Tara 176
| |
| Onderwerp: I'm back{Snowrose] zo 31 maa 2013 - 22:35 | |
| De pootjes zochten gretig naar het zaadje, zo'n honger. Hij was vandaag vroeg opgestaan, om lekkers te vinden. Nu voelde hij zacht gevaar. Maar waarvandaan, wist hij niet. Half dacht hij dat het niets was, maar toch bleef het alert. Dan wordt zijn lichaam tegen de grond gedrukt en klauwen als messen drongen door zijn schriele lijfje. Helblauwe ogen keken hem aan, en hij sloeg zijn ogen neer. Zijn laatste adem pufte hij uit. En voelde een laatste stevige por in zijn zij.
Wolfeye keek naar het lichaampje. Zoals altijd voelde ze de spanning van de prooi zelf als ze hem te pakken had. Vandaag was ze vroeg opgestaan voor de jacht, zoals ze bijna altijd deed. Ze was de laatste tijd nog al afwezig van het hoofd, en nu was ze op het punt er weer goed in te komen. De ogen van de muis keken met schrik naar Wolfeye's eigen ogen, zoals elke prooi deed. Katten zeggen dat een blik niet doden kan, maar zij kon het wel. Vooral bij prooidieren. Ze begroef de prooi onder wat aarde, voor later. Ze was van plan later even naar de rivier te gaan voor vis. Nu genoot ze van de vrijheid in het kleine bosje van het River territorium. Ze snoof de frisse lucht op, en rook wat vogels, die begonnen te ontwaken. Vogels liet ze meestal met rust. Hun hadden meer vrijheid dan andere beesten, en die schonk Wolfeye ze dus ook. De ving trillingen op van de grond. En zag verderop oren uit het gras. Ze liet zich gelijk zakken. Ze sloop lichtvoetig, zodat het konijn haar niet kon horen. Hij zoekt zijn hol, Dacht ze. Net zoals ik mijn plek zoek... Het konijn draaide zich om en keek recht in haar ogen, en het konijn verstijfde van angst. Het was te laat om weg te rennen, en Wolfeye had haar al beetgenomen. Ze begroef hem dicht bij de muis. Ze keek rond en sprong op een laaghangende tak. De kracht van haar ogen smolt toen ze ging liggen en ze sloot. Een klein dutje kon wel, ze had al 2 muizen, 1 konijn en 3 vissen. Er was vandaag goede prooi, voor háár misschien. Als ze opstond zou ze het meteen naar het kamp brengen. En daarna terug komen om weer te genieten van de rust. |
|