Gapend strekte Vixenkit haar pootjes uit en krulde ze haar teentjes eventjes. Haar klauwen schoven eventjes in en uit hun beschermende hulsjes, waarna ze eventjes verheerlijkt met haar ogen knipperden. Haar kijkers, eerst zo kittenblauw, begonnen nu langzaam hun werkelijke goudkleurige tint te krijgen. Voorzichtig kwam ze overeind uit haar nest. Ze was ondertussen alweer een stukje gegroeid en niet meer de kleinste kitten van de nursery. Dit was natuurlijk tot haar eigen grote plezier. Opnieuw rekte het poesje zich uit, waarna een gaap over haar tong rolde, de buitenlucht in. Wakker worden was niet haar sterkste punt. Ze verstarde echter wat verbaasd, toen er iets tegen haar flank botste. Eventjes knipperde het poesje verbaasd met haar ogen toen ze opzij keek, waarna ze een vrolijke glimlach opzette. "Hallo!" Miauwde ze, waarna ze ging zitten en de andere kitten nieuwsgierig gadesloeg.