My place is here.. But who are you? [Honeymist][SPT]

"Ik hoef niet hoor, jij hebt het harder nodig dan ik." Sprak ze. Hij knikte en pakte de muis weer op, en begon er weer van te eten. Na een tijdje had hij hem op, en keek de poes aan. Hij bedacht weer dat hij haar naam nog niet wist. Hij keek op. "Warrior.. Wat is jou naam?" sprak hij voorzichtig. Hij bedacht dat hij zo veel katten nog niet kende! Hij had gehoord dat Shrewstar de leader was.. Maar hoe zag ze eruit? Ze haar een apprentice horen opscheppen over dat dat haar mentor was, en wat ze allemaal heeft gehoord. Ze had het over Sociale vaardigheden..

"Warrior.. Wat is jou naam?" Mijn naam..? Vergeten. Vergeten te vertellen."Ik.. Mijn naam is Honeymist. Maar noem me maar Honey hoor." De zon stond al niet meer zo hoog aan de hemel. Een teken voor Honey dat het avond werd."Moet jij niet zo weer naar je moeder?" Vroeg ze zachtjes. Dan kan ik je een andere keer de rest laten zien." vervolgde ze en keek Shadekit met een rustige blik aan.

"Ik.. Mijn naam is Honeymist. Maar noem me maar Honey hoor." Shadekit knikte. "Moet jij niet zo weer naar je moeder?" Vroeg ze zachtjes. "Dan kan ik je een andere keer de rest laten zien." Een bedroefd gezichtje op zijn gezicht, om twee redenen: Hij wou langer met haar blijven, en hij hád amper een moeder.. Shadekit knikte zachtjes en trippelde langzaam terug, maar bleef zo af en toe naar Honeymist kijken.

Een bedroefd gezichtje op zijn gezicht kreeg Honey als antwoord. Shadekit knikte zachtjes en trippelde langzaam terug, maar bleef zo af en toe naar Honeymist kijken."wacht!" Riep Honey."je kunt nog wel even blijven..."

"wacht!" Hoorde hij. "je kunt nog wel even blijven..." Shadekit keek om. "H-het hoeft niet persé, hoor.." Zei hij. Hij wou geen schuldgevoel bij de poes naar boven halen, door het zo gewoon mogelijk te zeggen, wat niet al te makkelijk was. Zijn felle oogjes knipperden zachtjes. Hij had nog wel een pleegmoeder.. Dacht hij.

Shadekit keek om. "H-het hoeft niet persé, hoor.." Zei hij. Zijn felle oogjes knipperden zachtjes."nee, echt, blij nog even." Fluisterde Honeymist. Deze keer niet alleen voor Shadekit maar ook voor zichzelf. Ze had het in tijde niet zo leuk gehad. Zachtjes wenkte ze de kitten."wil je nog blijven of niet?"

"nee, echt, blijf nog even." Fluisterde Honeymist. "wil je nog blijven of niet?" Shadekit dacht na, en langzaam zette hij een stapje naar haar toe en knikte ja. Hij liep naar haar toe. Voor haar, dacht hij.

Shadekit dacht na, en langzaam zette hij een stapje naar haar toe en knikte ja. Hij liep naar haar toe. Een grote glimlach verscheen op haar gezicht. Voorzichtig deed ze een stapje in de richting van Shadekit en gaf hem een vriendelijk kopje."Wat zou je nog willen zien?"