Na een lange wandeling kwam ze eindelijk weer terug op de boerderij, met een opgeluchte zucht liep ze het trein op.Alles zag er nog steeds hetzelfde uit de rij bomen langs het wegetje naar het huis van de boer en boerin. De stallen en de grote schuur waar al het hooi lag, en de bloemen die de boerin had. Achter het huis waren de graan velden van de boer en een redelijk grote tuin. Waar ook veel bloemen stonden, en de kippenhokken. Rustige liep ze verder naar de schuur, ze had daar een lekker warm slaapplekje. En ze had daar weinig last van de boer en boerin wat ze wel fijn vond. Ze was niet zo kittypet die telkens bij mensen moest en wou zijn. ze ging liever haar eigen weg. De ladder naar boven waar het hooi lag en de hooiballen die in de schuur stonden. Sita spitste haar oren toen ze de kleine voetstapjes van muizen hoorde. Die waren hier genoeg muizen, Sita grijnsde haar tandjes bloot en sloop verder om te kijken waar de muizen zaten. Je zou toch denken als er een poes vlakbij leefde dat je ergens anders ging wonen als je een muis was. Maar deze dacht er duidelijke anders over, die fout zou hem faalt worden. Behendige en met een elegant sprong Sita op een grote vette muis die langs een hoopje hooi stond. Ze zette met haar klauwen in het muisje en greep de buik met haar bek en beet die meteen doormidden ze kon een duidelijke krak horen. Met een goed en triomfantelijk gevoel liep ze een stukje terug klom de trap op en ging op haar zelfgemaakte hooi bedje zitten. ze had daar een goed zicht over alles wat in de schuur stond en alles wat naar binnen kwam of naar buiten. Sita at tevreden haar muis op en keek met een goed uitzicht over de schuur en naar de ingang als er iemand kwam kon ze hem meteen zien en horen. Met een tevreden grijns at ze de laatste deel van de muis op en rekte zicht uit. En staarde naar buiten.