Het begon dagelijkse kost te worden dat Dogdance met tumult haar kamp verliet omdat ze weer eens mot met iemand had. Je kon haar vergelijken met een tijdbom, iets wat afknalde op een bepaalde tijd van de dag. Laat dat voor haar nou eens rond het middaguur zijn terwijl de clan rustig aan het eten was. Een aantal katten waren er nou eenmaal op gebrand om haar niks te gunnen en daar kon ze nou eenmaal niet goed tegen. Haar poten brachten haar naar de vierboom, haar ogen vernauwden zich terwijl ze door de begroeiing tuurde. Tot haar eigen grote teleurstelling was er al iemand bij de vierboom, maar toen deze begon te vertrekken, gleed Dogdance toch langzaam de helling af, hopende dat ze ongemerkt één van de eiken in kon klimmen. Dit plan verliep best soepeltjes, totdat de kat zich omdraaide en haar nieuwsgierig aankeek. Dogdance verstarde en tuurde terug, haar blik ietwat vernauwd. Plan mislukt.