{SPT} Feel difference

De rode kattin lag opgekruld in haar nest. Haar mentor was van korte duur geweest, want nog voordat hun trainingen konden beginnen was hij vermoord, op de dag van de ceremonie. Toen ze stond te wachtten op hem werd zijn levenloze lichaam binnengebracht. Ze deed niks, voelde zich alleen en een buitenbeentje. Vinepaw's enige taken waren kittens vermaken, het kamp opruimen, de elders den verschonen en helpen dens te verstevigen. Sommige katten hadden aangeboden dat ze met hen mee kon gaan, het kamp uit. Maar op een of andere manier durfde ze niet.

Alleen Dawnpaw!

Dawnpaw rekte zich sierlijk uit. Waarbij al zijn spieren zich spande. De kater draaide zich op zijn rug en keek naar het plafon van de apprentice den. Verveeld keek hij naar het zachte licht dat door de takken heen drong. Hij stond wat loom op en schudde de mosstukjes uit zijn vacht. Hij zag een rode poes liggen, Vinepaw was haar naam als ze het goed had. Dawnpaw tikte haar aan. "Ga je mee jagen?"Vroeg hij, hij verveelde zich. Misschien kon het gezelschap van een poes hem wat opvrolijken.

Vinepaw keek op toen iemand teken haar aantikte. "Ga je mee jagen?" Vroeg hij en iets in haar verstijfde. Als ze mee ging jagen, moest ze het kamp uit. Twijfelend draaide ze zich om. ''Ehm..'' Zei ze met een wat krakende stem. De rode kater zag er niet super vrolijk uit, en dat deed haar wel twijfelen of ze hem kon weigeren. ''Ik..'' Begon ze haar zin toen opnieuw. ''Ik ben nogal moe.'' Sprak ze snel. Ze wist dat dit heel ongeloofwaardig klonk, maar ze moest iets.

''Ehm..'Begon de poes. Met een verveelde gaap ging Dawnpaw zitten. Zou ze nou serieus niet mee gaan? ''Ik..''begon ze. Dawnpaw zuchtte geërgerd. Kon ze niet gewoon normaal antwoord geven?''Ik ben nogal moe.'' zei ze snel. Dawnpaw trok zijn wenkbrauwen op en probeerde niet te lachen. Moe, yeah sure. Lui eerder. Ze lag toch in haar nest? Dan had ze waarschijnlijk nog niet geslapen. En wat had ze dan gedaan? Hij had haar niet buiten het kamp geroken of gezien. Al zou dat natuurlijk aan hem kunnen liggen. "Best, kom je dan als je uit gerust bent?" Waarschijnlijk kwam hij er nu achter of ze loog of niet.

De kater klonk wat geërgerd, ze slikte moeizaam en sloeg haar ogen neer. "Best, kom je dan als je uit gerust bent?" Vinepaw zocht meteen weer naar een uitweg. ''Ik moet zo meteen nog een paar klusjes in het kamp doen.'' Sprak ze vluchtig. Ze keek hem niet aan, in de hoop dat hij niks in de gaten kreeg. Vinepaw was bang dat hij haar lafaard ging noemen als ze het eerlijk vertelde, en binnen een dag wist heel de Clan ervan. Nee, dat wilde ze niet hebben. Ze was bang, bang om buitengesloten te worden door de rest.

''Ik moet zo meteen nog een paar klusjes in het kamp doen.''zei ze vluchtig. ze keek Dawnpaw niet aan. De rode kater werd langzaam aan geërgerd door de poes. Als je geen zin had zei dan gewoon nee. Want waarschijnlijk was dit een smoes. "Ik help je wel, heb toch niks anders te doen." Hij grijnsde. Als ze loog zou hij het haar moeilijk gaan maken