[SMOKEBREATH] I'M DEATH?

Onderwerp: [SMOKEBREATH] I'M DEATH? do 25 jul 2013 - 21:30

Dood, bloed, WindClan... Deze woorden bleven spoken in haar kop, ze lag daar, de kater was klaar met haar. Of ze ooit nog beter werd, ze wist het niet. Hij had heel veel wonden bezorgd. Haar poot deed vreselijke pijn, ze kon door de wond tussen haar oren en het bloed dat in haar ogen stroomde haar ogen bijna niet open houden. Ze had geluk, hij wilde haar niet geheel afslachten, anders kon ze dit niet bedenken. Toch, de kans bestond dat als ze niet snel geholpen werd dood ging. Dacht ze. De poes wist dat ze heel dichtbij het kamp was en kroop in haar snelste, en pijnlijkste, pas richting het kamp. De wonden brandde vreselijk en haar achterpoot kon niet meer meewerken. De kans dat ze warrior kon worden, klein, maar er bestond een kans. Ze naderde het kamp en nam grote happen adem, ze was dood op en de adem blies uit haar longen. Ze sleepte zich het kamp op en een schreeuw liet haar laatste beetje adem uitblazen. "Smokebreath!" piepte ze en ze viel uitgeput neer. Ze hapte naar adem en het meeste werd weer terug geduwd, maar ze leefde nog.

OOC: Haar achterpoot is zwaar gekneusd en heftig aan het bloeden, ze heeft overal veel schrammen en op haar voorhoofd en schouder een diepe wond.

Smokebreath's concentratie werd prompt gebroken toen een schreeuw het kamp vervulde van paniek. Zijn ogen sperden zich wat open toen zijn naam geroepen werd en sneller dan hij zichzelf vaker kon dwingen, kwam hij zijn den uit gestormd. Daar lag een bundeltje kat, doordrenkt van bloed. Zij had zijn naam uitgeroepen. Meteen blafte hij een commando naar de dichtsbijzijnde warriors dat ze voorzichtig zijn den binnen gedragen moest worden terwijl hij ook zelf weer in de schaduwen verdween.

In zijn den verzamelde hij meteen spinrag bij elkaar en alles om infecties te voorkomen wat hij nog had. Of tenminste, voldoende en wat hij zo snel bij elkaar kon schrapen. Daarna begon hij de warriors vlug te dirigeren het poesje in een nest neer te leggen en racete hij naar haar toe met kruiden en spinrag. "En nu oprotten," Blafte hij de twee warriors af en richtte hij zich op zijn patient. Smokebreath had nu al helemaal geen tijd meer voor vriendelijkheid. Hij drukte de spinrag tegen de grootste wond bij haar poot aan. Alle kruiden die hij erop smeerden zouden nu toch weggespoeld worden door de rode vloeistof. "Hou vol," Bromde hij tegen de poes, waarvan hij op dit moment niet eens de naam op kon lepelen. Nou ja, als hij eerlijk was, kon hij dat op geen enkel moment.

Om haar heen gebeurde heel veel dingen, alles ging vreselijk snel. Ze kon niet alles bevatten, maar ze merkte wel dat ze maar de Medicine cats den werd gedragen en dat Smokebreath wat warriors hun die commando gaven. Ze werd voorzichtig neergelegd in Smokebreaths den en voelde zich misselijk worden. Hij was bezig met kruiden en spinrag verzamelen en drukte wat spinrag op haar meest bloedende wond, die op haar been. Haar been deed vreselijk pijn, maar wat kon je ook verwachten bij een verdraaide been. "Hou vol," bromde hij tegen de poes, en ze knikte voorzichtig. "Smoke...B..Reath?" stotterde ze voorzichtig en ze duwde haar kaken op elkaar van de pijn. "Wordt ik nn..oog warriior?" miauwde ze zachtjes en ze sloot haar ogen van vermoeidheid.

Het bloed bleef maar vloeien en Smokebreath fronste nog dieper. Dit was zeker niet het ergste geval dat hij gezien had, maar nog altijd was het vrij ernstig. Hij betrapte zichzelf erop dat hij zich afwezig afvroeg wie of wat de verwondingen had kunnen aanrichten, maar hij duwde deze gedachten al vlug weg en sprak zichzelf mentaal streng toe. Nu was eventjes niet het moment om hierover na te denken. Nu moest hij zich focussen. Hij gaf het zelf liever niet toe, maar hoe erg hij ook mopperde, hij had wel talent en stortte zich er altijd met hart en ziel in als het moest. Net toen hij weer spinrag aanbracht om meer bloed te stelpen, drong er een zacht, stotterend stemmetje door in zijn oren. "Smoke...B..Reath?" stotterde zijn patientje zachtjes. "Wordt ik nn..oog warriior?" Zwijgend drukte hij zijn koele neus eventjes tegen het voorhoofdje van de poes aan. "Daar moet je je nu even niet druk om maken," Bromde hij, nog niet eens op onaardige toon. "Blijf jij nou maar rustig en eet dit op, daarvan gaat de pijn weg en kun je voor nu even slapen, dat zal goed voor je zijn." Hij schoof een paar poppyseeds naar de apprentice haar hoofd toe en ging daarna weer aan het werk. Hopelijk zou ze dan ook vergeten dat hij zowaar nog een zachte kant had, ergens diep weggestopt in zijn kille, diepe, zwarte hart. Tenminste, zo beschreef hij het zelf.

Onderwerp: Re: [SMOKEBREATH] I'M DEATH?