{s.p.t} the start of my legend? {s.t.o.r.m.s.t.a.r}

_{Trillende poten, vermoeide gewrichten. Het zag er naar uit dat de grote kater zijn eigen gewicht bijna niet meer kon dragen. Hij sleepte zichzelf door het vreemde gebied heen. Een paar uren geleden was hij een geur mark gepasseerd, waardoor hij zich vaag bedacht dat hij niet veilig was hier. De grote kater keek op, maar er was niemand om hem heen. Hij gromde zachte, de wonden op zijn lichaam prikte en irriteerde en het zou hem niet verbazen als sommige ontstoken waren. Geweldig. Drytwi slaakte een zucht, vlak voordat het zwart werd voor zijn ogen en hij neer viel op het gras ...}

<sub>Vreemd, hoe de wereld verandert zonder dat je het in de gaten hebt. Hoe de wereld draait en het leven doorgaat. De manen gleden voorbij in de lucht terwijl sterren reisde vielen en werden geboren van doden. De wind speelde zacht met mijn haar terwijl ik mijn neus in de wid stak. Met gesloten ogen rook ik de geuren op van het woud. Mijn poten sterk en krachtig, zich vasthoudend aan de stenen onder mijn machtige poten. Ik keek met mijn ambere ogen om mij heen, het geluid van kabbelend water klonk in mijn oren. De naam is Stormstar, leader of Riverclan. Een gerespecteerd vader van kinderen, broeders en zusters in mijn clan. Het was vreemd om weer eens lekker rustig bij de rivier te zitten, de afgelopen dagen was ik nogal.., laten we zeggen afwezich geweest. De wind speelde met mijn lange grijze vacht, ik rook de geur van thuis. Opeens rook mijn neus, iets onbekends. Nieuwsgierig en behoedzaam draaide ik mijn kop om naar de kant waar de geur vandaan kwam. Snelle passen volgde nadat ik actie ondernomen had. Ik ken deze kat niet, dus kan ik hem beter verdrijven. Dit is mijn territorium, ik ben Riverclan.  


Je zult denken: Wtf Moon.. XD. Ja, ik wilde Storm een keer in de ik-vorm proberen</sub>

_{Mijn lichaam begon uit zichzelf te trillen, ik kon het niet meer tegenhouden. Ik was zo moe, mijn spieren deden zo veel moe. Van de sterke, grove kater was niets meer over, alleen nog een zielig hoopje vacht. Met moeite opende ik mijn geelgroenige oog, waardoor ik merkte dat er een kat bij me stond. Het deed pijn, maar ik hief mezelf omhoog en merkte de grote grijze kater op. Hij zag er machtig uit, een of andere leider, dat zeker. "Ik ben geen bedreiging," miauwde ik, terwijl ik probeerde om zelfzeker over te komen, maar ik wist dat ik er moe en uitgeteld uitzag. Dus het zag er waarschijnlijk niet echt uit.}

~*~

Mijn poten werden geleid door de geur die ik volgde met mijn neus. Uiteindelijk zag ik een hoopje vacht liggen dat uitgeteld leek, nieuwsgierig en behoedzaam naderde ik het hompje vacht. -Wie heeft er een stokje? Dan kan ik er in prikken XD- Mijn ambere ogen versmalde scherp, hij rook niet naar clan of kittypet. Rogue was het ook niet precies, ik werd nog nieuwsgieriger naar wie dat eigenlijk was. Als ik nu weg zou gaan, zou hij dood gaan. Wijs besloot ik te blijven, tot het sprak. "Ik ben geen bedreiging," miauwde de kater. Zo te zien was hij niet uit op een gevecht, dat wist ik al vanaf het moment dat ik hem zag. Hij was buiten kracht en het deed me pijn om iemand zo te zien wankelen op het randje van de dood. Ik streek met mijn hand over mijn hart en kneep een oog dicht. Rustig plukte mijn tanden wat bladeren van een tak en ik gaf het aan de reiziger, ook wat jenever bessen om de kat wat te laten aansterken. ''Eet dit, het is goed voor je'' een wijze diepe stem kwam uit mijn bek. Ik sprak wanneer dat nodig was, of als het gezellig was. Mijn vijandige houding hield ik maar het verminderde iet wat omdat ik wist dat hij toch niks kon uithalen. ''Als je geen bedreiging bent, vreemdeling. Wat kom je hier dán doen?'' mauwde ik streng en doortastend.