Littleface was al vroeg wakker. Ze stond op en rekte zich uit, waarbij ze per ongeluk tegen een andere Warrior aanstootte. "Sorry," fluisterde ze en ze rende de Warriorsden uit, het kamp uit de Tallpines in. Na het kamp al wat verder achter zich te hebben gelaten, stopte ze met rennen en liep nog eventjes in een sukkeldrafje door. Toen stopte ze en opende haar kaken. De meeste geuren die ze rook waren al oud, maar Littleface rook toch nog wel een paar nieuwere. De eerste was van een muis, de andere was van een konijn, en de laatste was van een andere clankat. Littleface concentreerde zich vooral op de laatste geur, want wie weet, was het een indringer. Ze sperde haar kaken nog verder open en snoof nog een keer heel hard in. Dit had ze beter niet kunnen doen, want ze hierdoor verslikte ze zichzelf. Maar het was wel duidelijk dat het geen clankat was van een vijandige clan, deze was gewoon van de Thunderclan. Nou ja, dacht ze, dan maakt het ook niet uit. Ze opende haar kaken weer, iets minder ver deze keer, en ze concentreerde zich op het konijn. Ze trippelde in de richting, en toen de geur steeds sterker werd, liet Littleface zich op de grond vallen. Ze besloop haar prooi zoals haar geleerd was hoe ze dat moest doen. Toen Littleface dichtbij genoeg was, sprong ze op haar prooi af. De bomen vlogen langs haar, en voordat het diertje ook maar besefte wat er gebeurde, had Littleface het al gepakt. Met één snelle beet doodde ze het konijn, dat overigens erg mollig was, en begroef het onder wat modder. Nu ze geen prooi meer kon vangen, ging ze de geur achterna van haar clankatgenoot.