{Sharpkit - spt} Hello little boy

_{De zwarte kater was die avond nog laat op. Hij zat voor de warrior den en waste zijn vacht goed. Zo hier en daar miste nog een pluk haar, en de snee in zijn zij was nog goed te zien, en dat allemaal met dank aan Wolftail, de verrader. Hij dacht dat de kater zijn vriend was, niet dus. Frostlake keek op, naar de maan en glinsterende sterren. Zijn leven was gespaard gebleven, en er was maar een dode gevallen, Stunspore, de kat die als deputy was aangewezen door Rushspirit. Hij walgde van die twee namen. De 'deputy' was vermoord door Smokebreath, een geweldige zet had hij dat gevonden van de kater. Frostlake bekeek zijn andere wonden, die heelde gelukkig erg goed.}

_{Verveeld keek de kleine kitten om zich heen. Vandaag was de eerste dag dat hij naar buiten was gegaan zonder een opmerkingen te horen dat hij nog te jong was. Maar ondertussen was het al laat geworden en hij moest gaan slapen. Toch wou de kitten dit niet, hij wou spelen, hij wou op avontuur. In tegenstelling tot zijn siblings die al diep in slaap waren. Snel keek de kater om zich heen en merkte hij op dat niemand op hem lette. En alweer sloop hij richting de nursery wand om vervolgens in de schaduw naar buiten te sluipen. Het was handig dat hij te klein was voor zijn leeftijd zo werd hij minder opgemerkt. Toch vond hij het ook irritant dat heel veel hem aanspraken met kleintje of zo. Als iemand dat zei ging hij er altijd tegenin ook al wist hij dat het waar was. Maar als ze hem zagen springen of spelen vielen de katten hun monden vaak open van verbazing door zijn al best sterke spieren die je niet zou verwachten voor ene kitten van zijn leeftijd. En op zo een moment moest de zwart witte kater altijd lachen. Maar boos werd hij nooit. Sharpkit vond het geen leuk gevoel om boos te zijn. Eindelijk kwam de kleine kater aan bij de uitgang van de nursery om er dan vervolgens snel uit te lopen en een camp die bijna helemaal leeg was aan te treffen. Sharpkit was verbaast hoe veel groter het camp leek zonder gevuld te zijn met katten. Met ene verbaasde blik in zijn blauwe ogen scande hij de omgeving af, op zoek naar iets te doen.}

_{Frostlake liet zijn ogen rondgaan in het kamp, waarna zijn blik viel op een zwart met witte vage vlek. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en zag dat het een kitten was, die hoorde niet thuis als het donker was. Door zijn zwarte vacht was hij van veraf niet te zien, en hij sloop dichtbij. Opeens doemde hij voor de kitten of. ''Sharpkit?'' Zei hij vragend, hij wist die naam omdat de kit erg op Shrewstar leek. Zijn blik was streng. ''Je weet dat jij al lang moet slapen?'' Sprak hij kalm, ietwat nors.}

_{Verveeld keek de kleine kitten rond, buiten de nursery was net zo weinig te doen als binnen. Ineens voelde hij ene rilling langs zijn ruggengraat gaan, hij had het gevoel alsof iemand hem aankeek maar toen hij op zoek ging naar een kat zag hij niets. Dit maakte hem ene beetje bang maar toch hield hijs tand en begon hij niet te bibberen, hij zou geen angst tonen. Ineens dook er ene groot zwart figuur voor hem op waardoor de kitten even opsprong. ''Sharpkit?'' Hij keek op naar de grote zwarte kater. De kater herkende hij niet maar toch was hij er zeker van dat de kater een Shadowclan kat was. "Ja, en wie ben jij?" Vroeg de kleine kater met een nieuwsgierige glinster in zijn blauwe ogen. Maar toen zag hij de strenge blik in de katers zijn ogen en liet hij zijn zwarte oortjes hangen. ''Je weet dat jij al lang moet slapen?'' Even kromp de kleine kitten om vervolgens te beginnen te stotteren. "J-ja ma-ar i-ik" Begon de kleine kater. Maar vervolgens schudde hij zijn gevlekte kopje en ging weer recht op staan. Zijn oren gingen weer rechtop staan en hij toonde zichzelf niet meer klein. Ook stopte hij met stotteren. "Ik kon niet slapen en verveelde me." Zei de kitten en dit keer hield hij zich zo groot mogelijk. Zijn antwoord klonk misschien een beetje brutaal maar het was de waarheid en hij wou niet gezien worden als een bange kitten. Waarom zou hij eigenlijk bang zijn voor een kat van zijn eigen clan. Ja sommige katten waren gemeen maar als deze kat hem iets aan deed zou hij in de problemen raken, ook al wou Sharpkit niet dat de kater in de problemen raakte. Sharpkit wou dat niemand in de problemen raakte en iedereen blij was.}

_{"J-ja ma-ar i-ik" Stotterde de kleine gevlekte kater en schudde zijn kopje. "Ik kon niet slapen en verveelde me." Sprak de kitten en hield zich groot, maar Frostlake zag dat de kitten was geschrokken van zijn plotse opduiken. ''Ik ben Frostlake, een vriend van je moeder, Shrewstar.'' Zei hij met een knikje naar de kitten wie een zoon van hun nieuwe leider was. Iets in hem zei dat deze kat het ver kon schoppen, hij zou een groots warrior worden. Frostlake zette zich voor de kitten neer. ''Ik heb de avondwacht, samen met nog een aantal andere katten, verderop.'' Zei hij en knikte vaag met zijn hoofd ergens verder het kamp in. ''En als ze jou zien zullen ze het tegen je moeder zeggen, dus als je echt niet kan slapen, blijf dicht bij me.'' Zei hij en greens naar Sharpkit, waarna hij zijn nek weer rechtte en door het kamp heen tuurde, als hij niet goed oplette kreeg hij morgen nog een standje van Shrewstar.}

_{''Ik ben Frostlake, een vriend van je moeder, Shrewstar.'' Hoorde hij de grote, zwarte warrior zeggen. Sharpkit draaide zijn kopje scheef. Hij wist dat zijn moeder bekend was omdat zij de leader was maar hij was niet zeker hoe de kater had geweten dat Shrewstar zijn moeder was. Shrewstar heeft nooit bezoek gehad van niemand dus hoe wist de kater dat? Nou ja, Sharpkit wist ook wel dat hij heel erg op zijn moeder leek maar toch, er waren meer zwart-wit katten in het kamp. ''Ik heb de avondwacht, samen met nog een aantal andere katten, verderop.'' Sharpkit keek in de richting waar de warrior die dus Frostlake als naam droeg had geknikt. En daar zag hij 2 vage schimmen van katten liggen. Weer keek de kitten naar de grote zwarte warrior voor zich. "Dat lijkt me cool en leuk." Antwoordde hij op een enthousiaste toon. Toch kon de kitten zich beheersen dus zei hij het stil genoeg en rende hij niet naar die katten. ''En als ze jou zien zullen ze het tegen je moeder zeggen, dus als je echt niet kan slapen, blijf dicht bij me.'' Sharpkit knikte. Hij wou geen problemen, en al zeker niet bij de leader die dan ook nog zijn moeder was. Sharpkit was erg gehecht aan zijn moeder en hoopte dat niets dat ooit zou veranderen.}

_{De kleine kitten knikte, hij wilde zeker geen problemen met zijn moeder hebben. ''En, Sharpkit, bevalt het leven in de ShadowClan je al een beetje?'' Vroeg de langharige zwarte kater en ging liggen, zodat hij op de hoogte van de kleine kitten was. Zijn groene ogen namen de zwart witte kater in zich op, hij zou groots krijger kunnen worden als hij een goede mentor kreeg. ''En, wat waren de namen van jou siblings ook al weer?" Vroeg hij toen, en keek naar het zwart witte pluizebolletje.}