{SPT} You got me hypnotized ~

_{Geluidloos verliet de kater het Thunderclan kamp. Zijn poten bewogen zich geruisloos voort over de koude, zanderige grond welke aangaf dat er al vaak katten overheen waren gelopen. Er stond een verwarde blik in zijn gele ogen gegrift. Al enkele dagen, sinds dat hij de poes nogmaals tegen het lijf was gelopen, zweefde Strawberry rond in z'n gedachten stroom. Kwam het door de woorden die ze had gezegd? Dat ze had gezegd dat hij 'n moordenaar was? De kater schudde even zijn kop en gleed tot stilstand toen een naderend blader gekraak zijn gehoorstelsel binnensloop.

+ Strawberry}

_{"Mousedung.." Gromde Strawberry, terwijl ze haar pas versnelde. Ze had een stuk verderop een vossengeur geroken en was op weg naar het kamp om het te melden. Maar... Geluk? Wat is dat? Strawberry bezat het in ieder geval niet. Want ondanks dat ze zo haar best deed om een bepaalde kat te ontwijken, ze had er geen geluk mee. Ze bleef hem maar tegen komen. En nu dan ook weer. Zou hij het expres doen? In ieder geval, de poes stond weer opnieuw oog in oog met de grotere kater toen ze door een stel struiken heen sprong. Bijna neus en neus eigenlijk. Meteen bevroor de poes en staarde ze hem geschrokken aan, haar ogen zo rond als de volle maan van schrik.}

_{Ietwat geschrokken deinsde de kater achteruit toen een gedaante plots de struiken uit kwam gesprongen. Maar toen hij eenmaal doorhad dat het Strawberry was... Nou, nee, toen hij dat doorhad werd hij juist nog banger. Bang dat hij iets verkeerd zou zeggen. "S-strawberry?" Vroeg hij licht ongeloofwaardig, alsof hij oog in oog stond met een spook.}

_{Strawberry staarde de kater aan als een hert die in de koplampen stond van een monster. Geschrokken en bang. Haar vacht stond overeind, wat haar kleine postuur toch iets goedmaakte. "T-Twirlfang," Stamelde ze uit, haar stem trilde iets. Ze had zichzelf de laatste paar dagen goed bang gemaakt. De kater moest haar kleine foutje in het kamp vast en zeker gehoord hebben, dat ze hem bijna midden in het kamp moordenaar genoemd had. Ze zette een paar stappen achteruit, "Moet gaan," Mompelde de poes nerveus, waarna ze een poging deed hem voorbij te sprinten.}

_{"T-Twirlfang," Sprak de poes al stamelend. Een onbehaaglijk gevoel bekroop hem toen hij haar stem hoorde. "Moet gaan," "Wacht even!" Spurtelde hij tegen toen ze hem voorbij wou sprinten. "Ik wou, ehm.." Ietwat ongemakkelijk begon hij de aarde samen te kneden met zijn voetjes. "Ik wou sorry zeggen voor wat er over laatst was gebeurd.." Bracht hij uit zonder de poes aan te kijken.}

_{Glijdend kwam Strawberry tot een halt toen zijn stem in haar oren rinkelde en keek met platgelegde oren op. Ze draaide haar lichaam naar hem toe in een verdedigende houding. "W-wat?" Miauwde ze, toen de kater zijn excuses aanbood. "Sinds wanneer." Miauwde ze vervolgens ietwat angstig, maar ook op een bittere toon. "W-weer een nieuw trucje?"}

_{Als iemand hem op zó'n toon aansprak zoals Strawberry dat deed, had hij normaal gezien diegene allang afgesnauwd. Maar deze keer was het anders. "Nee!" Het klonk eerder als een hulpeloze kit die om hulp schreeuwde van zijn moeder. "Ik meen het, deze keer.." Zijn gelaat kwam in een serieuze plooi te staan toen hij dit beaamde.}

_{Strawberry's poten trilden en beefden terwijl ze een poging deed om een beetje stabiel te blijven staan. De toon van Twirlfang was vreemd, maar ze kon het niet, ze kon hem niet vertrouwen. Wat de kater ook zei. "Ik geloof je niet..." Mompelde de poes, "Wie zegt dat je me niet afmaakt als ik je m'n rug toe keer." Haar toon werd weer bitterder, al werden haar blauwe ogen vochtig. Ze was hier zo moe van... "Waarom verwacht je van me dat ik je nog zal vertrouwen!"}

_{Twirlfang nam een stapje naar achter om haar wat meer ademruimte te geven en keek haar ietwat zacht aan. "O-omat..." Hij slikte even de krop door die zich had gevormd in zijn keel en opende zijn mond nadien weer. "Je hoeft me niet te vertrouwen, ik wil gewoon dat je me vergeeft." Sprak hij zacht met een trillende stem. "Alsjeblieft?"}

_{Strawberry viel stil toen ze zijn trillende stem hoorde en keek weg van zijn blik. "Je weet wat je van me vraagt.. toch?" Miauwde ze, zacht, met achteruit gelegde oren. "Je hebt m'n tante vermoord..." Voegde ze er nog zachter aan toe, terwijl ze nog steeds trilde en beefde.}

_{Ongemakkelijk knikte de kater als bevestiging op Strawsberry's vraag. "Ja, en als ik kon zou ik de tijd terug willen draaien zodat we met een schone lei konden beginnen." Hij kneep zijn gouden ogen even samen en opende nadien zijn kijkers weer. Een rilling bekroop hem toen hij haar weer aankeek.}

_{Strawberry wendde haar blauwe blik af. "De tijd kun je niet terug draaien.." Murmelde de poes, terwijl ze haar ogen ietwat vernauwde en haar oren nu plat in haar nek legde. Ze vond het gesprek absoluut niet prettig en dat kon je aan haar zien.}

_{"De tijd kun je niet terug draaien.." Murmelde de poes als response op zijn zin. "En daarom vraag ik je of we nu een nieuwe start kunnen maken," Damn, hij ging te snel. "Ik bedoel, we kunnen toch altijd proberen?" Een kleine glimlach sierde zijn lippen, voor de eerste keer in lange tijd was er geen haat te bespeuren op z'n gelaat.}

_{Nog altijd bleef Strawberry hem ietwat angstig aankijken. Op de één of andere manier beangstigde deze Twirlfang haar nog meer dan de boze. "Waarom zou ik? Waarom zou ik je hierin moeten vertrouwen?" Vroeg ze.}

_{Het geruis van de wind die door de bladeren van de bomen streek stelde hem gerust. Het had iets dat Twirlfang rustig maakte. "Waarom zou ik? Waarom zou ik je hierin moeten vertrouwen?" Even zuchtte hij. Zou hij zeggen waarom? Écht zeggen waarom? "...Omdat ik van je hou." De tabby kater wiens borstkas wit kleurde nam nog twee stapjes naar achter en sloeg zijn gele blik neer op de grond. "Daarom probeerde ik je juist te ontwijken nadat ik je had beloofd niet meer te dreigen," Ongemakkelijk schuifelde hij met zijn poten. "Ik wist niet wat ik moest doen, wist niet hoe ik me moest gedragen." Zijn adem stokte even. "Je mag weglopen als je wilt.."}

{...Mindfck}

_{Strawberry's adem stokte in haar keel en ze voelde zich langzaam misselijk worden. Hoe moest ze hier nu weer mee omgaan? Ze legde haar oren opnieuw nerveus plat in haar nek terwijl ze duidelijk moeite had zijn woorden te verwerken. "I-ik moet weg.." Mompelde ze, terwijl ze hem niet eens meer aan keek, te erg verward in haar eigen gedachten wereld. Ze had tijd nodig dit te verwerken, als dit haar ooit al ging lukken. Veel tijd in ieder geval... Met deze woorden sprintte ze ervandoor, haar staart achter haar aan als een wapperende vaandel.}

_{Twirlfang keek op toen de gevlekte poes de benen nam. Hij had die reactie al verwacht, maar alsnog had hij gehoopt dat ze er anders op zou reageren... Hij schudde lichtjes zijn kop, draaide zich om en liep het struikgewas in, zoekende naar een plekje waar hij de nacht kon doorbrengen. Hij zou niet meer terugkeren naar het kamp, of deze avond toch niet meer. Bang dat katten Strawberry en hem gezien zouden hebben én gehoord.}