>> Maybe there are cats in this clan that aren't so stupid<< -spt- {Fallingkit}

De kitten keek wat wantrouwend om zich heen. De zon stond hoog aan de hemel en de meeste katten hadden zich geïnstalleerd om wat te gaan eten en te genieten van de zon. Poisonkit was niet zo'n fan van de zon. Ze had liever de maan, en de nacht. Een zucht rolde over haar lippen en ze liep de nursery uit. Snel liep ze naar de prooistapel en griste er een muis van af. Om die mee te nemen naar een schaduwachtig plekje en daar op te eten.

-Fallingkit-

Mokkend zat hij aan de rand van de Nursery. Ze dacht aan alles wat gister gebeurt was. Zijn vader had met zijn moeder gevochten, en dat liep aan de hand. Hollystar zorgde ervoor dat de twee elkaar niet tegen zou komen, door zijn vader te verbannen. Voor Fallingkit zelf maakte het niet zo uit, zijn vader gaf toch niks om hem. Hij had zijn moeder wel zwaar verwond. Hij stond op en zijn poten liepen richting de prooistapel. Hij pakte maar een vinkje en keek op. Hij zag Poisenkit nog net zitten, vanwege haar groene ogen. Hij liep langzaam naar haar toe, en ging maar ergens in de buurt zitten. Ondertussen knarste de sneeuw onder zijn poten. "Is het goed als ik er bij kom zitten?" Vroeg hij een beetje onzeker.

Een half kwade, half geïrriteerde zucht rolde over haar lippen bij het horen van poot stappen. Met tot spleetjes geknepen ogen keek ze naar een naderende zwarte kitten. Kennelijk had hij haar ontdekt, iets wat niet heel verrassend was wegens haar felle groene ogen. Daar dankte ze ook haar naam aan, al paste deze ook goed bij haar karakter. Maar dat was gewoon toeval, want haar moeder had dit niet kunnen weten toen ze werd geboren. Haar moeder...vluchtig schudde ze haar kop. Niet weer aan denken, niet weer. Plots keek ze recht in de ogen van Fallingkit, ze was zo in gedachtes verzonken geweest dat ze hem niet dichter bij had zien komen. Met een zacht gesis sprong ze overeind. Er vloog wat sneeuw door de lucht, wat haar muis bedekte. Geïrriteerd keek ze naar haar nu koude eten. Wat moest die Fallingkit? "Is het goed als ik er bij kom zitten?" vroeg Fallingkit onzeker. Dat verklaarde het. Poisonkit stond op het punt om hem hatelijke woorden toe te werpen totdat ze zich iets bedacht. Gister was er een kater verbannen, en nu bedacht ze zich pas dat dat zijn vader moest zijn. De reden dat hij werd verbannen wist ze niet 100% zeker. De poes besloot hem èèn kans te geven. Ze snoof "oke dan"zei ze niet bepaald erg vriendelijk. Onderzoekend keek ze hem even aan. "Maar vertel me dan wat er met je ouders is gebeurt, en, waarom je vader is verbannen'

Sorry heel laat D: was op vakantie >.<

Met een zacht gesis sprong ze overeind. Er vloog wat sneeuw door de lucht, wat haar muis bedekte. "oke dan"zei ze niet bepaald erg vriendelijk. Onderzoekend keek ze hem even aan. "Maar vertel me dan wat er met je ouders is gebeurt, en, waarom je vader is verbannen' Fallingkit knikte rustig en legde zijn vink neer. Hij ging zitten. "Nou.. Kijk.." Begon hij rustig. "Mijn vader nam mij vaak mee naar buiten, en dan bedoel ik buiten het kamp. Omdat de rest van mijn Siblings dood zijn. MIjn moeder vond het vreselijk om soms een leeg nest aan te zien, en daar klaagde ze iedere keer over bij Hollystar. Zoveel klachten, dat mijn vader ze zelf moest horen. Hij werd er gek van. De dag erna, gister, sloop hij de Nursery binnen. Ik was aan de andere kant, met een kitten aan het praten. Ik zag hoe hij haar aanviel, zoveel bloed.. Nou, Hollystar kwam. Die zette er eens stokje voor en nu is hij verbannen. Mijn moeder.. Tja, die zit nu bij de Elders vanwege haar verwondingen."

Fellingkit knikte rustig, legde zijn vink neer en ging zitten. "Nou.. Kijk.."begon hij, Poisonkit keek hem strak aan. "Mijn vader nam mij vaak mee naar buiten, en dan bedoel ik buiten het kamp. Omdat de rest van mijn Siblings dood zijn. MIjn moeder vond het vreselijk om soms een leeg nest aan te zien, en daar klaagde ze iedere keer over bij Hollystar. Zoveel klachten, dat mijn vader ze zelf moest horen. Hij werd er gek van. De dag erna, gister, sloop hij de Nursery binnen. Ik was aan de andere kant, met een kitten aan het praten. Ik zag hoe hij haar aanviel, zoveel bloed.. Nou, Hollystar kwam. Die zette er eens stokje voor en nu is hij verbannen. Mijn moeder.. Tja, die zit nu bij de Elders vanwege haar verwondingen."
vertelde het zwarte katertje. Poisonkit kneep haar ogen tot spleetjes. Eigenlijk leek hij ergens wel op haar... Hij had ook geen ouders... Dan wel een moeder, maar dat was een elder. "En wat gebeurd er nu met jou?"
besloot ze uiteindelijk maar te vragen.

Poisenkit deed haar ogen tot spleetjes. "En wat gebeurd er nu met jou?" Vroeg ze uiteindelijk. Fallingkit twijfelde. "Weet ik niet.. In pleegouders heb ik geen zin in, zeuren de hele tijd aan je kop en denken dat ze je echte ouders zijn. Ik pak meestal wat mos van mijn oude nest en maak daar maar een nest van, amper verschil. Een keer een nest zonder lawaai en regels is ook wel fijn," Maakte hij duidelijk. Hij zuchtte, raakte zijn vink op en keek naar beneden. Zijn vader was eigenlijk het enige beetje goede in het leven, op prooi na.

(kort, weinig inspiratie..)

"Weet ik niet.. In pleegouders heb ik geen zin in, zeuren de hele tijd aan je kop en denken dat ze je echte ouders zijn. Ik pak meestal wat mos van mijn oude nest en maak daar maar een nest van, amper verschil. Een keer een nest zonder lawaai en regels is ook wel fijn,"antwoordde de kater. Poisonkit keek hem ietwat verrast aan. Hij leek nog best wel op haar. Snel nam ze een hap van haar muis, voordat deze echt zou bevriezen. "Jij lijkt best wel op mij.."mompelde ze zachtjes.

Maakt niet uit ^^ het is een spt

Poisenkit keek hem aan. Ze nam een hap van haar muis en sprak vervolgens. "Jij lijkt best wel op mij.." Fallingkit zweeg. Hij plukte wat veren van de kleine vogel en nam een hap. Met een beetje moeite probeerde hij het taaie vlees te eten. Hij hoorde haar stem nog door zijn oren galmen. Jij lijkt best wel op mij..

Fallingkit zweeg, en Poisonkit volgde zijn voorbeeld. De gedachtes raasde door haar kop. Zou ze deze kater vertrouwen? Toe laten in haar hart? Maar wat als hij haar verraadde? Gefrustreerd zette ze haar nagels in de restanten van de muis. Ze nam een besluit. Ze zou hem èèn kans geven. En als hij die verprutste zou hij nooit een nieuwe krijgen. Ze zuchtte. "Ik weet helemaal niks meer over mijn ouders" mompelde ze zachtjes, een van haar grootste geheimen.