I always play a game.{Poisonkit}

He:Twee bijna gouden ogen keken de nursey rond en een witte poot krulde op in het zand. Met zijn kleine nageltjes maakte de zwart witte kitten groeven in het zand. De ogen bleven hangen op de uitgang en een dun staartje werd om de vier poten geslagen.

I:Een geeuw ontglipte mijn bek en ik likte loom mijn kinnetje. Hopelijk kwam ze vlug terug, waar ze ook zijn mocht. Mijn ogen bleven hangen op de uitgang, en ik was klaar om op de staan. Zodra ze naar binnen kwam. Was ze zich aan het verstoppen voor de andere kittens? Bang om gepest te worden. Een bijna onmerkbare frons verscheen op mijn gezicht, waarom zagen de rest haar wel juist en dan ook op de verkeerde manier. Wel, eerlijk zijn. Als ze populair was, was ze nooit vrienden met mij geworden. Dan had ik alleen Bloodkit. Die lag wel te slapen, maar ik had geen zin om hem wakker te maken. Iets vaags zei me dat Poisonkit en Bloodkit het niet zo op elkaar hadden. Maar zeker wist ik het niet.

He:Silhouettekit liet zich vallen in het zand van de Nursey en legde zijn kop op zijn voorpoten. Poisonkit kwam zo wel. Een kitten liep naar hem toe en ging zonder pardon tegen hem aanliggen. Verstoord keek Silhouettekit op... Het was Deerkit, ze was nauwelijks een maan oud net. Waarom deed ze dit? Begreep ze niet dat hij gevaarlijk was. Natuurlijk niet, ze zagen hem nauwelijks. Hoe moesten ze dan weten of hij gevaarlijk was? Een scheut woede ging door Silhouettekit heen en woest stond hij op. Hij moest in zijn rol blijven. Silhouettekit slikte de woorden in die hij wou zeggen en zette in plaats daarvan een glimlach op en keek vriendelijk naar de geschrokken kitten. ''Kan je alstublieft even een andere zoeken om tegen aan te liggen?''De kitten knikte geschrokken en schoot weg. Fijn...Een beetje te vlug gereageerd. Hopelijk kreeg hij geen problemen. Wolfkit was eigenlijk zijn enige slachtoffer en haar zou hij in de gaten houden.

I:Mijn ogen werden aangetrokken door een licht cyperse vacht en ik draaide me helemaal om. ''Hi, Poisonkit'' ik liep naar de poes toe en knikte. Een glimlach, dit keer echt, sierde mijn zwarte lippen en ik wenkte dat ze moest komen. Naar het hoekje waar we wel vaker zaten. Ik nors, en hoe zij zich dan voelden. Ik wist het niet. Maar het was ook ons kletshoekje. Ik plofte weer neer en wachtte tot de poes ook kwam.

-wou iets uitproberen...-

I always play a game.{Poisonkit} Silse14

Hoe lang moest ze nou nog in die vervloekte Medicinecat's den blijven? Een kwade grom kwam uit de bek van de kitten. Het was alweer zo'n week geleden dat Skullfur haar had aangevallen, en bijna had vermoord. Op haar kop zaten velen korsten, evenals bij haar buik. Gelukkig begonnen ook deze een beetje weg te trekken. Toch moest ze hier blijven, in het hol waar alle zieke katten waren. Maar ze was niet ziek, en inmiddels kon ze echt wel voor zichzelf zorgen. Vond zij dan. Waarschijnlijk zou het verstandig zijn als ze zou blijven totdat ze geheel was genezen, aangezien leaf-bare er aan kwam. Maar daar was de kitten het niet mee eens. Ze stond koppig op en negeerde de pijn aan haar buik. Voorzichtig sloop ze weg uit de dan.

Eenmaal in het kamp keek de jonge poes goed om zich heen. Bang Skullfur weer tegen te komen. Ze wist dat de kans groot was dat als ze de grijze tabby weer zag, deze haar zou vermoorden. Een zucht rolde over haar lippen. Eerst was ze niet gewild in de clan, nu liep ze het risico vermoord te worden. Dat was toch niet normaal?
Snel schoot de kitten het kamp over. Sommige katten keken even gestoord op, maar toen ze zagen dat het Poisonkit was gingen ze weer verder met waarmee ze bezig waren.

Het cyperse poesje schoot opgelucht de nursery in. Ze schudde wat aarde uit haar vacht en keek rond in het warme hol. ''Hi, Poisonkit'' Ze kon haar blijheid voor een paar tellen bijnaniet op. Ze was blij hem weer te zien, ze had een idee gekregen. Misschien een best wel goed idee. Plus dat ze gewoon weer met hem wilde praten. Iedere keer als de zwart witte kater bij haar in de buurt was, of met haar praten kreeg ze een warm gevoel. Een fijn gevoel. "Hoi Silhouettekit" zei ze met een zacht glimlachje. Silhouettekit kwam op haar af en knikte. Haar glimlach werd op zijn snuit weer spiegelde. Hij wenkte haar te volgen, en dat deed ze ook braaf. Luisteren deed ze naar weinig katten, maar Silhouettekit was daar een van. De kater ging zitten bij hun plekje, en Poisonkit volgde zijn voorbeeld. Ze zette haar tanden op elkaar, wetend dat hij de korsten op haar kop en buik waarschijnlijk had gezien. "Deze clan word echt steeds erger... ik kan tegen woorden niet meer in het kamp rond lopen zonder bang te zjnn dat ik word vermoord"zei ze met een bittere ondertoon. Als ze die Skullfur ooit te pakken zou krijgen, zou het niet goed met haar aflopen. "Maar goed, hoe is het met jou?" probeerde ze een gesprek aan te koppelen.

The dosage makes it either remedy or poison
I always play a game.{Poisonkit} Cyanideosje

Poisonkit volgde braaf en ging ook zitten. Ze leek erg blij te zijn met deze ontmoeting en ook Silhouettekit was wel blij. Het was fijn om als vrienden te kunnen spreken. Opeens merkte hij dat ze korsten had, van wonden. Hij wou net ernaar vragen, toen Poisonkit het woord nam. . "Deze clan word echt steeds erger... ik kan tegenwoordig niet meer in het kamp rond lopen zonder bang te zijn dat ik word vermoord" Silhouettekit gromde instemmend, ''Fraaie boel is het''Wat hadden ze tegen Poisonkit, wat had ze ooit fout gedaan? "Maar goed, hoe is het met jou?"vroeg de poes. ''Beter dan met jou''hij begon niet over de korsten, misschien wou de poes daar niet over hebben. ''Wel, nog iets te melden? Iets gebruiksbaar?''hij had al zijn woorden zacht uitgesproken, zodat de rest hem niet kon horen. Nu mocht Poisonkit weer verder spreken.

''Beter dan met jou''zei Silhouettekit, hij ging niet verder over de korsten. Iets waar ze hem wel dankbaar voor was, eerder omdat hij om haar dacht dan dat ze het er niet over wilde hebben. Silhouettekit meende het, hij was een echte vriend, Skullfur had gelogen. En god hoe blij was ze dat het een leugen was. Want wie anders dan de zwart witte kater had ze? Leafheart, maar zij had haar warrior taken. ''Wel, nog iets te melden? Iets gebruiksbaar?''Poisonkit's mondhoeken krulde op in een vals glimlach bij zijn zacht uitgesproken woorden. "O ja, zeker"zei ze al even zacht. "Leaf-bare komt eraan. Dus de prooi word schaarser. Er word volgens mij weinig tot niet geleden op hoeveel kittens eten... Dus wat nou als we iedere keer stiekem wat prooi pakken? Dan zijn wij sterk, en de rest van de clan hongert stukje bij beetje uit. De prooi die we over hebben begraven we voor later. "fluisterde ze terug, met een twinkeling in haar ogen

The dosage makes it either remedy or poison
I always play a game.{Poisonkit} Cyanideosje