[OPEN][SPT] Again this feeling..

De asgrauwe kater sloeg zijn klauwen in het zwarte verendek van een kraai en proefde het bloed in zijn mond toen hij de nek doorbeet. Nightwing had hem wel wat dingen geleerd, maar aangezien ze ook weer wat verdwenen was, had hij besloten om zelf maar elke dag op pad te gaan. Die hele situatie met Rushspirit interesseerde hem niet, zolang hij maar een dak boven zijn kop had was alles goed zo. Wat trots pakte hij de kraai op in zijn mond en droeg het naar een rij bosjes en begroef het daar, niemand zou toch zo dom zijn om zomaar prooi op te graven en het vervolgens een heel eind mee te sjouwen, maar voor de zekerheid had hij het maar verstopt. Straks zou hij het wel weer ophalen, zodra hij zin had om terug te keren in het kamp. Waar de katten hem altijd met die vuile blikken aankeken, alleen omdat ze dacht dat hij de nieuwe leiding geweldig vond. Nou, als ze zo dachten, dan mochten ze dat. Wie weet vond hij Rushspirit wel beter dan die zwakkeling van een Brokenstar.

_{met een emotie loze blik stormde Undertaker het bos in, zijn zwarte vacht niet op vallend in de donkere schaduwen. zij gedachtes dwaalde even af hij dacht over Rushspirit, zijn jongste kitten die hij een keer wel mocht. die Heronkit stond hem wel aan. Undertaker had geen idee waarom want al zijn andere kits kon hij niet uit staan, net als hun moeders.

een lichte aroma van vers vlees prikkelde Undertaker's smaakpapillen. zijn ijzig blauwe ogen schoten in de richting van de geur. met een paar ferme passen stond hij voor een zeer bekend onderkruipsel. zijn eerste zoon Ashpaw.}

Voordat hij het ook door had dat er iemand in zijn omgeving rondliep rook hij al de geur die hij verachtte. De grijze tabby draaide zich gelijk om en keek in de ijzig blauwe ogen van zijn vader, Undertaker. Zijn nekharen begonnen wat te prikkelen en hij begroef zijn klauwen in de grond. In een snauw liet hij zijn tanden zien, maar bleef stokstijf op zijn plek staan. Wat moest deze kater hier? "Moet jij geen harten breken, Kittypet?" Siste Ashpaw naar zijn vader en deed wat dreigend een pas naar voren. Hij was niet zo klein meer en om eerlijk te zien was hij niet zo'n verschrikkelijke lengte verwijderd van Undertaker. De kater was sinds zijn Apprentice ceremonie verschrikkelijk gegroeid en binnenkort had hij de lengte van een Warrior. Dus zijn vader zou al snel niet meer de sterkere zijn, voor nu moest de grijze tabby op zijn hoede zijn, nog eventjes.

_{"Moet jij geen harten breken, Kittypet?" snauwde het dreigende mormel. Undertaker keek hem aan met een spottende lach. "moet jij geen leven zoeken rat" siste hij terug. Undertaker deed een stap naar voren en liet zijn grote witte tanden zien. in zijn ogen lag een venijnige blik. "uit al de kittens op de wereld moet jij de mijne worden" gromde de pikzwarte kater naar Ashpaw toe. Ashpaw was Undertaker's eerste kitten. zijn moeder had hij nooit meer gesproken nadat ze het mormeltje hadden gekregen.

OCC: sorry inspi loos '^^}

De spottende lach die de lippen sierde van zijn vader maakte hem alleen maar nog kwader. Ooit zou hij die zwarte vacht van zijn schouders rukken en die twee blauwe ogen kapot scheuren. "Moet jij geen leven zoeken, rat?" Werd hem toegesist, maar Ashpaw dook niet achteruit toen zijn vader een stap dichterbij deed, hij ging niet als een bange kitten ineen zakken. "Uit al de kittens op de wereld moet jij de mijne worden," Ashpaw gromde naar de zwarte kater en liet zijn blauwe blik over de kater gaan. "Mijn moeder had jou nooit moeten vertrouwen." Snauwde de grijze tabby en versmalde zijn blik. "En? Heb je nog meer kittens die je in de steek hebt gelaten? Of was ik meteen de laatste die je hebt genomen?"

_{Undertaker keek naar de grijze vlooien baal, "Mijn moeder had jou nooit moeten vertrouwen. En? Heb je nog meer kittens die je in de steek hebt gelaten? Of was ik meteen de laatste die je hebt genomen?" werd hem toe gesnauwd. "je hebt twee zusjes Iciclepaw en Shypaw. ik mag ze niet echt, je hebt een klein broertje Heronkit ik weet niet waarom maar ik mag dat ukkie wel." Undertaker keek de kater strak aan en ging toen rustig zitten.}

LITTLEPAW

Haar olijfgroene blik hield ze verveeld gericht op de uitgang van de apprentice's den. Nét zoals de vorige keer dat ze een mentor kreeg, deed de nieuwe kat die de plicht had haar te trainen, simpelweg niks. Misschien was die haar medeleerling gaan trainen, en had hij haar hier gewoon achtergelaten omdat hij net zoals de anderen dacht dat ze niks waard was? De grijze kattin schudde haar kopje en strekte haar smalle voorpootjes even uit. Ze wist niet wat die moron van een moeder allemaal had gezegd tegen de krijgers hier, maar het was vast niet veel goeds. Maar ze zou zichzelf ooit wel eens bewijzen, ooit zou ze laten zien wat ze waard was, al zou dat pas gebeuren wanneer ze een elder was, ze liet niet toe dat ze met haar solden! Met plotse nieuwe energie dat door haar aderen gierde, sprong de poes overeind en stoof ze naar de uitgang van het kamp toe. Toen ze daar eenmaal was aangekomen wierp ze nog gauw een blik over haar schouder, waarna ze het territorium in sprong. Ze zou haarzelf dan wel trainen, en als het echt niet anders kon zou ze Ashpaw wel om hulp vragen! De asgrijze tabby kater stond altijd wel klaar voor haar, op hém kon ze tenminste echt rekenen. Maar net toen ze dacht even alleen te zijn, verschenen er twee gestaltes in haar zichtveld. Eentje herkende ze als Ashpaw, de kater waarover ze zonet nog aan het denken was. Maar de zwarte kater die hem vergezelde herkende ze alleen van uiterlijk, zijn naam kwam haar niet bekend voor. De poes vernauwde even haar ogen toen het woord 'rat' haar gehoorstelsel binnensloop. De woorden die volgden, negeerde ze. Niemand, maar dan ook echt niemand mocht Ashpaw als rat uitschelden. "Wie noem jij hier rat?" Siste ze naar de kater welke alles behalve vriendelijk leek te zijn.

Ik kon 't niet laten, sorry xD

"Je hebt twee zusjes Iciclepaw en Shypaw. Ik mag ze niet echt, je hebt een klein broertje Heronkit, ik weet niet waarom maar ik mag dat ukkie wel." De blik die op hem werd geworpen toen de kater ging zitten maakte hem wat ongemakkelijk. Hoe kon hij hier zo makkelijk over al zijn kittens praten? Hij had ze verdomme allemaal in de steek gelaten en hij deed alsof iedereen dat deed. "Wie noem jij hier rat?" De verdedigende woorden bereikten hem gelukkig wel en snel keek hij naar de bron van het geluid. Littlepaw was op een of andere manier bij de situatie betrokken en stond er nu bij. "Littlepaw, jij kan hier beter nu bij zijn, je weet niet wat deze kater doet met poezen." Snel richtte hij een vurige blik op zijn vader. "Of denk je dat deze toch te jong voor je is?" Gromde hij tegen Undertaker.

_{"Wie noem jij hier rat?" riep weer een andere stem. Undertaker stond op en spande zijn spieren. hij keek naar een kleine apprentice. "Littlepaw, jij kan hier beter nu bij zijn, je weet niet wat deze kater doet met poezen." Undertaker keek naar zijn spottende zoon. "Of denk je dat deze toch te jong voor je is?" vervolgde hij. met een dreigende blik keek Undertaker naar Ashpaw "ze is leuk maar iets te jong" grapte hij. "maar Ashie moet je vriendinnetje je komen bescheremen?" vervolgde hij spottend.}

LITTLEPAW

Met twee groene vernauwde ogen keek ze de zwarte kater aan, echter liet ze wel even haar blik richting Ashpaw glijden wanneer deze begon te praten. "Littlepaw, jij kan hier beter nu bij zijn, je weet niet wat deze kater doet met poezen." Ietwat verward hield ze haar hoofd schuin, maar ze hield wijselijk haar mond. "Of denk je dat deze toch te jong voor je is?" Sprak de grijze kater nadien, maar deze keer tegen de blauw ogende kater. "Ze is leuk maar iets te jong. Maar Ashie moet je vriendinnetje je komen bescheremen?" Vurig sprong ze voor Ashpaw en legde ze haar oren plat in haar nek. "Jij bent degene die straks bescherming nodig zal hebben!" Spuugde ze hem toe. Normaal gezien was ze veel rustiger en aardiger, zeker tegen oudere katten. Maar ze kon het gewoon nièt tolereren hoe hij tegen Ash praatte. En eigenlijk was ze nog niet eens zeker van de zaak, gezien ze nog geen enkele training sessie had gekregen en dus totaal niet kon vechten noch haarzelf verdedigen.

_{de kleine poes sprong voor Ashpaw en spuugde "Jij bent degene die straks bescherming nodig zal hebben!" Undertaker torende hoog boven het beestje uit en gromde "doe nog één stap naar voren zeg nog één ding en ik bijt je longen uit je strot." boos liet undertaker zijn tanden zien.}

Undertaker wierp een dreigende blik op hem, maar nu Ashpaw nog iemand aan zijn zijde had, deed hij niet als een watje een pas terug. Kom maar op, dan. "Ze is leuk maar iets te jong," Was dat als grappig bedoeld? Nou dan had zijn vader blijkbaar een slecht gevoel voor humor. "maar Ashie moet je vriendinnetje je komen beschermen?" Ashpaw begon te grommen tegenover de zwarte kater. Maar voordat hij verder iets kon uithalen sprong Littlepaw voor hem. Nee, liet haar zich er nou niet mee bemoeien. "Jij bent degene die straks bescherming nodig zal hebben!" Ashpaw schudde zijn kop en deed een paar passen naar voren zodat hij voor Littlepaw stond, hij keek haar met een waarschuwende blik aan. Geen training was geen enkele kans in een gevecht. "Doe nog één stap naar voren, zeg nog één ding en ik bijt je longen uit je strot." De grom die zijn vader uitblies, liet hem weer terug kijken en nu had hij er genoeg van. Met een plotselinge kracht wierp hij zich op de zwarte kater en probeerde meerdere stukken vacht van de schouders te halen. Grommend deed hij een poging tot bijten in een van de achterpoten van Undertaker. Nu was het genoeg!

LITTLEPAW

"doe nog één stap naar voren zeg nog één ding en ik bijt je longen uit je strot." De woorden die de kater gebruikte zorgde er alleen maar voor dat er nog meer woede in haar opborrelde. Wild zwiepte haar staart van links naar rechts, en nam ze nog een klein stapje naar voren. Maar net toen ze hem nog een keer iets wou toesnauwen, ging Ashpaw voor d'r staan en wierp hij haar een waarschuwende blik toe. Verbaasd deinsde ze terug, en keek ze toe hoe de grijze kater de donkerdere kat aanviel. Ze wist dat ze Ashpaw's handelingen moest vertrouwen, maar alsnog wou ze hier niet blijven staan alsof ze niks waard was. Wat als de oudere kater hem wist te doodden? Wat dan? De kattin schudde haar kopje en keek angstig toe hoe de twee vochten.

_{Undertaker voelde de grijze schim van Ashpaw op hem springen. het was een redelijk sterk beest maar hij had een stuk minder spier kracht en een stuk minder ervaring. Undertaker voelde de tanden van Ashpaw op zijn schouder, het beest probeerde naar zijn achterpoot te happen. Undertaker sprong op en gaf Ashpaw een douw, hij legde hem op zijn zijn en zetten zijn forse klauwen op zijn strot. Undertaker keek even razend op naar littlepaw en beet toen meerdere malen in de achterpoot van Ashpaw. dat zou hij nog wel even voelen.}

Plots voelde hij een kort moment van gewichtsloosheid, en gelijk daarna werd hij op zijn zij gedrukt en voelde hij de uiteinden van klauwen in zijn nek. Maar zijn vader waagde het blijkbaar niet om verder te duwen, in plaats daarvan beet hij in zijn achterpoot. Door de plotselinge pijnscheuten wist hij onder de klauwen vandaan te wurmen, al haalde hij een wond open daardoor. Woedend sloeg hij met zijn klauwen meerdere malenaanar het gezicht van Undertaker, zijn blauwe ogen stonden vol met woede. Ondertussen voelde hij het warme bloed over zijn achterpoot lopen en begon zijn zij te branden.

LITTLEPAW

Een krop kwam vast te zitten in Littlepaw's keel toen de oudste kater Ashpaw tegen de grond gedrukt hield en zijn klauwen tegen zijn nek drukte. Ieder haartje aan haar lichaam dwong haar om Undertaker van Ash's gestalte af te duwen, maar nog vlak voor ze de kans kreeg de actie uit te voeren, wist Ashpaw zichzelf al te redden. De kater haalde meermaals uit met zijn klauwen naar de krijger zijn gelaat, maar tegelijkertijd stroomde er bloed over zijn achterpoot. "Nu is het genoeg, stop gewoon, STOP!" Gilde ze uit waarna ze naar Ashpaw toe sprong, hem weg van de kater duwde en tussen de twee in ging staan. "Jij, stop met vechten! Je wilt niet weten wat Rushstar met je gaat doen wanneer je niet meer in staat bent te vechten of wat dan ook!" Bracht ze overstuur uit tegen de zwarte kater. Hierna draaide ze haar kopje naar Ashpaw toe. "En jij..." Little viel even stil en schudde wild haar kop waardoor enkele tranen de lucht in vlogen. Hierna rende ze de bosjes in en liet ze de twee achter haar alleen. Nee, ze kon niet meer toezien hoe die moron van een krijger haar enigste vriend afslachtte. Ze wou iets doen maar ... ze had er de ervaring en de kracht niet voor. Ze was een nietsnut, een kattin die de Clan alleen maar te last was.

Voordat de grijze tabby nog meer schade aan kon richten, stond Littlepaw opeens voor hem. "Nu is het genoeg, stop gewoon, STOP!" Hij werd achteruit geduwd, maar als hij niet had meegewerkt, zou hij niet veel zijn verschoven. "Jij, stop met vechten! Je wilt niet weten wat Rushstar met je gaat doen wanneer je niet meer in staat bent te vechten of wat dan ook!" Sprak ze tegen Undertaker en Ashpaw glimlachte wat duf, maar toen werden er dingen tegen hem gezegd. "En jij..." Mompelde ze en verdween toen door het struikgewas. Weer was Ashpaw alleen gelaten met zijn vader. "Kijk wat je nu hebt gedaan," Gromde Ashpaw tegen de zwarte kater, maar besloot zich niet weer in een gevecht te laten lokken. "Ik laat je wel alleen nu, misschien dat je er iets van leert." Na een furieuze blik geworpen te hebben op zijn vader achtervolgde hij Littlepaw. Haar geurspoor was nog vers, dus zo ver kon ze niet gekomen zijn. "Littlepaw? Waar ben je?" Begon hij te roepen, hopend dat zijn vader hem niet meer zou kunnen kwellen vanaf hier.

Onderwerp: Re: [OPEN][SPT] Again this feeling..