[Desertkit] Watch... [SPT]

Onderwerp: [Desertkit] Watch... [SPT] do 4 jul 2013 - 8:39

Smellpaw liep door het Riverclan territoria. Ze keek een beetje scheef naar de ondergaande zon. Wat was dat toch mooi. Een zucht van verlichting kwam omhoog, maar bleef ergens steken. Geschrokken hield ze haar adem in. Zonder dat ze het zelf gemerkt had was Smellpaw in de rivier gelopen. Vlug draaide ze zich om en liep weg. Haar zwarte vacht druipte en op dat moment hoorde Smellpaw kraakende takken.

_{Verveelt liep er een kleine kitten de nursery uit. Ze had niets te doen en tot nu toe wou nog niemand met haar spelen. De kleine, crème kleurige kitten ging zitten en liet haar blik over het camp glijden. Toen kwam er een bekende kat in haar zicht, nou ja bekent. Ze had de kat een soort van ontmoet toen dat de apprentice zich bij haar en Stormstar had gevoegd. Desertkit werd weer helemaal vrolijk bij het denken aan het gesprek met haar idool. Stormstar had haar zelfs een hap van zijn muis aangeboden zodat ze de smaak vaan mals muizenvlees kon proeven. Bij de gedachten eraan likte de kleine poes haar lippen al af, ergens diep van binnen hopend die smaak nog eens te krijgen. Haar blauwe ogen bleven op de zwarte apprentice die ze bij de naam Smellpaw herkende gefocust. De kleine kitten besloot net naar de apprentice toe te gaan toen ze zag hoe de apprentice richting de camp uitgang liep. Na even te twijfelen besloot Desertkit om de apprentice te volgen. Wel hoopte ze dat ze de warriors code hierdoor niet overtreed, wand dat zou het laatste zijn wat de kitten wou doen. En ze wou al zeker geen boze Stormstar zien, en al zeker niet als hij boos is op haar. Rustig trippelde de poes richting de camp uitgang waar ze de zwarte apprentice net had in zien verdwijnen. Aangekomen bij de camp uitgang wierp de kitten nog een laatste blik op het camp achter zich tot ook zij in de uitgang verdween. Dit was Desertkit haar tweede keer uit het camp. De eerste keer was geweest tijdens haar geboorte. Toen was ze buiten in een storm was geboren, net als haar zus Rainkit. Natuurlijk herinnerde de kitten zich daar niets van behalve de kou die haar ineens had omringt en de warme geur van verse melk. Nu kon ze het met haar eigen blauwe ogen zien. Gefascineerd bekeek de kleine poes de omgeving. Elke boom, elke struik zelfs de rivier die ze zag waren groter dan ze zich ooit had kunnen voorstellen. De kleine poes haalde eens diep adem waardoor er verschillende onbekende geuren haar geurklieren binnenstroomden. Alles was zo fris en zo levendig ondanks het kouder wordende weer. Ze hoorde een paar vogels fluiten en ze hoorde de rivier ruisen. Ineens schoot haar iets et binnen, Smellpaw! Ze was Smellpaw helemaal vergeten! Gelukkig realiseerde de poes zich dit snel genoeg om haar nog tussen een stel struiken te zien verdwijnen. Snel, maar ook zo stil mogelijk liep de kleine poes richting de zwarte apprentice. Aangekomen bij de groene bladeren van de struik waar de apprentice net in was verdwenen snoof Desertkit de lucht nog eens op. Ze had nog niet leren jagen, of hoe je goed een geur moest volgen, maar toch lukte het haar al snel om de riverclan geur te onderscheiden van alle andere nieuwe geuren. Toch kon de kleine poes het niet weerstaan om aan de struik te ruiken. 'Dus, zo ruikt een struik.' Bedacht de kleine poes zich. Snel verstopte de kitten zich in de struik om niet gezien te worden. Met haar blauwe ogen tuurde ze om zich heen. Maar ze zag geen zwarte apprentice. De kleine poes voelde zich teleurgesteld. Ze was nog maar net uiten en het was nu al voorbij. Was haar kleien avontuur om de zwarte apprentice te volgen echt voorbij? 'Nee!' Dacht de poes en er verscheen ene vastberaden blik in haar blauwe ogen, ze zou het niet zo makkelijk opgeven. Voor een tweede keer sperde de kitten haar roze bekje open om verschillende geuren te ontvangen. Er kwamen geuren binnenvliegen die ze herkende als lucht, water, bomen, struiken, gras en nog veel andere dingen. Maar het lukte haar om de geur eruit te pikken die ze zocht, de Riverclan geur. Snel draaide de poes haar kopje van links naar rechts om te zien in welke richting de geur het sterkste was. Het duurde even maar het lukte haar om te bepalen welke kant ze op moest. Snel begon de poes op haar korte beentjes in die richting te lopen. Ze wist dat er nu waarschijnlijk al een behoorlijke afstand tussen haar en de andere apprentice was maar toch bleef ze extra voorzichtig, voor het geval dat. Na ongeveer ene minuut te hebben gelopen stopte de poes weer en sperde ze haar bekje open. Maat toen gebeurde er iets dat ze niet had verwacht, in de plaats van een sterkere geur van Riverclan was de geur juist vager. Ze zou waarschijnlijk een bocht gemist hebben. Nu was ze verdwaalt. Een angst gevoel begon haar gedachten over te nemen en de poes begon lichtelijk te panikeren. 'O nee, oh nee. Wat moet ik nu doen?' Dacht de kleine poes terwijl ze heen en weer stapte. 'Rustig Desert, adem maar eens diep in en uit en kalmeer.' Zei de kleine poes in gedachten tegen zichzelf. Ze ademde eens diep in en uit om te kalmeren, het was namelijk bijna onmogelijk om met ene oplossing te komen als je panikeerde. 'Oke, ik ben hier dus alleen, en ik weet niet waar ik ben. Waarschijnlijk weet niemand dat ik weg ben en zal ik dus helemaal zelf mijn weg terug moeten vinden.' Vervolgde ze in gedachten tegen zichzelf. De kleine poes moest even nadenken maar bedacht toen de oplossing. "Ik ga gewoon dezelfde weg als ik hier ben gekomen." Mompelde de kleine kitten dit keer luidop tegen zichzelf. Snel draaide de poes zich in de richting waar ze vandaan was gekomen en begon in die richting te lopen. Maar dit keer vergat ze niet om om de zoveel staartlengtes haar roze bekje open te sperren om zeker te weten dat ze niet fout liep. En tot haar verbazing werkte haar plan, elke keer als ze haar roze bekje weer open deed werd de geur van Riverclan steeds duidelijker. Maar toen kwam ze op een kruispunt. De poes herkende weer waar ze was, maar nu scheidde de geuren zich. Als ze rechtdoor zou gaan zou ze bij het camp aankomen, maar als ze nu zou afslaan zou ze bij de zwarte apprentice aankomen. Even dacht de poes na. De gedachten van een lekker avondeten en dan lekker warm in de nursery oprollen waren heel erg verleidelijk, maar aan de andere hand was het idee van de zwarte apprentice achter na gaan en verder op avontuur gaan ook erg verleidelijk. Dus besloot de poes de zwarte apprentice maar te volgen, ze kon later wel wat eten en zich dan in de nursery oprollen. Snel draaide de poes zich in de richting van de geur en begon ze in die richting te sluipen. Ze wist niet hoe ver de poes nu zou zijn dus moest ze erg op haar hoede zijn. Soms liet ze haar geurklieren weer overspoelen door geuren om zeker et zijn dat ze de juiste weg ging. Dan, zag ze de poes in de verte. Ze zag hoe de poes zonder het te beseffen het water in liep om er vervolgens nat uit te komen. Snel sloop de kitten een stel struiken in, maar per ongeluk trapte ze op ene klein takje. Even hoopte ze dat de apprentice haar niet gehoord had maar het was te laat. Ze zag in de blauwe ogen van de apprentice dat zij haar had gehoord. Snel liep de kleine kitten de struiken uit. Haar uitstraling straalde vrolijkheid uit maar ook onzekerheid over hoe de oudere poes zou reageren op haar. "Hoi." Miauwde Desertkit zacht.}
_{~Lang genoeg? xd 1253 woorden ^-^~}

"Hoi.", miauwde een kitten. Smellpaw spitste haar oren en keek recht ik de ogen van Desertkit. "Hallo", antwoorde het zwarte poesje. "Kom er bij zitten, Desertkit." Smellpaw keek vriendelijk. De zon ging langzaam onder en liet haar zwarte vacht een gouden gloed geven. De caramelkleurige kitten leek een beetje onzeker en toch vrolijk. Smellpaw gaf Desertkit een duwtje. "Waarom ben je hier?", vroeg ze een tikje nieuwsgierig. Terwijl ze op een reactie wachtte kroop een spinnetje over haar poot. Ongeïnterresseerd keek ze ernaar. Toen hij bijna op haar kin zat tikte ze het weg. Hij vloog met een boog naar Desertkit en lande op de neus. Smellpaw proestte het uit. "Sorry hoor. Ik denk dat je bezoek hebt.", lachtte ze.

_{Onzeker bleef de kleine kitten staan. Ze wist niet of de apprentice die ze herkende als Smellpaw boos zou zijn of juist niet. "Hallo", Werd ze begroet. Desertkit richtte haar blik, die ze inmiddels op de grond had gericht, op de zwarte poes. "Kom er bij zitten, Desertkit." De crème kleurige kitten begon richting Smellpaw te lopen. En ondanks de vriendelijke blik van Smellpaw bleef de kleine poes onzeker. Aangekomen bij de zwarte apprentice liet ze voorzichtig haar achterwerk naar benden zakken tot ze op de harde aarde zat. Ze voelde hoe de apprentice haar een duwtje gaf en vervolgens geïnteresseerd een vraag stelde. "Waarom ben je hier?" "Nou, ik verveelde me en zag jou in het kamp. Toen wou ik naar jou toegaan maar je verliet het kamp en omdat ik niets anders te doen had volgde ik je. Toen was je al verdwenen dus volgde ik je geur maar ik had niet goed opgelet en was te ver gegaan. En verdwaald. Dus ik volgde de riverclan geur terug en toen ik kon kiezen tussen naar jou gaan of naar het kamp ben ik jou geur gevolgd en nu ben ik hier." Vertelde de kleine poes voorzichtig. Ze wist niet dat het eigenlijk al erg goed was dat ze de riverclan geur nu al had kunnen volgen. "Waarom, is dat fout dan?" Vroeg ze daarna met een bibber in haar stem. Ze wou niets fout doen, ze wou zoals Stormstar zijn. Ineens vloog er een spin op haar neus. "Sorry hoor. Ik denk dat je bezoek hebt." Hoorde ze de zwarte apprentice lachen. Met haar blauwe ogen keek de kitten scheel naar haar neus waar een zwart beestje op zat. Daarna schudde ze haar kop rustig.}

"Nou, ik verveelde me en zag jou in het kamp. Toen wou ik naar jou toegaan maar je verliet het kamp en omdat ik niets anders te doen had volgde ik je. Toen was je al verdwenen dus volgde ik je geur maar ik had niet goed opgelet en was te ver gegaan. En verdwaald. Dus ik volgde de riverclan geur terug en toen ik kon kiezen tussen naar jou gaan of naar het kamp ben ik jou geur gevolgd en nu ben ik hier." Smellpaw grinnikte. Desertkit was zo jong en naïef. Ach, Smellpaw was vroeger ook zo, altijd dingen doen die niet mochten. "Waarom, is dat fout dan?" Vroeg de kitten daarna met een bibber in haar stem. Smellpaw schudde haar kop. "Eigenlijk mag jij niet uit het camp, het is te gevaarlijk. Overal zit gevaar als je eens goed kijkt. Een slang die je plots bijt, een vijand, een das,... Een warrior of apprentice kan zich al wat beter verweren maar een kitten is kansloos snap je." Smellpaws stem klonk rustig. "Ik maak me er niet zo druk over want, iedere kat heeft ooit al eens iets overtreden. Zelfs Stormstar!", stelde ze de kitten gerust.

_{"Nou, ik verveelde me en zag jou in het kamp. Toen wou ik naar jou toegaan maar je verliet het kamp en omdat ik niets anders te doen had volgde ik je. Toen was je al verdwenen dus volgde ik je geur maar ik had niet goed opgelet en was te ver gegaan. En verdwaald. Dus ik volgde de riverclan geur terug en toen ik kon kiezen tussen naar jou gaan of naar het kamp ben ik jou geur gevolgd en nu ben ik hier." Vertelde de crème kleurige kitten tegen Smellpaw. Ze had geen idee dat ze eigenlijk het camp nog niet uit mocht en was stiekem best trots dat het haar gelukt was om de Riverclan geur te kunnen volgen, ook al was ze verdwaalt geraakt. Na het vertellen zag ze hoe de poes grinnikte. De vraag over wat ze hier deed drong nu pas tot diep in haar. En een verschrikkelijke gedachte kwam haar hoofd binnen. "Waarom, is dat fout dan?" Vroeg de poes daarna snel, met een bibber in haar stem. Ze wou geen fout maken. Ze wou alles precies goed doen. Ze wou net zo goed zijn als haar idool, Stormstar. "Eigenlijk mag jij niet uit het camp, het is te gevaarlijk. Overal zit gevaar als je eens goed kijkt. Een slang die je plots bijt, een vijand, een das,... Een warrior of apprentice kan zich al wat beter verweren maar een kitten is kansloos snap je." Hoorde ze de apprentice rustig zeggen. Desertkit haar blauwe ogen werden groot. 'O nee!' Dacht de poes, ook al zou ze het even goed luidop kunnen zeggen wand heel haar uitstraling toonde hoe erg ze het vond. Desertkit wist niet dat ze het camp niet uit mocht en nu had ze toch een fout gemaakt. Straks moest ze nog naar Stormstar gaan en zou hij boos op haar worden! Dan zou één van Desert haar nachtmerries uitkomen, een Stormstar die boos op haar was. De kleine poes moest even slikken bij die gedachte. "Ik maak me er niet zo druk over want, iedere kat heeft ooit al eens iets overtreden. Zelfs Stormstar!" Desertkit geloofde de woorden die ze niet hoorden. Stormstar, de Stormstar had wel eens iets fout gedaan?! Desertkit hoorde de woorden en besefte wat ze betekende maar toch drongen de woorden niet helemaal tot haar door. Ze wou het niet geloven dat Stormstar iets fout had gedaan. Stil staarde de poes voor zich uit.}
_{~Doen dat (als moon het oke vind) Smellpaw Desertkit toch naar Stormstar moet brengen omdat Desert de warrior code heeft overtreden en dat Desertkit daar zo verdrietig van word en ze zich daar super voor schaamt en bang is voor een boze Stormstar als Smellpaw haar naar hem toe brengt? ~}

***
De kitten staarde stil voor zich uit. Had Smellpaw iets verkeerd gezegd? Ze kon het zich niet herrinneren. Plots flitste het door haar heen dat Desertkit dol was op Stormstar. Dat was waarschijnlijk de reden. Smellpaw slikte dat boeltje door en haalde diep adem. "Kijk Desertkit, wat jij nu eigenlijk doet is verkeerd. Ik moet je wel naar het camp terug brengen. Dat is mijn plicht en spijtig genoeg moet ik je ook naar Stormstar brengen, voor een overleg.", miauwde Smellpaw meevoelend.

~Natuurlijk, goed idee trouwens. Stuur jij dan even een pm naar moon?~

_{De kleine kitten haar blauwe ogen sperde zich nog weider open bij de volgende woorden die ze hoorde."Kijk Desertkit, wat jij nu eigenlijk doet is verkeerd. Ik moet je wel naar het camp terug brengen. Dat is mijn plicht en spijtig genoeg moet ik je ook naar Stormstar brengen, voor een overleg." Hoorde ze de zwarte apprentice zeggen. De kleine poes richtte zich met grote ogen naar de apprentice. Haar ogen vulde zich met tranen maar de poes liet ze niet los. Ze was bang. Nog banger dan ze was geweest toen ze verdwaalt was, nog banger dan toen haar ouders werden vermoord, Nog banger dan haar eerste nacht alleen in de donkere nursery. Haar idool was alles wat ze had, naast Rainkit. En ze wou niet dat hij teleurgesteld ging zijn in haar. Bijna gingen de tranen over haar wangen rollen maar de poes hield zich sterk. Ze nam eens diep adem en drong alle tranen terug naar de plek waar ze vandaan kwamen, waar dat ook was.

~Oke ^-^~}

***
Smellpaw vond het zielig om de kitten zo te zien. Ze drukte haar lichaam tegen die van de kitten. "Sssst... Niet huilen. Het komt wel inorde. En als je eerlijk ben tegen Stormstar zal hij minstens zo boos worden dan als je tegen hem liegt. En trouwens, wie kan er op zo'n schattige kitten lang boos blijven?", suste Smellpaw de crêmekleurige poes. Ze likte geruststellend over de kop. "Kom dan vertrekken we." Haar stem klonk luid en weerkaatste op de rotsen. Smellpaw zette een stap en keek of Desertkit haar voorbeeld zou volgen.

~We kunnen als we tien posts hier hebben overgaan naar gewoon River territory, dan over naar Camp en tenslotte naar Leaders Den. Als dat goed is tenminste. ^×^~

_{Snel drong de kleine kitten de tranen die in haar ogen waren weg door eens diep adem te nemen en een paar keer te knipperen. Ze wou niet huilen, ze zou niet huilen. Ze voelde hoe het lichaam van de apprentice tegen haar aangedrukt werd. "Sssst... Niet huilen. Het komt wel inorde. En als je eerlijk ben tegen Stormstar zal hij minstens zo boos worden dan als je tegen hem liegt. En trouwens, wie kan er op zo'n schattige kitten lang boos blijven?" Hoorde ze de poes zeggen in een poging haar gerust te stellen. Maar het lukte niet echt, Desertkit was nog steeds in shock of het idee van Stormstar boos op haar zijn. "Kom dan vertrekken we." Hoorde ze de poes dan vervolgen. Rustig knikte de kleine kitten en volgde de poes vervolgens op de hielen. Maar ze hield zich stil, bang om toch in huilen uit te barsten.

-Ik vind het goed ^-^ ik heb moon de pm al gestuurd waarin het idee zit en nu wacht ik op antwoord ^-^}

***
Smellpaw keek naar de kitten die zich stil hield. Zelf kreeg ze er een krop in de keel van. "Sssst. Stil maar.", suste de apprentice de kitten verder. Ook al wist ze dat de kleine poes zich heel stil hield. Zuchttend stapte ze verder, haar lichaam nog steeds tegen de crêmekleurige poes gedrukt. Toen Smellpaw achterom keek verdwenen de Steppingstones langzaam maar zeker uit het zicht...

~10 berichten, is het goed dat ik een topic open in het (algemeen) River territory?~

Dan mag hier een slotje op!

Onderwerp: Re: [Desertkit] Watch... [SPT]