In the night, the stromy night... [Skullfur]>spt<

Voorzichtig gluurde de jonge kit naar buiten. Het onweerde, iets wat ze nog nooit eerder had meegemaakt. Het was buiten sowieso al donker aangezien het nacht was. Maar nu bedekte duistere wolken ook nog eens de maan. Snel schoot Poisonkit naar buiten. Om bewonderd naar het geweld in de lucht te kijken

-Skullfur-

_{Skullfur keek een beetje achterdochtig naar het onweer. De struiken waaiden heen en weer. Donder roffelde door de lucht en lichtflitsen maakten haar een seconde blind. De statige poes schudde haar natte vacht uit. Op dat moment schoot een kitten uit de Nusery. Skullfur gromde waarschuwend. De kitten Poisionkit genaamd keek naar de donder. De humeurige poes siste en tikte de kitten op de schouder. "Kun je niet uitkijken, je hebt me helemaal nat gespetterd.", snauwde Skullfur. Haar tanden zonken weg in het oor van Poisionkit. Pas toen de poes bloed proefte liet ze los. Ha, dat zal de kitten leren.}

Plots tikte iemand haar op haar schouder. Kwaad draaide ze zich razendsnel om. Om daar een onbekende kat te zien. "Kun je niet uitkijken, je hebt me helemaal nat gespetterd.",snauwde de poes. Poisonkit snoof minachtend. "Moet je beter uit-"haar zin werd ruw afgekapt door een geschrokken piep toen de poes plots haar tanden in haar oor zette. Poisonkit voelde de tanden van de warrior in haar oor zakken. En ze liet pas los toen het bloedde. Poisonkit sprong overeind en haar haren sprongen rechtop. "En jij noemt jezelf een warrior! Zielig stuk vossenstront! Kittens aanvallen! Dat zal Hollystar niet zo leuk vinden!"riep ze woedend naar haar. Snel haalde ze haar vlijmscherpe nagels over de neus van de poes. Om daarna een stukje verderop te sprinten zodat de poes zou missen als ze zou uithalen.

_{"En jij noemt jezelf een warrior! Zielig stuk vossenstront! Kittens aanvallen! Dat zal Hollystar niet zo leuk vinden!", gilde Poisonkit. De kitten haalde haar nageltjes over de neus van Skullfur. De poes bleef rustig zitten. "Ik ben niet zielig. En wat boeit het mij dat Hollystar het niet zo leuk zal vinden.", miauwde ze kalm. De kitten stond een eindje ver weg. Skullfur trippelde er naar toe en met haar staart trok ze de kitten dich tegen zich aan. Ze boog haar kop en siste: "Het kan me niet eens schelen of ik nu uit de clan word geschopt. Het enige wat er nu toe doet is jou afmaken!" Haar hoge kille lach overstemde de donder en scheurde door het kamp. Toen ze uitgelachd was keek ze naar de kleine kitten. Ze grijnsde gemeen. Wat zou ik nu doen?, vroeg ze zich af. Meteen daarna liet ze haar klauwen in de buik van de kitten zinken. Ze haalde keer op keer haar scherpe nagels over de buik van het jong. Haar zieke lach schalde over de open plek. Een paar katten keken verstoord op maar gingen terug verder met waar ze bezig waren. Skullfur had ze zien kijken. "Zie je Poisonkit, niemand houd van je. Niemand!" Dat laaste gilde ze eruit.}

EDIT; echt sorry, Skullfur is echt een zieke kat. Tot dat iemand het ijs breekt. Maar bon Razz

Poisonkit keek met grote ogen toe hoe Skullfur gewoon bleef zitten en geen kik gaf toen ze haar scherpe nagels over haar neus had gehaald. Poisonkit zette haar haren overeind en blies naar de poes. Een stemmetje in haar kop schreeuwde dat ze hulp moest halen. Maar ze negeerde het voluit. Zelfs deze poes zou toch hersens hebben en haar met rust laten? "Ik ben niet zielig. En wat boeit het mij dat Hollystar het niet zo leuk zal vinden.",zei de poes. Poisonkit lachte killig. "Omdat zij hier de leider is, slimpie. Ze kan je zo verbannen." Miauwde de kitten. Plots trippelde de poes op haar af en sloeg haar staart om de kitten heen. Poisonkit zette haar tanden in haar staart en probeerde weg te komen. Tevergeefs. "Het kan me niet eens schelen of ik nu uit de clan word geschopt. Het enige wat er nu toe doet is jou afmaken!"Poisonkit verstijfde voor een moment, deze poes was gestoord!
De jonge gestreepte kitten hapte piepend naar adem toen scherpe nagels haar vel open scheurde. Skullfur haalde keer op keer haar nagels over haar buik. Poisonkit piepte wilde en probeerde weg te komen. Bloed vloeide uit haar zachte buikje. Ze voelde dat ze steeds meer van het rode spul verloor. Wild hapte ze en klauwde ze om zich heen. Maar door de pijn wist ze niet zeker of ze Skullfur raakte. Wild begon de kitten te trappen, zodat ze de nagels van de poes wegduwde. Poisonkit had het geluk dat ze een enorm snelle vechter was, en nog vrij sterk ook. Het lukte har daardoor om onder de genadeloze klauwen van Skullfur vandaan te komen. De gestoorde lach van de poes galmde door het kamp. Enkele katten keken op, maar ging daarna weer verder met waar ze mee bezig waren. Poisonkit keek hulpeloos en verloren toe. "Zie je Poisonkit, niemand houd van je. Niemand!"de woorden raakten haar als stekelige doornen. Ze had gelijk.. Niemand mocht haar. Poisonkit keek verloren weg. Nee, ze moest niet op geven. Nee, ze moest niet opgeven. Ze moest deze poes straffen! Plotse woede golfde door haar heen. Woede die was ontstaan uit verdriet. "Help! Skullfur wil me vermoorden!"Brulde ze door het kamp. Zodat al de aanwezigen het zouden horen. Poisonkit keek Skullfur geniepig aan, proberend de pijn te negeren. Er moest snel iemand komen.. Ze verloor aardig wat bloed, en ze wist dat Skullfur verder zou gaan als niemand haar stopte.

-haha maakt niet uit hoor xD dat is gewoon hoe ze is :') Misschien doen dat er straks iemand anders komt de Poisonkit helpt?

_{Even leek de kitten de strijd op te geven maar uiteindelijk gilde ze: "Help! Skullfur wil me vermoorden!" "Ja schreeuw maar goed kleintje.", lachte ze gemeen. "Zelfs Silhouettekit zal je niet komen helpen." Haar woorden waren maar enkele fluisteringen ook al kwamen ze volgens Skullfur hard aan. Ze deed er nog een schepje bovenop: "Hij doet alleen maar of hij je vriendje is, maar eigenlijk ben jij zijn lokmiddel. Lokmiddel voor meer aandacht." De poes zag dat de kitten veel bloed verloor. Hihi, nog niet genoeg hoor., dacht ze sluw. Ze bleef even rustig zitten en ging dan over in de aanval. Skullfur had het op Poisonkits kop gemunt. Haar scherpe nagels bewerkte haar kop. Ze wist dat dit misschien fataal zou zijn maar dat boeite haar totaal niet. Uiteindelijk liet ze het jong hijgend los.}

EDIT; Oké, we halen er iemand bij... Iemand die Skullfur kan straffen :]
Geen warrior neem ik aan want die kan ook op zijn kop verwachten. >D

"Ja schreeuw maar goed kleintje."lachte de poes gemeen. "Zelfs Silhouettekit zal je niet komen helpen" Poisonkit blies naar haar. Natuurlijk zou hij haar komen helpen! Poisonkit keek achterom naar de nursery. Maar geen Silhouettekit. Hij hoorde het vast niet door de donder..toch? Poisonkit beet onzeker op haar lip. "Hij doet alleen maar alsof hij je vriendje is, maar eigenlijk ben jij zijn lokmiddel. Lokmiddel voor meer aandacht." Poisonkit keek haar dodelijk aan " Dat is niet waar!" Zei ze met een ietwat hopeloze ondertoon. Het kon niet waar zijn. Het mócht niet waar zijn. Plots viel Skullfur weer aan. Poisonkit kon niet wegduiken. Ze werd trager door het bloed dat ze verloor. En nu de poes ook nog haar kop aan het bewerken was... hoe lang hield ze dit vol. Poisonkit krijste. Ze voelde zich wegglijden. Maar hield zich zo goed mogelijk vast aan het bewust zijn. Woede golfde door haar lichaam en ze wurmde zich los. Ze sprong omhoog en plantte haar tanden in de keel van de poes. Ze had de pech dat haar kitten tanden nog niet zo lang waren. Ze kon onmogelijk bij de ademsappel. Haar ze zou er wel voor zorgen dat ze Skullfur flink pijn deed. Blind door woede en pijn haalde Poisonkit haar klauwen over Skullfurs lichaam. En ze bleef zich stevig vast bijten in haar nek.

-Ja er moet echt iemand komen xD roep jij iemand?.-

_{Ze voelde dat de kitten haar tanden in haar nek plante en hij borst bewerkte. Skullfur kneep haar ogen tot spleetjes en kronkelde om los te komen. Ze hijgde van de pijn. "Hmmrrr... jij kunt best goed vechten voor een kitten.", fluisterde ze woedend. Ze gaf de kitten een harde klap, Skullfur zou nooit opgeven. Haar nagels maakten diepe lijnen over de rug van de kitten. Ze voelde de ruggenwervel en probeerde die te breken.}

EDIT; Komt inorde, sorry maar ik ben deze weken heel inactief :]

_{Het was nacht en het stormde. De wind huilde door het kamp en de donder rommelde. Evergreen lag met haar ogen open in de warriors den. Zelfs als het niet zo geonweerd had had ze niet kunnen slapen door de gedachten die oor haar kop spookten. Ze was deputy. Hoe had Hollystar haar in StarClansnaam waardig geacht voor die taak? Ze was er echter van overtuigd dat de leider iets in haar zag dat ze zelf niet zag en ze was van plan ervoor te zorgen dat ze geen spijt kreeg van haar beslissing. Evergreen zou vanaf nu alles, alles doen om haar rang waardig te zijn. Het bleek dat ze daar al erg snel de kans voor kreeg.
Een kreet kwam boven het gedonder van de storm uit. Evergreen kon de woorden niet verstaan, maar de toon was duidelijk genoeg. In een paar passen was Evergreen buiten. In twee tellen was ze doorweekt, maar dat was wel het minste waar ze zich nu druk om maakte. Aan de andere kant van het kamp zag ze een wild bewegende schaduw. Ze rende eropaf en zag dat het twee katten in gevecht waren. Vielen rogues het kamp aan? Was het een andere clan die een inval deed? Toen herkende ze de twee: Poisonkit, de kitten die ze laatst nog van de graslanden had moeten plukken omdat ze het kamp uit was geglipt, en Skullfur, een warrior die een paar manen ouder was dan Evergreen. De deputy wist meteen dat het de kitten was die geschreeuw had. Skullfur wilde haar klauwen in de rug van de kitten zetten en Evergreen rende op hen af. Een woedende schreeuw verliet haar mond en ze wierp zich op de warrior. Ze duwde Skullfur tegen de grond en keek de poes aan met ogen die vuur spuwden van woede.
"Waar denk jij dat je mee bezig bent, vossenhart?" siste ze kwaad. "Je blijft met je klauwen van haar af, begrepen?"}

(sorry voor de laatheid, ik had een paar dagen geen internet tot mijn beschikking)

-'K ben op vakantie-

Evergreen botste heel plotseling tegen Skullfur op. De grijze kattin siste doen ze tegen de grond werd gedrukt. "Waar denk jij dat je mee bezig bent, vossenhart?" siste Evergreen kwaad. "Je blijft met je klauwen van haar af, begrepen?" Skullfur grinnikte. "Ooh... Word het kleine poesje boos? Tja niet moeilijk..." Ze liet haar stem wegsterven. Met een sprong schudde ze Evergreen van haar af. Ze wentelde en greep met haar klauwen de rosse schouders vast. Haar nagels boorden zich er diep in en ze drukte de kat in een heel onbehagelijke positie op de grond. Ze grauwde naar Evergreen. "Ik snap echt niet was Hollystar in je ziet als Deputy", gromde ze woest.

"Ooh... Word het kleine poesje boos? Tja niet moeilijk..." Evergreen gromde en dreef haar klauwen dieper door Skullfurs huid. Bloed welde op tussen haar nagels. Skullfur maakte een onverwachte beweging en wist zich onder haar vandaan te werken. Meteen viel ze Evergreen weer aan en drukte haar tegen de grond. Nu waren de rollen omgedraaid. Evergreen grauwde. Hoe had ze zich zo makkelijk af kunnen laten leiden door Skullfurs woorden? Evergreen lag in een onhandige houding en ze voelde pijn opvlammen in haar schouder. "Ik snap echt niet was Hollystar in je ziet als Deputy," gromde de grijze kat. Haar woorden staken Evergreen. "Voshartig misbaksel," grauwde ze. Haar woede stak op als een storm. Ze zou zich niet hier in de modder laten drukken door zo'n kat! Ze zou bewijzen dat Hollystar de juiste keuze had gemaakt. Ze had een taak. De taak om haar clangenoten te beschermen. Als ze Skullfur niet versloeg, liet ze niet alleen Poisonkit in de steek, maar haar hele clan en Hollystar zou teleurgesteld in haar zijn. Ze rolde om en trapte met haar achterpoten naar de buik van de grijze poes. Ze sprong op en vloog Skullfur aan. Ze haalde uit met haar nagels, niet boos en onzorgvuldig, maar precies, snel en krachtig. Meteen daarna sprong ze op de rug van de andere kat en probeerde haar te bijten.

Skullfur voelde de nagels van Evergreen in haar nek boren. Ze haalde piepend en pijnlijk adem. De Deputy probeerde haar te bijten terwijl ze op haar rug zat. Haar schreeuw schalde de openplek over toen Evergreen beet in haar nek. Waarom alles in mijn nek? Skullfur probeerde nog om te draaien, maar de kat op haar was te sterk.
Bloed gutste uit de wonden zodat haar borst en haar poten rood werden. De grijze kattin jammerde van de pijn. Ze zakte door haar poten. 'Verdoofd' bleef ze op de grond liggen. Ze wachtte tot het gewicht van de kat verplaatste. Toen dat gebeurde sprong Skullfur met al haar kracht op. Ze wierp Evergreen van zich af. Sissend liep ze naar Evergreen toe. Skullfur sprong naar de nek van de rosse poes en beet super hard. Bloed stroomde in haar mond. Ze krauwde over de borst en slikte het bloed weg. Uiteindelijk liet ze los.

Skullfur zakte neer bij de poten van Evergreen. Ze hijgde piepend. De kattin gaf het op...

"Hmmrrr... jij kunt best goed vechten voor een kitten.", fluisterde de poes. Poisonkit's ogen glinsterden van haat. Het was dat haar leeftijd in de weg zat, want als ze had gekund had ze de warrior vermoord. Ergens schrikte ze van die gedachte, maar de pijn zorgde er voor dat ze er geen aandacht aan besteedde. Plots smeet Skullfur haar van zich af, de kit kwam met ene klap op de grond. Ze hapte naar adem toen ze de tanden van Skullfur in haar rug voelde zakken. Ze schreeuwde van pijn. Hoe lang ging dit nog door? Als ze nog verder ging zou ze sterven, en dat wist ze. En toen plots liet Skullfur los. Poisonkit keek naar de rode kattin die haar had gered... het was Evergreen, de nieuwe deputy. Ze kreunde, het was de poes die haar terug naar het kamp had gebracht. Ze keek wazig toe hoe de 2 met elkaar vochten, ze had de kracht niet meer in haar gehavende lichaam om overeind te komen. Ze voelde dat ze het bewustzijn verloor, althans, ze hoopte dat het het bewustzijn was wat ze verloor. Niet haar leven. Ze zag toe hoe Skullfur voor Evergreen op de grond zakte verloren. Tevreden zuchtte Poisonkit, en ze sloot haar ogen.

_{Haar tanden zonken in de nek van de poes. Skullfur zakte in elkaar, maar Evergreen wachtte nog even af. Het was een maar al te bekende truc, doen alsof je verslagen was en dan alsnog aanvallen. Na een paar seconden liet Evergreen haar tegenstander los. Deze deed nog een uitval naar haar. Doordat Evergreen wegdook misten de tanden haar nek, maar raakten wel haar schouder. Ze gromde en duwde Skullfur van zich af. De grijze kat liet zich omvallen. ze hijgde en zag er verslagen uit. Een paar warriors waren wakker geworden door het tumult en stonden nu toe te kijken. "Hou haar in de gaten," zei ze tegen de dichtstbijzijnde. Een uitleg kwam later wel. Met grote passen liep ze naar de kitten. Ze zag er niet goed uit, helemaal niet goed. Ze had haar ogen dicht. Was ze bewusteloos? Dood? Niet dood, ze zag haar ademhaling. "Brindlepool!" riep Evergreen. "Haal haar," zei ze tegen een kat. Ze ging naast Poisonkit zitten en begon haar wonden schoon te likken, terwijl ze Skullfur niet uit het oog verloor.}

_{Skullfur kreunde en siste. "Hou haar in de gaten," hoorde ze die verdomde Deputy zeggen. Ze keek op en blies naar de kat die haar in de gaten moest houden. De grijze kat stond op en trippelde naar Evergreen. "Vergeet deze woorden niet.", siste ze in Evergreens oor. Daarna vervolgde ze: "Jij zult de clan nooit kunnen leiden, ooit op een dag als je leader word zal de clan verdoemd zijn. Vergeet dat niet." Ze keek de Deputy in de ogen en slofte dan naar haar hol.

-TOPIC UIT-}