SPT ; I'd like to be friends with you! ; Vixenkit

Hij lachte kort toen ze zei dat hij hem weer was, en knikte. "Als je geen pijn meer hebt?.." Zei hij bezorgd, hij ging niet weer achter haar aan hollen als ze er alleen maar pijn van kreeg, dan stopte hij nog liever met het spel en ging iets anders doen. "Wel eerlijk zeggen, ik wil niet dat je pijn leid alleen maar om te winnen!" Zei hij eerlijk en knikte bij zijn zinnetjes.

"Als je geen pijn meer hebt?.." Zijn bezorgde toon irriteerde haar iets, hij was haar mama niet. "Wel eerlijk zeggen, ik wil niet dat je pijn leid alleen maar om te winnen!" Pijn... Pijn... Kon die kater nog aan iets anders denken? Ze zwiepte eventjes met haar staartje en sprong een eindje van hem weg. "Ik heb geen pijn." Verklaarde ze alleen maar op een ietwat koppige toon. Ze had geen zin om erover na te denken, ze wilde gewoon verder spelen!

"Okey, mooizo" Zei dan maar. Hij had heus wel door dat hij irritant werd maar het ging gewoon vanzelf, alsof iets of iemand hem bestuurde en elke pas en woord kon bepalen. "Daar kom ik hoor!" Riep hij en begon achter haar aan te rennen, hij giechelde omdat het echt superleuk was. "Ik krijg je heus wel" Riep hij lachend en begon steeds harder te rennen om haar bij te houden. Ze was wel echt snel.

"Okey, mooizo" Miauwde de kater en Vixenkit glimlachte wat triomfantelijk. Gelukkig maar, eindelijk gaf hij de discussie op. Ze redde zichzelf heus wel. "Daar kom ik hoor!" Riep hij en begon achter haar aan te rennen, meteen sprintte Vixenkit ook weg als reactie. Ze had er lol in en de pijn vergat ze heus wel. "Ik krijg je heus wel" Miauwde de kater achter haar uitgelaten. "Dat zullen we wel zien!" Reageerde Vixenkit uitgelaten, eventjes over haar schouder kijkende. Hierdoor zag ze niet dat de prooistapel steeds dichterbij kwam. Ze piepte geschrokken toen ze perongeluk zo de prooistapel indook.

Hij moest wel lachen toen ze de prooistapel indook, hij kon het gewoon niet laten. "Hahahahahah g-gaat het wel" Sprak hij terwijl hij lachte, niet goed verstaanbaar. "Sorry, het zag er echt gek uit" Hij glimlachte wat terwijl hij zijn kopje naar beneden liet vallen en haar heel onschuldig aankeek. Er keken wat warriors verschrikt op naar de twee maar hij gaf er geen aandacht aan, het enige wat hij nu kon doen was zien of ze niet boos was dat hij moest lachen of dat ze geen pijn had.

Vixenkit trappelde wat met haar achterpootje en haar pluizige staartje zwiepte verwoed heen en weer. "Hahahahahah g-gaat het wel" Glowkit lachte achter haar, tot haar eigen chagrijn. "Sorry, het zag er echt gek uit" Lachte hij vervolgens. Ze trappelde nog wat meer met haar achterpoten en probeerde grip te vinden met haar voorpoten. Maar tot haar eigen grote schrik en irritatie zat ze vast. "Ik zit vast!" Piepte ze wat geschrokken, terwijl ze alleen maar wilder begon te spartelen.

Toen de kitten begon te spartelen stopte hij met lachen. "Uhh...uhh" Was het enige wat hij kon uitbrengen toen hij naar haar toe snelde. Hij pakte haar pootje beet met zijn lippen, waarna hij begon te trekken. Het hielp gewoon niet, ze zat muurvast. Glow keek verschrikt om zich heen en snelde gauw naar een warrior. "V..v..vixenkit zit- vas- vast" Zei hij hijgend. Met zijn ogen wijzend naar de prooistapel waar alleen de pootjes en staart van zijn 'zusje' te zien waren.

Zullen we iemand vragen zich in 't topic te mengen??

Paniekerig trapte Vixenkit om zich heen. Ze voelde dat Glowkit haar los probeerde te trekken met zijn mond. Zelfs terwijl hij geen tanden gebruikte, voedde het Vixenkit's paniek nog steeds. "Auw, hey, niet bijten!" Piepte ze geschrokken, terwijl ze eventjes extra fel spartelde. Pas toen hoorde ze dat Glowkit hulp ging halen. Nu schaamde ze zich pas echt, de warriors zouden haar vast allemaal uitlachen.

{Is goe xD}