{SPT & Tallpoppy} Start again

Het zachte tsirpen van de krekels was het enige wat de avond illustreerde, terwijl de zon nog zijn best deed om met haar laatste, stervende stralen de boomtoppen te verwarmen. De hemel, nu in diverse tinten scharlaken en purper getint, begon langzaam bezaaid te raken met ontelbare sterren, alsof de Starclan haarzelf de sterren uitgestrooid had in een achteloze beweging. Om dit schouwspel te aanschouwen zat Shockwave daar, tussen de wortels van een knoestige boom. Zijn staart had hij comfortabel om zijn voorpoten gedrapeerd en in zijn elektrisch blauwe ogen stond een rustige blik.

{Let niet op het taalgebruik, was eventjes aan het experimenteren hoever ik kon gaan met beeldspraak en zinsbouw xD}

_{Haar poten droegen haar zo ver weg als ze maar konden. De avond begon te vallen en de halve maan scheen op haar vacht. De witte delen in haar vacht lichtten een beetje op als ze weer in het maanlicht liep. Een mysterieuze gloed hing tussen de bomen, en verschijnende silhouetten bewogen over de ruwe boomschors heen. Maar haar ogen werden er niet door afgeleid. Een stukje verderop zag ze een bekende kater zitten. Het was Shockwave, en voor hem had ze zich pas ook voor schut gezet. Een groot schaamgevoel kwam weer naar boven en ze hield zich stil.}

Come on. Eins, zwei, drei!
Cheating the game of life

Een plotselinge, bekendere geur dreef zijn neusvleugels binnen. Eventjes gleden Shockwave's ogen dicht en snoof hij, de lucht diep in zijn neus trekkende. Hij herkende de lucht al snel als een Thunderclan geur. Een lichte glimlach verscheen op haar gezicht. "Come out, come out, wherever you are," Miauwde hij kalmpjes en geamuseerd. "Wie je ook bent, ik heb je geroken." Besloot de kater, waarna hij eventjes rustig met zijn staartpunt heen en weer bewoog en paar ruwe likken over zijn borstkas gaf.

*Geëdit wegens vreselijke spelfout .w.

_{"Come out, come out, wherever you are," miauwde de rood witte kater kalmpjes en geamuseerd. "Wie je ook bent, ik heb je geroken." Besloot hij, en ze zag hij hij een paar ruwde likken over zijn borstkas gaf. Twijfelend stond ze op en kwam het struikgewas uit. Hij zou haar nu wel herkennen als de ruziezoekende poes die te laf was met Graystripe te praten na dit ongevalletje. Ze kwam dichterbij tot een vossenlengte afstand. ''Hallo, Shockwave.'' Miauwde ze en keek eventjes in zijn elektrisch blauwe ogen, maar al snel waren haar poten interessanter.}

Shockwave hield zijn kop ietsjes schuin terwijl zijn ogen in het struikgewas priemden. Hij had op zich niet zoveel moeite met gezelschap, maar ergens was het spijtig dat hij de dunne sluier van rust moest scheuren met zijn stem. Dat terzijde, het lag nu toch in het verleden en kon niet meer teruggedraaid worden. Hij richtte zijn felle, blauwe ogen op Tallpoppy en keek haar nieuwsgierig aan. "Hallo Shockwave," Had de poes gemiauwd. Shockwave boog zijn kop eventjes rustig als begroeting. "Goedenavond Tallpoppy," Miauwde de kater op rustige en heldere toon. "Nog even een avondwandeling aan het maken, zie ik?" miauwde hij haar toe, terwijl nieuwsgierigheid langzaam zijn toon binnensloop.

De kater boog zijn kop rustig als begroeting. "Goedenavond Tallpoppy," Miauwde de kater op een heldere toon. "Nog even een avondwandeling aan het maken, zie ik?" Miauwde hij toen naar haar, waarop ze greens en knikte. ''Zonsondergang is altijd zo mooi om te zien.'' Miauwde ze met een licht geamuseerde toon. In grote groepen katten was ze erg verlegen, maar zo met een andere kat ging het wel. ''En jij, maakte jij ook nog een avondwandeling?'' Miauwde ze vervolgens, met een vrolijk lachje.

''Zonsondergang is altijd zo mooi om te zien.'' Miauwde Tallpoppy. Shockwave glimlachte eventjes rustig en knikte. "Ik kan het daar alleen maar mee eens zijn," Miauwde hij, met een licht knikje van zijn gember met wit gekleurde kop. Eventjes wierp hij weer even een blik op de purperen hemel, waar nog enkele schapenwolkjes slaperig hun weg gingen. ''En jij, maakte jij ook nog een avondwandeling?'' Vroeg de poes aan hem. Shockwave grinnikte en knikte rustig. "Betrapt" Miauwde hij, "Goed opgemerkt." Hij rekte zich eventjes uit, zijn stijve spieren eventjes oprekkende door het lange tijd achter elkaar zitten.