Slipped away {Shrewstar}

Met logge pootstappen liep Smokebreath door de sneeuw heen. De kater was koppig genoeg om alsnog alleen op patrouille te gaan om zijn kruiden bijeen te verzamelen. De sneeuw viel gestaag in kleine vlokjes naar beneden. Hij richtte zijn amberkleurige ogen strak voor zich uit. Hij kon dit binnenkort niet meer alleen, niet meer alleen door het territorium sjouwen. Hij zou een kleine kat op sleeptouw moeten nemen, eentje die waarschijnlijk niet zo erg van stilte kon genieten zoals hij dat kon. Hij begon al langzaam een beetje aan het idee te wennen, maar daar bleef het ook bij. Hij voelde er niet zo heel erg veel voor. Voor nu bleef hij lekker alleen sjouwen, de rust opzoeken. Wat had jij ook alweer nodig? Watermint, dat was het. Hij bromde wat zachtjes toen hij zijn ogen focuste op de bleekgroene bladeren in de vochtige aarde, vlak voor het struikgewas en een kleine helling. Gedachteloos begroef hij zijn poten in de aarde, de bladeren voorzichtig losgravende. Voorzichtig steunde hij op de grond, maar hij liet een pijnlijke kreet toen deze wegzakte en zijn poot weggleed van de helling. Het gewricht klapte dubbel. Meteen klapte hij zijn kaken op elkaar om de ontsnappende kreet te smoren. "Verdomme," Gromde hij, terwijl hij zijn gewicht voorzichtig uitteste op de poot, maar deze duidelijk protesteerde. Verzwikt. Geweldig.

S H R E W S T A R

"Smokebr-" De Clanleader had haar kopje al door de ingang van de Den gestoken, maar toen zijn geur haar niet echt vers tegemoet kwam, fronste ze wat. Een paar Warriors had ze wat akelig horen hoesten, dus wilde ze even bij de norse kater checken of hij het al in de gaten had gehad. Maar nee, de kater was weggegaan. Toch was de poes te koppig om nu te gaan lopen wachten op hem, wie weet was hij wel een hele dag weg uit het kamp en had zij die dag helemaal geen poot uitgestoken. Shrewstar draaide zich direct om en verliet het kamp met een wat snelle pas. Zijn geur werd al direct sterker buiten het kamp en uiteindelijk vond hij de donkere haarbal, onderaan een helling. "Eindelijk." Mompelde ze half tegen zichzelf bedoeld en kwam op de kater af. "Ik weet dat je het druk hebt, maar kan je-" Voor de tweede keer deze dag kapte ze zichzelf af. Met een frons keek ze de Medicine cat van haar Clan aan. Wat had hij nou weer gedaan. "Wat heb jij gedaan?" Vroeg ze met een kleine nieuwsgierige toon en ze moest haar kaken op elkaar klemmen om geen glimlach op haar gezicht te halen. Had de Medicine cat zichzelf nou bezeerd? Niet iets wat je elke dag zag.

SMOKEBREATH

220

TY SARA

Voorzichtig probeerde Smokebreath zijn poot neer te zetten op de drassige aarde, met een diepe frons op zijn gelaat het gewricht wat hij zojuist had verzwikt testende. Een gesmoorde grom ontsnapte uit zijn keel toen pijn enkel oplaaide. Verdomme. Dit kon hij níet gebruiken. Als Shrewstar dit zag dan zou ze-. "Ik weet dat je het druk hebt, maar kan je-" Begon een stem achter haar. Mentaal vervloekte hij zijn pech. Starclan had het echt op hem gemunt, hadden ze het niet? En waarom kwam die verdomde Clanleader hem altijd storen op de slechtste momenten? "Wat heb jij gedaan?" De clanleader keek hem met een lichte frons aan op haar gezicht. Ze had hem zelfs nog gezien. Oh, dat was fijn. Naja, hij nam aan dat ze hem gezien had. Toch zette hij zijn chagrijnige pokerface op en staarde hij haar enkel neutraal aan. "Kruiden zoeken." Miauwde hij kort. "Waar kan ik je mee helpen, Shrewstar?" Hij probeerde zijn poot zo normaal mogelijk op de grond neer ze zetten, maar kon het niet laten om zijn gezicht een beetje te vertrekken en een zachte, nauwelijks hoorbare kreun uit te stoten toen zijn poot de grond raakte. Een nieuwe scheut van pijn trok omhoog langs zijn zenuwen. Toch bleef hij de clanleader bijna uitdagend doch waarschuwend aankijken, of ze durfde er wat van te zeggen.

S H R E W S T A R

Ze keek hem nog neutraal aan, niet wetende wat op haar af zou kunnen komen. Wie weet kreeg ze weer een scheldpartij naar d'r kop gesmeten en dan zou ze gemakkelijk haar rug naar de kater omdraaien, net zoals ze zou doen bij Wolftail. Geen woede-uitbarstingen meer voor haar, want niemand had iets aan zo'n Leader. "Kruiden zoeken." Goed, een kortaf antwoord, maar wat had ze kunnen verwachten van deze kater? "Waar kan ik je mee helpen, Shrewstar?" En toen de kater een poot op de grond zette en er toen een wat vreemde frons op zijn voorhoofd kwam, versmalde Shrewstar wat wantrouwend haar blik. Dus er was waarschijnlijk wel iets met die poot. Of niet, maar ze kon het voor de zekerheid maar even uit de kater trekken. "Nou, ik dacht dat je misschien wat hulp nodig zou hebben met kruiden zoeken, aangezien Littlepaw officieel jouw Apprentice nog niet is. Maar ik heb verderop een bosje kruiden gezien, dus misschien dat je ze even kunt checken? Wie weet blijkt het wel een goudmijn aan medicijn te zijn!" Glimlachte ze naar de kater, hij kon het beter toegeven, want anders zou ze hem direct door het territorium gaan lopen trekken.

SMOKEBREATH

200

TY SARA

"Nou, ik dacht dat je misschien wat hulp nodig zou hebben met kruiden zoeken, aangezien Littlepaw officieel jouw Apprentice nog niet is. Maar ik heb verderop een bosje kruiden gezien, dus misschien dat je ze even kunt checken? Wie weet blijkt het wel een goudmijn aan medicijn te zijn!" Oh, Shrewstar ging het zo spelen. Zijn gezicht betrok meteen bij het horen van het woord apprentice. Geweldig dit. "Ohja, een apprentice," Miauwde hij op een dralende toon, waarna hij rustig ging zitten. "Ik ben al op die plek geweest." Miauwde hij vervolgens kalm, vloeiend liegende. "Alsnog bedankt voor de moeite. Ik wil die kruiden nog even laten staan tot de eerste vorst inzet, zodat ze zo lang mogelijk vers blijven in bladkaal." Zoals zij het kon spelen, kon hij het zeer zeker ook. De kater keek haar rustig aan. "Verder nog iets, Shrewstar?" Maar daarna maakte hij de fout om zijn poot weer neer te zetten. "Ngh.." Bracht hij even gesmoord uit, waarna hij dit vlug afsneed door zijn mond dicht te doen. Hij haatte het om hulp te vragen aan anderen. Hij droeg altijd alles op zijn eigen schouders. Maar tot zijn ergernis begon het gewricht zelfs dik te worden.