[Minnowleaf - spt]Morning sun

_{De kater knipperde met zijn ogen tegen het zonlicht wat de WarriorDen binnendrong. Meteen was hij klaarwakker, hij had al lang op moeten staan. Vandaag had hij zijn apprentices vrijgegeven, zodat hij eventjes een momentje voor zichzelf zou hebben. Gewoon een dagje rust en geen vragen beantwoorden van de jonge katten. Hij nam niet de moeite een prooi te pakken en snelde het kamp uit, onderweg zou hij wel wat vangen.}

_{Al snel kreeg ze de eekhoorn die ze aan het achtervolgen was te pakken en maakte ze snel korte metten met zijn leven. Minnowleaf raapte het nog warme lichaampje op en begon rustig te rennen, zodat de lucht tegen haar gezicht blies en eventjes al haar problemen meenam met de wind. Maar nog voordat ze het doorhad botste ze per ongeluk tegen iemand aan en liet ze haar pas gevangen prooidier neervallen op de grond. "Sorry! Ik was niet aan het opletten." Sprak ze vluchtig zonder na te kijken wie het was. Gauw pakte ze haar eekhoorn weer beet en liep ze langs de kater heen, te beschaamd om hem aan te kijken.}

_{Voordat de kater het doorhad was er een rode poes tegen hem aan geknald. Ze liet van schrik haar prooi vallen. "Sorry! Ik was niet aan het opletten." Sprak de poes vluchtig en raapte haar prooi weer op, waarna ze langs hem heen liep. Hij draaide met de poes mee, en draafde een vossenlengte zodat hij haar had ingehaald, en hij nu naast haar liep. ''Minnowleaf, was het niet?'' Vroeg hij nieuwsgierig en bekeek haar rosse vacht. Nee maar, dit moest een nichtje van Wolftail zijn! De woede voor de tabby kwam weer omhoog borrelen, maar hij wist deze te verbergen voor de rode kattin, misschien was ze wel anders dan haar neef. Tenminste, hij hoopte van wel.}

_{''Minnowleaf, was het niet?'' Ze knikte vluchtig en wierp even een spijtvolle blik op de zwarte kater met haar zachte blauwkleurige ogen. "Frostlake, toch?" Sprak ze, ietwat struikelend over enkele letters door de eekhoorn in haar bek. Maar ze stopte algauw toen ze doorkreeg dat al wandelend met een eekhoorn in je mond niet de beste manier was om met iemand te praten.}

_{De rode poes wierp hem een spijtvolle blik met haar zachte, blauwe ogen toe. "Frostlake, toch?" Sprak ze, ietwat struikelend over sommige letters vanwege de prooi die in haar bek bungelde. De zwarte kater knikte bevestigend, ja, dat was zijn naam. Ze stopte vervolgens, zo zou hun gesprek een stuk makkelijker worden. ''Jij bent het nichtje van Wolftail, is het niet?'' Miauwde hij en keek even naar de verse eekhoorn die de poes bij zich had. Hij hoopte dat deze poes niet zo vreselijk zou zijn als haar neef, want dan zou hij er misschien wel een nieuwe vriend bij hebben.}

_{''Jij bent het nichtje van Wolftail, is het niet?'' Wel shit, hij wist dus precies wie ze was. Maar wat wou je? In een Clan bleef nooit iets lang geheim. Ze knikte ietwat beschaamd en richtte haar blauwe blik op haar voetjes. Hierna legde ze kalm haar prooi neer op de grond. Haar blik bleef op haar voetjes gericht toen ze de volgende vraag luidde. "Waarom?" Vroeg ze zachtjes, haar stem amper luider dan het geluid van de ritselende bladeren aan de bomen.}

_{De poes knikte wat beschaamt en keek naar haar poten. Ze legde kalm haar prooi neer, keek nog altijd naar haar poten en vroeg zachtjes een vraag aan de zwarte kater. "Waarom?" klonk de stem van de rode kattin zachtjes. De kater sloeg zijn staart over zijn poten. ''Ik vroeg het me gewoon af.'' Besloot hij en liet zijn blik naar de eekhoorn gaan. ''Je hoeft je nergens voor te schamen, hoor.'' Miauwde hij vervolgens naar haar en liet zijn blik over de kattin gaan, ze zag er onzeker uit. En hij wilde niet dat hij de oorzaak daarvan zou zijn.}

_{''Ik vroeg het me gewoon af.'' Miauwde hij. Nee, ze wist wel beter. De kater zou haar vanaf nu aan beoordelen onder de invloed van haar neef. Alles wat ze verkeerd deed zouden katten steken op het feit dat ze de nicht was van die oh zo slechte kater. Ze schudde afkeurend haar kopje en keek op naar de kater toen deze weer sprak. ''Je hoeft je nergens voor te schamen, hoor.'' Ze slikte even en knikte nee. "Maakt het je iets uit dat ik Wolftail's nicht ben?" Waagde ze te vragen.}

_{"Maakt het je iets uit dat ik Wolftail's nicht ben?" Waagde de poes het erop om dat aan hem te vragen. Frostlake trok zijn wenkbrauw even op. ''Zolang jij niet zo bent als hem, maakt het mij, en ik denk niemand, iets uit dat jij zijn nicht bent.'' Zei hij met een grijns op zijn gelaat. Hij sprak dit niet alleen om de poes gerust te stellen, het was ook nog eens de pure waarheid. Hij deed niet aan beoordelen voordat hij een kat goed genoeg kende.}

_{''Zolang jij niet zo bent als hem, maakt het mij, en ik denk niemand, iets uit dat jij zijn nicht bent.'' Ze vernauwde haar beide ogen even en bleef hem voor enkele seconden aanstaren. Net zoals Wolftail had ze een best groot gestalte, wat er dus voor zorgde dat ze bijna even groot was als Frostlake. "Ik denk niet dat ik bevriend wil zijn met iemand die me altijd zal vergelijken met mijn neef." Miauwde ze scherp, waarna ze vlug van hem weg kronkelde en haar prooi opraapte.}

_{Opeens vernauwde de blik van de rode poes en ze staarde hem voor enkele seconden aan. "Ik denk niet dat ik bevriend wil zijn met iemand die me altijd zal vergelijken met mijn neef." Miauwde ze scherp, waarna ze weg kronkelde van hem en haar prooi opraapte. ''Wacht!'' Miauwde hij en deed een stapje naar voren. ''Ik bedoelde het niet zo, ik bedoel alleen maar dat als je niet zo slecht als hem, of Rushspirit bent, niemand je met hem zal vergelijken.'' Hij deed weer een stap naar achteren, blijkbaar had hij het alweer verpest, het liefst zou hij nu weglopen, maar dat was niet de goede oplossing. ''Het maakt mij niet uit dat je zijn nicht bent.'' Miauwde hij en keek haar aan. ''Echt niet..'' Sprak hij daarna wat zachter.}

_{Toen ze net op het punt stond de kater achter te laten, luidde hij zijn stem weer. ''Wacht!'' Miauwde hij, waarna hij een stap in haar richting nam. Ietwat bedreigd zette ze haar nekharen omhoog, maar die daalden algauw weer naar beneden toen hij verder sprak. ''Ik bedoelde het niet zo, ik bedoel alleen maar dat als je niet zo slecht als hem, of Rushspirit bent, niemand je met hem zal vergelijken.'' Hij nam weer een stap naar achteren. Ze bleef hem nog altijd met twee vernauwde ogen aankijken, maar hield haar mond nog wijselijk. De kater was duidelijk nog niet uitgesproken, dus gaf ze hem de kans om dat wel te zijn. ''Het maakt mij niet uit dat je zijn nicht bent. Echt niet..'' Minnowleaf besloot maar eventjes naar haar voetjes te kijken en zuchtte even luidop. Hij zou het nooit snappen, hoe het was om de hele tijd vergeleken te worden met een monster. "Wandel je even mee naar het kamp?" Besloot ze maar te zeggen, toen ze hem weer een blik waardig gunde.}

_{De kattin bekeek haar poten weer. "Wandel je even mee naar het kamp?" Besloot ze toen te zeggen, en Frostlake knikte eventjes. Onderweg zou hij wel weer wat vangen. Hij hoorde geritsel in de struiken, een vogeltje had zich daar net geïnstalleerd. De kater zakte in elkaar en hij sprong het struikgewas in, waar zijn klauwen al snel het fladderende dier te pakken hadden. Hij beet in de nek van de vogel, en deze verslapte op slag. Hij kwam het struikgewas uit en knikte eventjes naar Minnowleaf.}

_{Geduldig en ietwat nieuwsgierig vertraagde ze haar pas toen Frostlake plots uit het niets van haar wegsprong, de struiken in. Enkele seconden overwoog ze gauw van hem weg te lopen, maar wijselijk bleef ze staan. "Mooie vangst." Miauwde ze naar hem toen ze het vogeltje zag hangen tussen zijn kaken.}

_{"Mooie vangst." Kreeg hij terug als antwoord van de rode kattin, en hij glimlachte eventjes. ''Die van jou is anders ook niet mis.'' Miauwde hij, half onverstaanbaar, vanwege de vogel die hij tussen zijn kaken had. Hij zwiepte met zijn staart en maakte aanstalten verder te gaan.}

_{''Die van jou is anders ook niet mis.'' Ze knikte even en keek nadien weg. Ze vond het niet bepaald leuk wanneer iemand haar een compliment gaf, soms vatte ze het verkeerd op. Toen Frostlake teken gaf om verder te gaan, begon ze weer te stappen en sloot ze eventjes haar ogen. Ze was nou eenmaal iemand wiens vertrouwen moeilijk te winnen was. Maar met de tijd dat je haar leerde kennen, begon ze je beetje bij beetje wel meer te vertrouwen. Héél traag.}

_{Frostlake moest even in zichzelf grijnzen, en stapte toen weer naast de poes mee. Zijn ogen stonden omhoog gericht, ze keek daarboven op hem neer. Zijn ogen gleden over de rode kattin heen, maar richtten zich al snel genoeg weer op het pad wat voor hen lag. De laatste tijd maakte hij wel weer wat nieuwe vrienden, maar hij verloor er even veel even snel. Iets in hem schreeuwde dat er iets mis was, maar hij snapte zijn gevoel niet. Toen pas hoorde hij een zacht geritsen, en zijn oren schoten naar achteren. Hij zette een pas, waarna hij zich met een ruk omdraaide, zijn scherpe blik gericht op de bosjes. Iets achtervolgde hen.

- Ik wilde er een beetje spanning in gooien, jij mag kiezen wat er achter hen aanzit}

_{Om de een of de andere reden moest de kater grijnzen. Ze wist niet goed waarom, dus een vragende blik betrad haar gelaat. "Wat is er zo grappig?" Besloot ze maar te vragen, ietwat beledigd. Maar toen ze zijn oren naar achter zag schieten, keek ze ietwat verrast naar achter. "Das!" Siste ze, waarna ze helemaal verstijfde en de kater met grote ogen aankeek.}

_{Hij zag hoe Minnowleaf verstijfde en hem met grote ogen aankeek. "Das!" Had ze gesist. Zijn oren lagen al in zijn nek, wat nu? De das kwam grommend op hen af, en hij ging schuin voor de rode kattin staan, aangezien die verstijfd was. Niemand kwam aan zijn medeclanners. Een lage grom verliet zijn keel en toen de das op hen afschoot zette hij zich af, zodat ze elkaar in de lucht raakte. Frostlake zette zijn klauwen in de pels van de das en het dier krijste woest.}

_{Ze keek kwaad naar Frostlake toen die beschermend voor haar kwam staan. "Och, kom op! Ik ben ouder dan jou, je hoeft me heus niet te behandelen als een kit!" Miauwde ze waarna ze over hem heen sprong. Daarna sprong Frost zelf ook in de lucht om de das aan te vallen. Mokkig viel ze hem ook aan en plantte ze haar klauwen en tanden in het vel van de das.}

Onderwerp: Re: [Minnowleaf - spt]Morning sun