{SPT} The Mocking cat ~

Een beetje afwezig staarde Mockingpaw naar een voorbij vliegende mot. Het beestje dwarrelde op de wind. Maar al snel trok Blessedpaw's stem hem weer terug qua aandacht en zette hij weer een grijns op. "W-we zouden bijnamen voor elkaar kunnen verzinnen..." Miauwde Blessedpaw, met een lichte aarzeling in haar stem. Eventjes knipperde Mockingpaw wat verbaasd met zijn heldere, gele ogen. Maar vervolgens zette hij een vrolijke grijns op. "Is goed!" Miauwde hij, "Maar euh...wie eerst?" Hij wist er om eerlijk te zijn zo snel nog geen. Je kon wel aan z'n hoofdje zien dat hij er hard over aan het nadenken was, hoe hij Blessedpaw zou noemen.

_{"Is goed! Maar euh...wie eerst?" Lichtelijk piekerend beet ze op de binnenkant van haar lip en vernauwde ze haar oogjes een beetje. "Maakt me niks uit..." Bracht ze zacht uit. Echter, aan de twinkeling in haar oogjes kon je zien dat ze toch wel lichtelijk nieuwsgierig was naar wat hij haar zou noemen.}

Nog altijd was Mockingpaw diep in gedachten, zijn ogen half dichtgeknepen. "Ik... denk..." Begon het katertje zachtjes, "Turtledove!" Hij grijnsde vrolijk. "Net zo teer, ietsjes teruggetrokken, maar toch heel mooi." Miauwde het katertje vrolijk, niet eens bewust dat hij eigenlijk een groot compliment gaf.

_{"Ik... denk..." Begon de kater zachtjes. Ze wachtte vol spanning af op het volgende moment dat zijn stem zou luidden, en keek hem met grote oogjes aan. "Turtledove!" Ze bleef even enkele seconden stilstaan, en knikte nadien traagjes. "Net zo teer, ietsjes teruggetrokken, maar toch heel mooi." Ze staarde hem geschrokken aan en nam een stapje naar achter. "O-oké." Miauwde ze terwijl ze teruggetrokken voor hem stond. Ze bleef zo enkele seconden staan, maar kreeg nadien het besef dat het nu haar beurt was om iets te zeggen, een bijnaam te verzinnen. "Tornado!" Bracht ze voorzichtig uit. "Je weet nooit wat zijn volgende actie zal zijn, geheimzinnig, maar toch zeer interessant." Een klein glimlachje kwam tevoorschijn rond haar lippen.}

Mockingpaw hield eventjes nadenkend zijn kop scheef. "Tornado?" Herhaalde hij, terwijl hij eventjes naar de lucht keek. Hierna begon hij vrolijk te lachen. "Prima! Tornado is prima!" Besloot hij vrolijk, waarna hij met zijn voorpoot eventjes op Blessedpaw's voorhoofd tikte. "Weet je wat?" Miauwde hij, terwijl hij zijn poot nog eventjes op Blessedpaw's kop hield. "Jij bent hem!" En met die woorden racete hij vrolijk weg.

_{Ze glimlachte hem toe toen hij zijn bijnaam officieel verklaarde. "Weet je wat?" Miauwde hij terwijl hij zijn poot op haar kop hield. Ietwat vragend keek ze hem aan, maar haar onuitgesproken vraag werd algauw beantwoord door een actie van Mockingpaw. "Jij bent hem!" En met die woorden racete hij weg. "Hey dat is een valse start!" Miauwde ze luid. Maar ze kreeg algauw het besef dat ze hem helemaal niet kon tikken als ze hier bleef staan, so why not? Als een pas afgeschoten pijl schoot ze achter Mockingpaw aan, als gevolg dat ze struikelde over een wortel van een boom en al rollend dichter bij Mockingpaw in de buurt kwam.}

"Hey dat is een valse start!" Hoorde hij nog achter zich. Hij draaide zijn kop om en riep uitgelaten, "Ach, ik ben ook vals!" Miauwde hij terug, met twinkelende ogen van plezier. Hij lette omdat Blessedpaw viel alleen niet helemaal meer op. "Dove, gaat he-" Begon hij. Maar daarna werden zijn woorden al vlug afgesneden, want hij crashte face-first in een struik. Eventjes draaide alles even, terwijl hij op zijn rug in de struik lag, zijn kop naar beneden. Hij was over de kop geslagen. "Blegh!" Spuwde hij, waarna hij wat bladeren uit spuwde en zichzelf los probeerde te trekken uit de tergende takken.

_{Vlak na Mockingpaw viel ze zelf ook al rollend in een struik. Voor enkele seconden zag ze zwart voor de ogen, maar het duurde niet lang of ze kreeg haar zicht alweer terug. Al spugend probeerde ze de blaadjes uit haar mond te krijgen. "Gaat het?" Vroeg ze voorzichtig toen ze Mockingpaw niet meer zag. Oh nee...}

De wereld draaide nog een paar kwartslagen voor zijn ogen en eventjes zag hij alles dubbel, maar de wereld werd al snel weer helder. Zijn brein was wel lekker gerateld, maar gekker kon hij toch niet worden. "Ja, het gaat," Miauwde hij, terwijl hij naar de lucht keek van zijn plekje. "Weet je, de lucht ziet er schitterend uit, maar zou je me toch willen helpen om weer overeind te komen?" Hij grinnikte eventjes zachtjes. "Ik vind Turtledove trouwens te lang," Miauwde hij kalmpjes verder, alsof hij niet ondersteboven hing. "Ik maak der Tove van~"

_{"Ja, het gaat," Miauwde de kater. Ze strompelde nog eventjes rond voordat ze hem zag liggen, en greens even. "Weet je, de lucht ziet er schitterend uit, maar zou je me toch willen helpen om weer overeind te komen?" Ze knikte eventjes, maar bleef nog even plagend zitten. "Ik vind Turtledove trouwens te lang," Blessedpaw hield haar kopje even schuin, maar wist de vraag waarom nog net te onderdrukken. "Ik maak der Tove van~" "O," Miauwde ze ietwat verontwaardigd. "Tove klinkt leuk!" Riep ze daarna geamuseerd uit waarna ze naar hem toe sprong en hem overeind hielp.}

"O," Miauwde ze ietwat verontwaardigd. Mockingpaw spitste zijn oortjes niet. "Niet goed?" Reageerde hij al meteen, ietwat teleurgesteld. "Anders-" maar Blessedpaw dacht er blijkbaar toch anders over. "Tove klinkt leuk!" Miauwde het poesje, waarop meteen een brede glimlach weer op Mockingpaw's gelaat verscheen. "Mooizo! Als het alsnog Turtledove moet zijn, is het ook goed, maar zie Tove maar als een afkorting! De T van Turtle en Ove van Dove~" Miauwde hij weer vrolijk honderduit. Hierna glimlachte hij naar Blessedpaw. "Bedankt voor het overeind helpen, trouwens," Miauwde hij.

_{"Mooizo! Als het alsnog Turtledove moet zijn, is het ook goed, maar zie Tove maar als een afkorting! De T van Turtle en Ove van Dove~" Miauwde hij vrolijk. De vrolijkheid van Mockingpaw deed haar nog ietsjes harder glimlachen. Ze vond het prettig dat hij zich vermaakte in haar nabijheid, dat betekende dus dat ze toch niet zo'n saaie kat was.. "Bedankt voor het overeind helpen, trouwens," Ze haalde haar schouders op en greens even. "Geen probleem." Miauwde ze simpel, waarna ze naar hem toeliep en hem tikte met het puntje van haar staart. "Nu ben jij hem!" Miauwde ze luid. Met snelle pootstappen liep ze naar de dichts bijzijnde boomstronk toe, waar ze opsprong toen ze er eenmaal gearriveerd was. Met een plagerige uitdrukking op haar gelaat staarde ze Mocking uitdagend aan.}

"Geen probleem." Miauwde Blessedpaw simpeltjes en Mockingpaw grijnsde nog wat breder, toch onschuldig. Plotseling tikte Blessedpaw hem echter aan en hij keek wat verbaasd op, knipperend met zijn gele ogen. Pas toen ze besloot dat hij hem was, besefte ze wat er net gebeurd was. "Hey! Dat is een valse start!" Miauwde hij uitgelaten, waarna hij op de boomstronk waar Blessedpaw op zat afschoot als een pijl weggeschoten uit een boog. Hij ging echt niet van haar verliezen, nooit van zijn leven!

"Hey! Dat is een valse start!" Miauwde Mockingpaw uitgelaten. Ze grinnikte en haakte haar nageltjes vast in de boomstam. Maar toen ze doorhad dat de kater in een razend tempo op haar af kwam gelopen, liet ze weer los en croste ze dieper het territorium in. "Pak me dan als je kan!~" Zong ze op een luide toon waarna ze iets sneller begon te lopen.

Mockingpaw keek haar al grijnzend aan, enthousiasme liet zijn geel-getinte ogen vrolijk twinkelen. Het was een duidelijke uitdaging in de ogen van Blessedpaw af te lezen, dus die ging hij maar wat graag aan! Mockingpaw werd niet vaak enthousiast bij anderen. "Pak me dan, als je kan~" Plaagde Blessedpaw hem. "Oh zeerzeker!" Reageerde Mockingpaw plagerig, waarna hij vlug achter haar aan sprong.

"Oh zeerzeker!" Hoorde ze de kater zeggen, waarna ze even achterom keek en opmerkte dat Mockingpaw achter haar aan was gegaan. "Haha, je krijgt me NOOIT!" Daagde ze hem speels uit terwijl ze met haar staartje recht in de lucht verder liep.