{SPT}{Open} Hi there

"Weet je, mijn ouders zitten daarboven waarschijnlijk nu naar ons te kijken, terwijl wij zonder besef naar hen kijken... Ze zullen vast trots zijn, dat ik hier zit met z'on mooie poes als jij!" miauwe Hiddendance meteen charmerende stem. Sequoiafall glimlachte ietwat verlegen. "Bedankt voor het compliment." miauwde ze zachtjes. "Mijn ouders zullen ook vast blij zijn dat ik hier met een knappe kater zit, Hidden." De knappe kater gaf haar een lik over haar hoofd en ze begon te spinnen.

Mooncloud trippelde door het camp en zag Sequoiafall en Hiddendance samen zitten. 'Misschien kunnen jullie elkaar ergens anders gaan opeten' zei hij plagend. 'Het is nog al redelijk onsmakelijk, en er willen vast wel wat katten eten.' Hij snorde om te laten merken dat hij het goed bedoelde. 'Dan loop ik maar eens door', zei de grote kater en zetten zijn poten tergend langzaam op de harde grond. 'May Starclan light your path !' Nu stapte hij sneller door en knipoogde naar de twee katten. 'Hij heeft prijs', flitste door zijn kop. Hij was blij voor de kater.

_{Sequoia antwoordde al snel. Plots kwam de grijze kater, Mooncloud aangelopen. 'Misschien kunnen jullie elkaar ergens anders gaan opeten', sprak hij plagend. Hiddendance stond op en blies waarschuwend naar de kat terwijl hij één van zijn voorpoten naar voor verplaatste, met een harde klap op de grond. 'Het is nog al redelijk onsmakelijk, en er willen vast wel wat katten eten.' Hij zei dit maar om te lachen, dus liet de gespierde kater zijn haren weer zakken en werd weer wat rustiger. "Jij kan gewoon niemand krijgen!", zei hij grinnikend. Hij knipoogde om te zeggen dat het al goed was. 'Dan loop ik maar eens door', zei de grijze kater nadien. Mooncloud vertrok en keek nog even achterom, hij knipoogde: 'May Starclan light your path !' Hidden lachte en wendde zich weer naar Sequoia. "Dus... Nu kijken wíj verder gaan!", sprak hij met een lieve en mysterieuze stem.}

Sequoia keek hoe Moncloud aan kwam lopen. "Misschien kunnen jullie elkaar ergens anders gaan opeten" "Haha, erg grappig." mauwde de langahrige poes sarcastisch, maar ze bedoelde het niet gemeen. Hiddendance was opgestaan en blies naar Mooncloud. "Het is nog al redelijk onsmakelijk, en er willen vast wel wat katten eten." "Jij van gewoon niemand krijgen!" Hiddendance had zijn haren weer laten zakken. "Dan loop ik maar weer eens door." miauwde de grijze kater tegen het koppeltje en liep verder, "May Starclan light your path!" miauwde hij nog. Hiddendance lachte even en keek haar toen weer aan. "Dus... Nu kijken wíj verder gaan!" zei hij mysterieus. Sequoia glimlachte even, maar een gaap ontsnapte haar mond. Ze merkte nu pas dat ze best moe was.

{sorry voor het vage einde, had wat weinig tijd ^^"}

_{Sequoiafall glimlachte in Hiddendance's richting wanneer de grijze poes weer weg was, en geeuwde van vermoeidheid. Bij het zien van Sequoia's geeuwen, deed de grote kater plots mee. "Mijn excuses...", verontschuldigde hij zich tegenover zijn dame. Hij stond op, om vervolgende op zijn flank neer te gaan liggen. Hopelijk kwam de poes nu tegen hem liggen... Hidden snorde zachtjes en keek met een liefdevolle blik naar de bruine kattin.

-Kort&Flut...-}