[ KITS&WOLF ] Again, but this time with luck ~

Shrewleap

Just look into your heart
and do whatever the hell makes you happy

Haar buik was weer eens opgezwollen, een gevoel dat ze al eens eerder had gehad. Dit keer leek het allemaal wat beter te verlopen. Het begin was misschien wat rommelig geweest, maar de eerste keer was alles meteen zoetjes gegaan. Nou ja, de ruzies waren wat minder erg geweest, maar dat klonk nu nog zoet in haar oren. Met een zucht leunde Shrew wat naar voren om wat water te drinken van het verse mos wat was neergelegd voor haar. Was het de goede tijd om nu kittens te krijgen? Nee, eigenlijk niet. Rushspirit, aangezien ze weigerde hem Rushstar, te noemen, nam gewoon kleine kitten van 3 Moons en benoemde hij ze al als Apprentices. Nou, Shrew zou er persoonlijk voor zorgen dat of haar kittens in de Nursery bleven, of dat hun Mentors ze een zachte aan pak zouden geven. En een vervelende Queen als Shrewleap wilde je niet op je dak hebben, daar kon Wolftail ze wel van alles over vertellen. Toen de poes weer lag in haar mosnest en haar ogen voor een moment sloot, genoot ze van de stilte die haar overviel. Alleen het geluid van een paar spelende Apprentices en het geslaap van kleine kittens in de Nursery doorbrak de stilte die nu wel heel lang begon te duren. Stopte hij dan niet? Verveeld keek Shrew naar buiten, ze zag wat Warriors met prooi het kamp binnen komen. De prooistapel zag er miserabel uit, maar na de dropping was het wat groter. Niet dat een Greenleaf seizoen er niet overheen kon, dat gemakkelijk, maar nu konden alle katten eten die het nodig hadden. Zoals zijzelf, de rest van de Queens, de jonge kittens die nu al Apprentices waren en de Elders. Warriors moesten maar hopen op een maaltje, want Shrew was dezer dagen zeker niet van plan om haar maaltje op te geven. Haar kitten hadden melk nodig, want ze konden elk moment komen. Precies bij die gedachte voelde ze een steek in haar buik. Gelukkig kende ze het gevoel al wat bij een geboorte vrijkwam, maar alsnog leek het wel alsof een klauw langs haar zij streek. De Queen greep het mos vast met haar klauwen en sloot haar ogen. "SM-SMOKEBREATH!" Wist ze nog jammerend uit te brengen en liet haar klauw over het mos glijden. Een stok tussen haar kaken zou nu echt geweldig zijn, maar de mopperkont van een Medicine cat zou er natuurlijk nog lang niet zijn. 'Alsjeblieft' was nu echter geen woord wat haar binnen kwam schieten. "WOLFTAIL! DE KITS!" Gromde ze en opende haar groene ogen weer. Voor ze het wist was de eerste kitten al in de open lucht, maar dat was niet alles. Nog een steek ontstond in haar maag, maar de volgende kitten liet even op zich wachten.

NOTE;; Er is geen volgorde, alleen kan er nu maar een kitten komen, de rest moet wachten. Smokebreath & Wolftail mogen nu gewoon tussendoor posten.

Mood: JUST HELP!
With Who? Wolftail, Smokebreath, Falconkit, Buzzingkit, Cinnamonkit, Shadekit & Sharpkit
Words: 462

Sharpkit had het zo warm gehad in zijn moeders buik en hij snapte niet waarom hij uit die warmte moest en de koude wereld in moest. Alle nieuwe geluiden en geuren overwelmde de gevlekte kitten zo hard dat hij een hoge piep liet horen. hij voelde rare zachte dingen onder zijn witte pootjes en buikje. Hij was zo nieuw in deze wereld dat hij alleen maar het verschil tussen warm koud en raar wist. Zijn instinct zei hem dat hij naar het warmste en zachtste in de buurt moest kruipen duus deed hij dat. Langzaam probeerde de kitten naar het warmste en zachtste plekje in de buurt te kruipen. Al snel botste hij tegen een warme zachte vacht. De vacht voelde zo warm en zacht aan dat hij zich zo diep mogelijk in de vacht terug trok. Ook gaf de warme vacht hem een ander gevoel, een gevoel dat de kleine kitten niet meer had gevoeld sinds hij ui t de buik van zijn moeder was. De gevlekte kitten herkende het gevoel als veiligheid. De kleine kater liet nog een piep horen maar deze keer niet van schrik maar van blijheid omdat hij blij was met de warme vacht die hem omringde en hem een veilig gevoel gaf. Ineens voelde de kitten zijn kleine maag knorren en ging hij instinctiefop zoek naar melk. Hij kronkelde en kronkelde heen en weer op zoek naar warme melk van zijn moeder. Uiteindelijk vonde de kleine kater iets om op te sabbelen om vervolgens dardoor zijn mondje vol warme melk te krijgen die hij verolgens hebberig doorslikte. 'Mommy' dacht de kitten blij.

-ik hoop dat dit goed genoeg is wand dit is het eerste geboorte topic waar ik post en sorry als er spelfouten tussen zitten ik typ dit namelijk van mijn mobiel.-

_{Grommend verliet Smokebreath zijn den. Konden die poezen de kolder niet even uit hun kop houden? Al die bevallingen, al dat gekrijs en gejammer. En nu moest hij het ook nog eens zonder apprentice stellen. Dat watje van een Birchpaw had het opgegeven. En voor wat? Met die lamme achterpoot kon het katertje niet eens een goede Warrior worden. Hij had hem een kans gegeven, maar Birchpaw had deze vergooid. Nou, prima dan. Natuurlijk, ondanks dat hij de kruiden al had klaargelegd, was hij nu later, want hij moest ook nog de stok meeslepen tussen zijn kaken. Normaal liet hij dat zijn good-for-nothing apprentice maar doen, zodat hij snel op de plek van de nood kon zijn. Maar deze keer had hij niet zoveel geluk.
Hij duwde zich naar binnen en bromde zacht. "Ja, ja, ik ben er al." Hij legde de kruiden neer en maakte eventjes een mentale notitie dat hij Wolftail de nursery uit moest werken als hij panisch of nerveus binnen zou komen. Nerveuze papa's mochten wat hem betreft buiten wachten. De nursery was dan te klein, want hij kon absoluut niet tegen dat gedoe. De eerste kitten was al gearriveerd. Meteen beet hij de zak door en begon hij het kleintje schoon en droog te likken. "Een katertje," Kondigde hij aan, "Hij lijkt sprekend op z'n moeder." Hij gaf het jonkie een klein duwtje met z'n neus en begon daarna met de kruiden. Hij keek Shrewleap weer aan. "Zoals je waarschijnlijk ondertussen al wel weet, deze kruiden helpen je melk op gang en zullen je helpen bij de bevalling." Mompelde de kater, "En deze stok is om te bijten bij de weeën."}

Shrewleap

Just look into your heart
and do whatever the hell makes you happy

"Ja, ja, ik ben er al." De grom van een stem bereikte haar oren en Shrew keek even fel op. Natuurlijk, nu was hij weer boos omdat ze hem wat snel had geroepen. Nou, een Medicine cat moest maar op tijd bij dit soort dingen zijn. Smokebreath had geen vreemde kwaaltjes, dus er was bijna geen smoes mogelijk dat hij pijn had of zoiets dergelijks. Maar toch vond ze het wat verstandiger om even niets te zeggen, wie weet zou de kater iets uitproberen op haar, eerst de kits ter wereld brengen en dan het gekibbel. "Een katertje," De stilte werd pas weer doorbroken toen de eerste kitten de lucht kon proeven. Goed, want Shrew had net op het moment gestaan om wat vervelend te doen. "Hij lijkt sprekend op z'n moeder." De Medicine cat bevrijdde de kitten en likte hem eerst droog, goed, dat had zij ook wel gekund hoor. Met een wat norse blik nam ze de kitten van Smokebreath aan, maar voordat ze ook maar een woord over haar lippen kon krijgen nam hij weer het woord. Wat had ze Wolftail nu graag bij haar gewild, maar hoe kon de tabby nou weten dat zij hier was met de nieuwe kittens? "Zoals je waarschijnlijk ondertussen al wel weet, deze kruiden helpen je melk op gang en zullen je helpen bij de bevalling." Een hoopje kruiden werd haar kant op geduwd en nog voordat Smokebreath zijn woorden kon afmaken had ze ze al in haar mond gepropt. De smaak was vreselijk, maar na de eerste keer was het een wat kleinere schok. "En deze stok is om te bijten bij de weeën." Met haar voorpoot rolde ze de stok naar zich toe, de tweede wee was weer wat wegge-ebt. Nu keerde ze haar aandacht weer even naar haar nieuwste kitten. Eentje kon toch wel een naam krijgen zonder de vader? "Ik denk dat hij inderdaad het uiterlijk van mij heeft, en ik naam dit lieverdje Sharpkit." Mompelde ze wat liever tegen de kitten en gaf het katertje een likje over zijn kop. Maar toen weerklonk de pijn weer, direct pakte ze de stok op in haar kaken en klemde de tak ertussen. De pijn leek maar niet weg te gaan, en op een gegeven moment wierp ze een wat furieuze blik op de Medicine cat. Hij zat daar maar, niets aan het doen. De stok versperde haar om iets te zeggen, anders had ze zo zijn kop afgesnauwd. De tweede kitten verscheen ter wereld.

Mood: Second kitteh <'3
With Who? Wolftail, Smokebreath, Falconkit, Buzzingkit, Cinnamonkit, Shadekit & Sharpkit
Words: 416

Zijn ogen die een tijdelijke kitten blauwe kleur bevatten, waren nog gesloten. Zijn pootjes en andere ledematen kon hij nog maar beperkt bewegen, wat deels kwam door te weinig ruimte in de plek waarin hij vastzat. Maar hij was aan de andere kant gewoon nog niet in staat zich te bewegen als een volgroeide kat, wat best wel normaal was.
Een koude omhulde hem toen één van de wezens waarmee hij de vreemde plek moest delen, verdween. Naar waartoe wist hij niet, hij hoopte maar dat het normaal was. Maar nog voordat hij de kans kreeg er verder op in te gaan, zijn hersens verder te pijnigen door na te denken, werd hij meegesleurd door een enorme kracht waar hij onmogelijk tegen op kon. Met een zacht plofje viel hij op een mosbed dat bedekt was met een dun laagje bloed. En de koude die hem zonet had omhuld, drong nu door tot op het bot. Waar was hij? Al piepend strekte hij alle vier pootjes en kroop hij naar een willekeurige richting. Maar toen hij eenmaal de zoete geur te pakken kreeg, schoten zijn hersenen in gang en kroop hij naar de aanlokkende geur toe. Hopende dat als hij eenmaal hetgeen te pakken kreeg waarvan de geur afkomstig was, alles warmer en vertrouwder zou aanvoelen.

Zijn cyaan blauwe ogen glommen bezorgd toen hij een kreet hoorde die afkomstig was vanuit de nursery, en hij wist maar al te goed wie die kreet had laten ontstaan; Shrewleap! Meteen liet de bruin gestreepte kater alles vallen en viste hij een tak van de kamp ingang weg, waarmee hij enkele seconden nadien naar de kraamkamer toe liep. Hij had al eens te horen gekregen dat wanneer Queens bevallen, of op het punt stonden te gaan jongen, een tak handig kon zijn. Daar konden ze dan in bijten wanneer de pijn echt ondragelijk werd. Voorzichtig betrad de krijger de den en weerspiegelde het gestalte van de zwart witte poes in zijn ogen. "Shrew!" Bracht hij uit, bijna naar adem happend. De vorige keer kon hij de bevalling niet bijwonen, en dus wist hij enkele minuten geleden nog niet dat het er zo aan toe zou gaan. Zijn partner zoveel pijn zien lijden deed hem wel degelijk pijn. Sloom, bijna versteend door het zicht dat hij te zien had gekregen, legde hij de stok voor haar neer en keek hij nadien naar Smokebreath welke Shrewleap hielp. "M-moet... mag ik blijven of is het beter dat ik weg ga...?" Vroeg Wolftail nadat hij zijn keel had geschraapt.

_{Zijn kleine pootjes bewogen een beetje rond om zich. De vertrouwde plek waarin hij zich nu bevond was een warme ruimte die met de dag kleiner leek te worden. Maar opeens brak er onrust uit, hij voelde hoe de kleine ruimte begon te schokken waarna het leek dat hij bewoog zonder zelf iets te moeten doen. Even later voelde hij hoe de ruimte nog kleiner werd waarna hij vervolgens op mos terecht kwam. Tegelijkertijd liet hij een piepje horen waarna hij met een schok adem haalde. Een koude bries blies over zijn met bloed bedekte pels. De ruimte voelde kil, koud en bovenal totaal niet vertrouwd aan. Blindelings probeerde hij terug naar de warme ruimte te kruipen, maar in de plaats daarvan kroop hij tegen een zachte, warme pels aan. Met veel moeite probeerde het katertje dichterbij te kruipen. Dan pas ontdekte hij de geur die rond hem heen ging, zoekend met zijn kopje waar de geur vandaag kwam, ging hij over de warme pels heen.}

De jonge poes had lang genoeg in de buik gezeten, nu was het haar tijd om naar buiten te komen. Voor haar waren al een paar broertjes van haar de wereld in gestapt, nu was het haar beurt. Ze werd door een dun kanaal heen geduwd, zeker geen fijn gevoel voor de jonge kit. Maar daar had ze het wel voor over. Haar lichaam raakte de koude ondergrond, maar het duurde niet heel lang voordat een ruwe tong over haar rugje heen gleed en haar warm maakte. Ze vond de rillingen die over haar lichaam liepen eigenlijk wel lekker en instinctief kroop ze naar de warmte toe. Een korte vacht was wat ze vond, met de warme geur van melk in de buurt. Meteen, alsof iemand het haar verteld had, duwde ze haar mond tegen een van de tepels en begon te likken. Dit likken ging over in zuigen, waardoor ze de melk nog sneller binnen kreeg. Zo ging de jonge poes een hele poos door, totdat ze er genoeg van kreeg en ze zich tegen haar moeders buik aan legde.