Does it even matters anymore?

_{» Onzeker zette de kleine witte poes een stap buiten het Skyclan territoria. Ze verliet bijna nooit het kamp, laat staan haar oh zo vertrouwde territorium. Ja, ze was bang, gewoon omdat ze wist dat ze het tijdens een gevecht het áltijd zou verliezen. Ze was immers niet iemand die snel ruzie maakte of ergens iets wilde opstoken, al maakte Ivyleaf haar toch aardig geïrriteerd bij hun laatste ontoeting. Ze deed nogal vijandig tegenover haar, ondanks dat ze niet eens op elkaars territorium stonden. Hoofdschuddend stapte de poes verder, terwijl ze nadacht over verschillende dingen van de voorgaande dagen. Ze baalde vaak van zichzelf, gezien ze voor niets goed was. Zelfs een prooi doden viel haar vaak zwaar. Ze wist niet waarom ze überhaupt nog in een Clan zat, ze was daar niet voor gemaakt. Ze was eigenlijk niet groter dan een apprentice, wat haar aardig dwars zat. Voorzichtig zette ze haar poot op een stukje mos. De geur die hier rondhing herkende ze van geen van de Clans, wel wist ze dat hier katten aanwezig waren. Het was geen Bloodclan, toch?

- Niall}

_{Zijn ogen stonden scherp, heel scherp. Die haas, die moest hij vangen. Hij was groot en dus, hopelijk, ook smakelijk. Met zo'n grootte rende hij hopelijk niet snel. Met een sprong verschijnde hij uit de bosjes, waarbij de haas heel erg schrok. Het was mis, maar zo snel gaf hij niet op. Hij rende erachter, met zijn klauwen al uit zijn poten. Hij waagde nog sprong, waarbij hij op de nek van de haas kwam. Zijn klauwen zette hij er vliegensvlug in, en drukte ze diep tot aan de nekwervels. Trots liep hij verder met de haas in zijn bezit, waarbij hij een witte prachtige kat verderop ietwat onzeker staan. Langzaam liep hij naar haar toe en liet het konijn vallen. Zelf ging haar zitten, deed zijn hoofd omlaag een keek met alleen zijn ogen verlegen naar boven. "Are.. you hungry?" Vroeg hij}

_{» De helderblauwe ogen van de hagelwitte poes richten zichzelf op bij het horen van enkele pootstappen, niet ver van haar vandaan. Ongerust keek ze om zich heen, hopend dat het geen Bloodclan kat was. Er verscheen een zwart-witte kat in haar zicht en wel meteen rechte ze haar rug. Niet bang lijken, niet nu. Maar hij leek geen van de bekende geuren bij zich te hebben, in ieder geval geen clangeur. Het kon dan niet anders dan dat dit een rogue was, en daar had je zoveel verschillen in. Ze waren niet te voorspellen, de een zal gevaarlijker zijn dan de ander. Hij ging voor haar zitten en liet zijn blik naar beneden glijden. "Are.. you hungry?" vroeg hij aan haar, en even keek ze raar op. Hij was engels, al kon ze hem wel verstaan. ’’Not really, but thank you.’’ zei ze zachtjes, nog wel verstaanbaar tegen de kater voor haar.

- Laat and shit.}

_{’’Not really, but thank you.’’ Zei ze. Haar stem was redelijk prachtig, hij was zacht en niet te hard, maar toch verstaanbaar. "Would you take this from me ?" Vroeg hij met een lief koppie en schoof het konijn iets verder naar haar toe. Hij wist niet wat, maar er was iets met deze poes. Ze leek zo lief, ook al kende hij haar nog niet. Haar ogen straalde wat uit, maar wat precies wist hij niet. Niall had wel eens gehoord van liefde op het eerste gezicht, maar dat zou dit toch niet kunnen zijn ? Hij kende haar nog niet eens, of was dat wat liefde op het eerste gezicht inhield?}

_{» "Would you take this from me?" Zijn stem klonk zeker niet onaardig, maar je moest nooit te snel conclusies trekken. Zijn lieve uitdrukking op zijn gezicht was haar zeker niet ontgaan, en ze merkte op hoe hij het konijn iets in haar richting schoof. Prooi van een ander? Was dat wel te vertrouwen? Zelf jaagde ze niet erg vaak, meer bang om andere katten tegen te komen die haar weer bang zouden maken. Ivyleaf was tijdens hun ontmoeting erg gemeen geweest en dat was haar zeker wel bijgebleven, laat staan hoe andere konden zijn. Misschien dat ze te snel een beslissing trok, maar dit zorgde er wel voor dat ze altijd oplette. ’’Well... Because you want it.’’ grinnikte ze zachtjes, waarna ze zichzelf weer de mond snoerde. Voorzichtig kwam ze iets naar voren en duwde de prooi met haar pootje naar zich toe, niet wetend of hij zelf ook nog een deel wou.}

_{’’Well... Because you want it.’’ Grinnikte de witte poes, waarbij de glimlach van Niall ietwat breder werd. "I'm happy with that" Sprak hij daar op, om een gesprek te starten. Hij wou gewoon een gesprek met haar, eigenlijk had hij geen idee waarom. Hij had gewoon het gevoel dat dat een best interessant gesprek zou worden, en ergens had hij ook weer een gevoel dat deze poes eigenlijk helemaal geen gesprek zou willen starten, alsof er angst in de lucht hing. Maar dat was eigenlijk de reden, iemand minder angstig maken om rogues zou fijn zijn, al hoewel het logisch was niet zomaar iemand aan te spreken.}

_{» "I'm happy with that" sprak de kater op haar woorden terwijl hij haar vriendelijk aan bleef kijken. Voorzichtig schoof ze haar ene pootje over de andere, terwijl ze haar helder blauwe ogen op die van hem gericht hield. ’’That’s good. But what’s you name?’’ sprak ze zachtjes uit, verbaasd over haar eigen woorden. Ze was lichtelijk onder de indruk van haar plotselinge moed, die haar zo anders nogal vaak in de steek liet. Ergens wel fijn dat het er nu uit was, al kon ze nog steeds geen goede conclusie trekken. Maar dat zal later wel blijken, toch? Eerst een gesprek, en wat daarin voorvloeit zal later wel duidelijk zijn. Ze knaagde het laatste beetje vlees van de prooi die hij haar had gegeven en liet wat kleine botjes over, op een stappeltje opgehoopt.}

_{Haar blauwe ogen glinsterden prachtig in het zonlicht. ’’That’s good. But what’s you name?’’ Vroeg ze wat verlegen. Zijn glimlach ging over naar een lachje, waarbij hij lief antwoord gaf. "My name is Niall, maybe not what you hear so much, but i kinda like my name" Zei hij waarbij hij een soort van knikte bij zijn eerste zin. "And... your beautiful name?" Vroeg hij ook, waarbij hij ook wat verlegen raakte. Normaal was dit een hele normale vraag voor hem, die niet veel voor stelde. Maar nu.. het leek alsof zijn stem gewoon niet harder kon praten.

OOC: fuck it iaza tript nu zonder tekst kader ;-;}

_{» Het lachje van de kater was aangenaam, en zijn stem al zeker. Het kon warm, zacht en aardig, precies wat ze nodig had. "My name is Niall, maybe not what you hear so much, but I kinda like my name." sprak de kater, en knikte lichtelijk bij zijn eerste zin.’’Well, I think that’s obvious because I’m a clancat. They don’t really have that kind of names there, I could say. Except Bloodclan, of course.’’ zei ze met een warme stem. Normaal zei ze nooit echt veel, maar bij hem kon ze gewoon zichzelf zijn merkte ze. "And... Your beautiful name?" vroeg hij ook aan haar, en ze merkte meteen dat hij wat verlegen werd. Ze begroef haar pootjes in het gras en richte haar blik op de grond. ’’I’m called Wintersoul.’’ Haar stem klonk dezelfde keer als vorige keer, enkel nu met haar hoofd naar beneden.}

_{Ze zei nog wat, maar Niall had er al doorheen gekakeld. ’’I’m called Wintersoul.’’ Hij schonk haar een glimlach. "That's a beautiful name for a beautiful lady" Sprak hij met de glimlach behoudend. "Wintersoul" Herhaalde hij, heel zacht, een andere kant op kijkend. Op een of andere manier vond hij deze naam gewoon prachtig, en als hij de naam uitsprak werd hij warm van binnen.}

Onderwerp: Re: Does it even matters anymore?