Welk verhaal?

Oerf! Nives rong geschrokken op, de grote wolf stond in de opening van de grot,hij hijgde hevig en zag er angstig uit. Nives maag draaide om toen ze een bloedstollend gegrom hoorde. In 5 seconden waren alle wolven wakker.
De meeste van hun hadden een welp in hun bek en wachte op een teken van de Alfa. De alfa wolf keek Nives aan,het was een blik vol angst maar er zat toch een glimp van vast beraden heid in. De alfa knikte en Nives rende naar hem toe en sprong op zijn rug. Samen met de andere wolven rende de alfa ver weg.
Toen ze al een eindje verder waren hoorde ze gegrom uit de grot gevolgt door angstig gepiep,Nives hart leek stil te staan,dat was Shade!
"We moeten terug!" schreeuwde ze,de grote wolf keek haar droevig aan,ze konden niet terug gaan. Nives sprong van de rug van de wolf af en begon te rennen richting de grot. De grote wolf kefte bezorgd maar Nives stopte niet.
De grot kwam steeds dichterbij,Nives haalde diep adem en rende naar binnen.
Wat ze daar zag liet haar vreselijk schrikken, Een pik zwarte wolf met gloeiende rode ogen stond over het levenlose lichaam van Shade heen.
"Nee!!" schreeuwde ze,de demon wolf draaide zich om naar haar.
Hij lachte,"Was dit lastbakje jou vriend,jammer voor je!" hij lachte weer en lette niet op Nives. Nives keek om haar heen,haar blik viel op een scherpe steen.
Snel raapte ze die op,"je zult ervoor boeten!"fluisterde ze.
"o wat ben ik bang zeg,genade genade" zei de demon zogenaamd bang daarna barste hij in lachen uit en Nives greep haar kans,met een sprong belande ze op de rug van de gigantische zwarte wolf,ze boorde haar vlijmscherpe steen in zijn rug. De demon gromde van pijn,woedend draaide hij zich om naar zijn vijand.
Verwilderd hapte hij naar Nives,steeds wist ze het te ontwijken totdat de demon zich plots omdraaide met een smak viel Nives van zijn rug,alle lucht werd uit haar longen geperst. Hapend naar adem bleef ze liggen.
De demon draaide zich naar haar om en beet haar in haar arm.
Nives gilde van pijn maar de demon boorde zijn tanden nog dieper in haar arm.
"Dom van je om me aan te vallen duifje." siste hij door zijn tanden heen.
Rood bloed versprijde zich in de grot,net toen Nives het wou opgeven liet de demon haar los,Ze opende haar ogen en zag de grote alfa wolf voor haar staan. "blijf van haar af!,ze is van mij" zei de demon grommend.
" Niks is van jou haarbal!" zei de grote wolf grommend,Nives schrok,ze wist niet dat de alfa wolf kon praten,ze wierp een blik op haar arm,wat ze zag liet haar bijna flauw vallen,de wond was diep en er was zelfs een stuk bot zichtbaar,het bloed vloeide eruit. De rode ogen van de demon gloeide woedend,"Jij was het die me afluisterde hè! Jij stiekem mormel!" schreeuwde hij de alfa wolf toe,"ja ik was het en heb je daar iets op tegen?" zei hij uitdagend tegen de demon. De demon wolf gromde woedend en sprong boven op de alfa wolf,die schrok van de on aangekondigde aanval,hij sprong net op tijd weg en de demon Wolf hapte in het niets,dat maakte hem alleen. Nog woedender.
Met een ruk draaide hij zich om,nu was goed te zien hoe groot hij wel was,hij was minstens twee keer zo groot als de alfa wolf,en doe was al veel groter dan een normalen wolf. De Alfa wolf draaide zich om richting de demon wolf en met een grote sprong belande hij op zijn rug,hij boorde zijn nagels in de huid van de demon om hou vast te zoeken. De demon wolf gromde woedend en gooide de alfa wolf met een rot vaart eraf,snakkend naar adem bleef hij liggen,gemeen lachend liep de demon wolf op de grote wolf af,Hij drukte de grote wolf tegen de grond die wild spartelend probeerde los te komen,De demon wolf boog zich over de alfa wolf,klaar om de genadeslag uit te delen," nee!! "schreeuwde Nives,de grote zwarte demon wolf keek geschrokken op,de alfa wolf pakte zijn kans en beet hard in de poot van de demon wolf ,die het woedend uitschreeuwde en uithaalde naar de andere wolf,hij raakte zijn ogen.
Grommend van pijn bleef de wolf staan,de klauw van de demon wolf had hem blind gemaakt,wild happend om zich heen bewoog hij zich voort,de demon wolf beet in zijn nek,de wolf verslapte,de demon wolf liet hem los,Nives haar ogen werden groot,haar blik werd wazig de tranen,ze had willen schreeuwen boos worden doden huilen en krijsen,maar ze kon het niet,er brak iets in haar, de demon wolf draaide zich om naar Nives,die huilend in elkaar was gezakt.

Nives(Naam word veranderd) Is een jong meisje dat samen met haar vader in een stad woont. Op ene dag word haar stad aangevallen en moeten ze vluchten, ze moet haar vader achter laten en vlucht het bos in. Daar komt ze ene roedel wolven tegen. Enkel blijkt er iets niet geheel te kloppen....
Ze word dik bevriend met een zwarte pup, en die blijft bij haar. Enkel word de roedel aangevallen. De tegenstanders lijken Nives ergens voor te willen...

Twee ijs blauwe ogen schoten open,een meisje van ongeveer 12 jaar stond op.
Een gedreun had haar gewekt. Zonder ook maar een sprankje van emotie in haar ogen keek ze rond in haar zelf gebouwde hut. Een echt leven had het meisje niet. Als een zwerver leefde ze in een drukke stad. Mensen vonden haar een misbaksel,een overbodig iemand. Niemand had ook maar iets voor haar gedaan,zelfs de andere zwerfkinderen die hier rondliepen niet,en dat waren er zoveel. Het meisje was anders dan iedereen hier,ze sprak bijna nooit en was. En dacht eerst ná voordat ze iets deed,de andere mensen hier deden maar gewoon wat in hun opkwam,de tijd was veranderd. Vroeger waren mensen nog slim genoeg om te bedenken wat ze deden. De regels die Einstein had gemaakt waren vergeten. Als je zin in oorlog had dan maakte je een oorlog. Nu was het inmiddels was het al het jaar 3000 alles was anders,er was nu ook een ander volk dan alleen de mensen. Nu waren er ook half mens half dieren. Beter bekent als Fenima's. De Fenima.

Meisje(Nog geen naam) Woont alleen in een grote stad in de toekomst, de wereld is veranderd en de mensen zijn lui en niet meer oplettend geworden. De natuur is vervuild en er leven nog maar weinig dieren. Meisje maakt mee dat haar stad word getroffen door een ramp. Ze verlaat de stad, om de wereld in te gaan. Daar vind ze uit eindelijk en ander volk. En het blijkt dat ze iets speciaals in haar heeft.

Op zijn hoede sloop de kater voor, zijn licht grijze bijna gouden vacht gloeide spookachtig in het maanlicht. Zijn diep groene ogen stonden kil en scande de omgeving. Toen de kat merkte dat er geen gevaren waren maakte hij een gebaar met zijn staart. Zwarte schaduwen kwamen uit alle richtingen aan. Hun ogen fonkelden dreigend in het maan licht. Opgewonden gemompel ontstond in de grote groep katten. Maar met een sis van de goud kleurige kater wist hij hen allemaal het zwijgen op te leggen. Zijn arrogante en dominante houding maakte duidelijk dat hij de leider was van de grote groep katten. Even schoof de maan onder een wolk, alsof hij zich verborg voor de groep katten. Duisternis over spoelden hen en opnieuw klonk er een verrast gemompel. Maar een grauw bracht hun het zwijgen op, opnieuw. “Katten van de Poisonclan!”Nam de kater het woord, het leek stil te worden in het woud waar ze zich bevonden. De maan kwam weer te voorschijn en verlichtte de open plek. Met een soepel sprong stond de grote kater op de rost. “Vandaag is het zo ver!” bulderde zijn stem. “Vandaag zullen we eindelijk een eigen gebied hebben, en we zullen iedere clan die tegenstribbelt uitroeien!” Kreten van bijval klonken van de clan. Hij liet ze hun gang gaan en keek met genoegen op hun neer. “Cire, mag ik toestemming om te spreken?” de stem van een jonge zwart witte kater liet de clan zwijgen. Cire keek even op hem neer, en knikte toen. Onzeker schoof de kater heen en weer, duidelijk niet op zijn gemak door de vele ogen die op hem gericht waren. Maar toen hij sprak klonk zijn stem vast en kalm. “Wat als er in dit gebeid een clan leeft?” De clan viel stil, hier hadden ze nog niet over na gedacht. Maar hun leider grijnsde enkel vals. Mist flarden kwamen aandrijven en zorgden er voor dat het boos er spookachtig uit kwam te zien. “Die verjagen we, doden we, wat dan ook. Dit zal vanaf nu het territorium van de Poisonclan zijn.” Zij hij strijdlustig. Kreten van bijval klonken. Dit keer liet Cire hen enkel niet uitjoelen. “Stilte!” bulderde zijn stem opnieuw. Gelijk zweeg de clan. “Daron heeft gelijk” begon hij terwijl hij naar de zwart witte kater keek. “Ik ruik katten geuren, maar ik heb niet voor niets dit gebied uitgekozen. De mist zal ons helpen, ik heb deze clan bespioneerd en ben er achter gekomen dat het watjes zijn. Met een verrassingsaanval zijn we zo van hen af.” Zei hij triomfantelijk. Hij sprong soepeltjes van de rots af en belandde op de grond. “Volg mij Poisonclan! Ik weet de weg naar hun kamp. Vanaf vandaag zullen we nooit meer hoeven reizen! Vanaf vandaag is dit ons territorium!” Joelde hij, waarna hij zijn poten in beweging zette. Op weg naar het kamp van de Mistclan, waar al snel bloed zou gaan vloeien.

Cire, een bloeddorstige kater heeft de Mistclan verjaagd uit hun territorium. De mist die altijd in dat gebied hing verdwijnt samen met de Mistclanners. Cire is de leider van ene groep katten. en om zich aan te passen als warrior cat en zich aan de krijgers code te houden noemt hij zijn 'clan' de Poisonclan. Iedere kat krijgt een clan naam. De andere clans in het woud vinden het allemaal neit zo erg dat de Mistcaln weg is. Ze mochten de clan al niet. Enkel hunkert Cire, die nu onder de naam Deathstar bekend was, naar macht. Hij wil alle clans over nemen...
Enkel krijgt de medicijn kat van hun ene droom van Starclan, de krijgers die zijn gestorven. Een zwarte kat zal opduiken, en zal voorgoed het kwade uit het bos verdrijven gelijk verbant Deathstar al de zwarte katten. Zijn partner word zwanger, maar tijdens de geboorte van een enkele zwarte poes sterft ze. ze smeekt Deathstar om goed voor haar dochter te zorgen. Hij besluit dat te oden. enkel is dat zijn grootste fout ooit....

Noël: is de tijger,leider van de kinderen van de toekomst. Verliefd op Misha. Is een beetje bout. Sterk,groot gebouwd. Is de oudste en 16 jaar

Rush: is de cheeta. Slank gebouwd. Krijger van de kinderen van de toekomst.
Snel,niet vreselijk sterk. Veel energie en vaak erg koppig. Is 14 jaar

Leá: is de vos. Erg slim en kan dat goed tegen je gebruiken. Wel vriendelijk,vooral tegen Misha. Ziet Misha als een groote zus. Is de jongste van. Kinderen van de toekomst en wort dan ook beschouwde als jongeling. Is snel en lenig. Goed met wapens. Ze is7 jaar

Sacoor: is de leeuw. Groot gespierd maar toch best wel lui. Is net niet sterk genoeg om de leider te zijn. Is een vrij simpele denker en is niet goed in raadsels. Krijger van de kinderen van de toekomst. Hij is 15 jaar



Misha: is de wolf. Is de hoofdpersoon van het verhaal en de onder rang van de leider. Helpt mee beslissingen maken. Is ergens verliefd op Sam. Is slank gebouwd maar och erg sterk. Is vrij slim,en weet kalm te blijven in moeilijke situaties. Zal nooit zomaar toegeven en nooit opgeven. Is 13 jaar.


Sam: is geen kind van de toekomst. Hij leeft in een stad die de kinderen van de toekomst bezoeken. Is smoorverliefd op Misha en Misha stiekem op hem. Noël is h daar niet mee eens en probeert hem te vermoorden. Sam is erg nieuwsgierig en heeft veel humor. Is erg beschermend. Zijn oogkleur is diep groen met af en toe wat gouden spikkels er in. Hij is 15 jaar.

Mist: is de poolvos. Is erg mooi. Heeft wit haar die in de nacht zilver lijkt. Is verlieft op Rush maar Sacoor is verlieft op haar. Is een jagend vrouwtje van de kinderen van de toekomst. Uitbundig karakter en een versierde voor jongens. Lacht snel en heeft veel humor. Is 14 jaar.

De kinderen van de toekomst is een groep reizende kinderen. Enkel zijn ze niet normaal, hun allemaal hebben een witte oogkleur, waar adders van kleur door heen lopen. Ze komen van een kindertehuis waar ze werden vast gehouden. Daar zijn ze aan ontsnapt. Nu reizen ze rond, en worden ze aangetrokken door ene vreemde kracht die hun de goede weg leid. Enkel komen ze in de problemen als ze een stad naderen....