oh, hay who are you? (spt&Acornpaw*)

_{Rustig trippelde er ene kleine calico tussen de gekleurde bomen. Haar vlekken waren precies in harmonie met de verkleurde bladeren aan de bomen en aan sommige struiken. Ze was net het camp uit geglipt om zoals gewoonlijk weer alleen te zijn. Ze hield van de rust en van de stilte. Vooral omdat de tijden dat er katten om haar heen waren ze door die katten werd gepest. En de enige kat die haar niet pestte, van alle katten die ze tot nu kende, was haar beste en enige vriend Simplepaw. Simplepaw was een geweldige kater die haar steunde en verdedigde, voor al tegen Dawnpaw. Oh man, wat had Simplepaw een hekel aan Dawnpaw en dat had hij ook nog eens duidelijk gemaakt. De kater Dawnpaw had haar tegengehouden toen ze gewond weg was gerend uit het camp nadat haar pesters haar hadden gebeten en zo. De kater had haar niet door laten gaan ent toen kwam Simplepaw. Zij en Simplepaw hadden een kleine show opgezet zodat het leek dat ze iets hadden, maar toch ondanks de harde woorden van Dawnpaw had de poes medelijden met hem. Ze wist hoe het was om geen vrienden te hebben en zelf zou ze graag zijn vriendin zijn, wand ze wist dat naast al de harteloze dingen die de kater gedaan had hij toch ergens ene klein hart had dat toch nog vrienden en een liefde nodig hebben. Ze wist hoe de kater zich voelde wand ze had zichzelf ook stoer gehouden terwijl ze anderen samen zag en zich dan altijd realiseerde hoe alleen ze was. Een kleine zucht verliet de bek van Lovelypaw. 'Oh wat zou ik graag met hem gaan jagen... He wat? Waarom dacht ik dat nou?' Dacht de poes ineens geschrokken. Waarom dacht ze aan Dawnpaw? Direct ging de poes stilstaan en keek ze om zich heen om vervolgens neer te zitten. Haar ribben waren nog steeds duidelijk te zien maar toch was ze door het feit dat ze ene vriend had weer wat meer gaan eten waardoor ze een normaler gewicht begon te krijgen. En zonder dat ze het wist zag de poes er best sierlijk uit met haar vlekken die mooi op haar lichaam aansluiten en haar diep groene ogen. De poes had nooit van zichzelf gedacht als een mooie poes en verwachtte voor altijd alleen te zijn dus daarom antwoordde ze nooit als iemand commentaar gaf op haar uiterlijk, of het nu goede of slechte commentaar was.

~Acornpaw ^-^~}