You're so classic [Wonderland]

met zijn diepe bronzen blik gericht op op de eersten sneeuw vlokken liep Lionpelt in een drafje richting een rij grootte struiken. hij was al heel de dag bezig met jagen, Leaf-bare was aangebroken en flink ook. zijn pootjes waren gevoelloos van de koude sneeuw. maar ach hij moest maar door bijten alles voor een gezonde clan. Lionpelt stond stil voor de struiken en liep er even om heen. onder de grootste rook hij iets, met een snelle slag sloeg hij onder de struik. zijn uitgestoken nagels raakte een ruwe vacht. Lionpelt trok zijn poot terug en duwde een dikke rat tegen de grond hij beet het beest dood. hij begroef het zodat hij het later op kon halen. hij liep stug door naar een hoop Kraaienvoer, hier vond hij een groot stuk verrotten houd. het lach zo dat hij er onder kon kruipen. dit deed ook in de hoop om eventjes warm te worden en uit de kille wind kon liggen. na een tijdje rook Lionpelt een andere Shadowclan kat hij schoof een stukje op in het geval die gene er bij wou komen zitten.

De gure wind priemde zelfs door door de dikke pels van Wonderland heen en liet een scherpe huivering over haar hele lichaam gaan. Haar groene ogen kneep ze wat dicht. Het gebeurde niet vaak dat ze het koud had. De door de vorst verhardde grond voelde kil aan onder haar poten terwijl ze de stinkende carrionplace op ging. Ze kwam hier nooit voor haar plezier, alleen om eventjes te patrouilleren en de rattenpopulatie in de gaten te houden... Als het er teveel werden, moest er immers ingegrepen worden. Toch kon ze het niet van haar af schudden dat ze een sterke Shadowclan lucht rook. De poes keek eventjes om zich heen met haar groene ogen. "Hallo?" Besloot ze uiteindelijk maar te vragen, toen ze niemand zag.

Lionpelt schoof zijn kopje een klein stukje uit zijn beschutting toen hij een verbaasde "Hallo?" hoorde. "hey ik zit hier" zij hij meteen in de richting van de poes. eventjes bestudeerde hij haar. Lionpelt wist dat haar naam Wonderland was maar hij had haar nooit echt gesproken..ze was prachtig. "kom er maar bij hoor als je wil" hij was behoorlijk slecht in het versieren van kattinnen dus dit zou behoorlijk vaag kunnen gaan worden

Weer huiverde ze even. Woorden schoten tekort om haar haat voor deze plaats te beschrijven. Maar een stem kwam wel ergens vandaan. "Hey, ik zit hier!" Zei een kater. Wonderland hief haar kop en hield deze wat scheef. Waar was hij? Maar toen zag ze eindelijk een kater tussen het vuil vandaan komen. "Kom er maar bij hoor, als je wil." Miauwde de kater. Wonderland hield haar kop even wat scheef, maar knikte toen wat weifelend. "Ik moet wel snel rapporteren bij Shrewstar.." Miauwde ze wat weifelend, "Dus ik kan niet lang blijven enzo.."

Lionpelt keek de poes recht in haar ogen aan toen ze zij "Ik moet wel snel rapporteren bij Innerghost..Dus ik kan niet lang blijven enzo.." hij knikte eventjes en zij toen "ik was ook niet van plan om lang te blijven ik wou gewoon even wachten tot de ergste storm was gaan liggen. hij glimlachte vrolijk naar Wonderland "dus..ben je op jacht patrouille of check je de grenzen.." mompelde hij er achterna. het was algemeen bekend dat Lionpelt een vrij verlegen kater was hij was zeker niet eerste waarmee je een goed gesprek kon beginnen.

Wonderland hield haar kopje eventjes scheef toen Lionpelt zijn verhaal begon. "Ik was ook niet van plan om lang te blijven ik wou gewoon even wachten tot de ergste storm was gaan liggen." Miauwde de kater. "Maar... zo hard gaat 't toch niet?" Reageerde Wonderland aarzelend, zich er goed van bewust dat het ook had kunnen zijn dat ze het helemaal niet had opgemerkt in haar dromenwereld. "Dus..ben je op jacht patrouille of check je de grenzen.." Vroeg de kater vervolgens aan haar. Wonderland glimlachte voorzichtig en haalde haar schouders op. "Niet echt, gewoon kijken of de rattenpopulatie hier niet uit de hand loopt... Voordat ze agressief weer worden," Legde de poes uit.

Lionpelt keek de poes aan die aarzelend zij "Maar... zo hard gaat 't toch niet?" als antwoord knikte hij, ze had eigenlijk wel gelijk. "Niet echt, gewoon kijken of de rattenpopulatie hier niet uit de hand loopt... Voordat ze agressief weer worden," zij de mooie poes op zijn tweede vraag "Aha.. ik snap het, nou ik heb net een jonge rat gedood dus er zal wel eer ergens een nest zijn." Lionpelt kroop voorzichtig uit zijn schuil plekje en keek eventjes afwezig in de lucht. "Wonderland" mompelde hij twijfelend "je hebt mooie ogen." hij keek de poes eventjes aan maar kon zijn blik niet goed vastleggen dus keek hij maar naar zijn pootjes.

"Aha.. ik snap het, nou ik heb net een jonge rat gedood dus er zal wel eer ergens een nest zijn." Miauwde Lionpelt en Wonderland knikte begrijpend. "Met een beetje mazzel zullen die nu wel doodvriezen of verhongeren, het is niet de tijd van het jaar voor nesten." Miauwde ze afwezig, terwijl ze naar de stapels troep keek. De woorden van Lionpelt drongen nauwelijks door in haar dromenwereld. "Wonderland" mompelde hij twijfelend "je hebt mooie ogen." Wonderland keek verbaasd op en knipperde verbaasd. "Huh, wat?" Reageerde ze, duidelijk had ze niet op zitten letten. Pas daarna drongen zijn woorden tot haar door. "Oh, euh, bedankt."

Onderwerp: Re: You're so classic [Wonderland]