagen, gewoon rustig aan het wandelen. Haar rossige vacht was kleddernat en koud. Haar amberkleurige ogen hadden een doffe uitdrukking. Ze liep zonder na te denken, zich zoveel mogelijk afsluitend van de wereld. "Euh... Dag Honeymist", zei klonk het van voor haar. Licht geschrokken keek ze op. Haar gezichtsuitdrukking veranderde vrijwel meteen in emotieloos toen ze zag wie het was. Nightwhisper, de kater die haar belachelijk had gemaakt."Hallo." Sprak ze bot zonder de kater ook maar een blik waardig te keuren.

"Hallo.", zei ze, terwijl ze Nightwhisper expres niet aankeek. "euh.. hoe gaat het?", vroeg hij ongemakkelijk. Hij hoopte dat ze hem binnenkort zou vergeven, zodat hij niet langer met dat schuldgevoel zou zitten. Hij keek naar boven, het was eindelijk gestopt met seeuwen. Hij ging terug zitten en keek Honeymist rustig aan.

"euh.. hoe gaat het?", vroeg de kater ongemakkelijk. Ha! Voel je maar schuldig, dacht Honey terwijl ze hem aankeek. Nightwhisper keek naar boven, het was eindelijk gestopt met sneeuwen. Hij ging terug zitten en keek Honeymist rustig aan."Met mij prima," Loog ze terwijl ze haar oranje hoofdje heen en weer schudde om de sneeuw er af te schudde.

"Met mij prima," zei ze voordat ze haar hoofd heen en weer schudde om de sneeuw er af te krijgen. Hij begreep dat Honeymist nog altijd boos op hem was. "Waarom ben je eigenlijk boos op mij", begon Nightwhisper. "Ik heb me toch verontschuldigd?", vroeg de zwarte kater terwijl hij haar rustig aankeek.

"Waarom ben je eigenlijk boos op mij", begon Nightwhisper. "Ik heb me toch verontschuldigd?", vroeg de zwarte kater terwijl hij haar rustig aankeek. O, boos was ze eigenlijk al lang niet meer, iedereen kon toch een fout maken? Maar beste vrienden zoude ze nooit worden, dacht ze grimassend."O, dat ben ik ook al niet meer," Mauwde ze met een klein glimlachje."Maar ik denk niet dat we ooit echt goede vrienden zullen worden."