-spt-Good girl(Nightpaw.)

Onderwerp: -spt-Good girl(Nightpaw.) ma 3 jun 2013 - 18:31

Met een grote sprong sprong de jonge kater op een steen. Om vervolgens weer naar een andere te springen. Het was ene vrij hoge steen, die boven de rest uit stak. Dawnpaw ging zitten en sloeg zijn staart keurig over zijn poten. Genietend van de late leaf fall zon sloot hij zijn ogen. Het was ene vrij warme dag voor de tijd van het jaar. En Dawnpaw had daar zeker gebruik van gemaakt, nog nooit had hij zoveel prooi gevangen in een dag. Hij had 1 konijn en nog 2 muizen gevangen, terwijl hij niet eens had getraind. Zie je wel dat hij geen mentor nodig had?
De ogen van de kater gingen open bij het ruiken van een bekende geur, Nightpaw. Ze was een knappe apprentice. Een geamuseerd gesnor verliet zijn bek toen hij haar in het vizier kreeg. "En wat doet zo'n knappe poes als jij hier?" Zei hij met een charmante stem. "het krioelt hier van de adders na het warme weer"Hij stond op en keek met ene uitdagende glinstering naar de poes. Wachtend op haar reactie

Words; 144 .:. Company; Dawnpaw .:. Mood; Don't care

Kleine kiezeltjes knisperde onder de jonge voetkussetjes van Nightpaw. Ze probeerde iets te jagen, voor de prooistapel! Alleen lukte he niet echt. Dat kwam vast omdat ze nog geen mentor had gehad, die haar dinge zoals jagen, kon leren. "En wat doet zo'n knappe poes als jij hier?" Nightpaw keek op van het plotselinge geluid. Ze was zo gefocust op het jagen, dat ze net op anere katten had gelet. Het was gelukkig een apprentice van de Thuderclan, Dawnpaw. "Player." zei ze zonder enige emotie. Ze hield er niet van als katers haar zo benaderde. "het krioelt hier van de adders na het warme weer" zei Dawnpaw weer. Zijn ogen glinsterde uitdagend. "Yeah, I know, I don't realy care about that." antwoordde ze. Ze wist dat ze moet oppassen, en dat deed ze dan ook. Maar daarom van deze plek wegblijven? Echt niet!

"Player."klonk de emotieloze stem van de poes. Dawnpaw grijnsde breed. Haar woorden boeide hem weinig, haar toon daarin tegen wel. "het krioelt hier van de adders na het warme weer" De uitdagende glans in zijn ogen was onmisbaar. Evenals zijn charmante glimlachje. Zijn snorharen trilde van plezier, nu al. "Yeah, I know, I don't realy care about that."was haar antwoord. Dawnpaw kneep zijn ogen tot spleetjes en sprong soepel van de steen af waar hij op had zitten zonnen. Hij belande vlak voor de poes en keek haar recht in de ogen. "Een adder kan je één beet doden." fluisterde hij onheilspellend. Al verraadde de humoristische glans in zijn ogen dat hij met haar speelde, al waren zijn woorden wel waar. "Nog steeds zeker dat het je niets boeit?"

Words; 132 .:. Company; Dawnpaw .:. Mood; Don't care

Dawnpaw was van de steen waarop hij zat gesprongen. Hij stond nu voor Nightpaw, en kek haar recht in de ogen. Nightpaw staarde brutaal terug. "Een adder kan je één beet doden." fluisterde de kater oneilspellend. Maartoch kon Nightpaw zien aan de humoristische glans in zijn ogen dat hij een spelletje met haar speelde. "Nog steeds zeker dat het je niets boeit?" Nightpaw deed even alsof ze nadacht. "I think... No, I already know that! I just watch out. It will be fine, I promise!" grijnsde ze ditkeer. Ze vond de kater voor haar arrogant en verwaand. En natuurlijk een player. Vooral een player. "So... And, Dawnpaw, How are you?" zei ze doodleuk. Alsof het haar echt wat kon schelen wat hij dacht.

"I think... No, I already know that! I just watch out. It will be fine, I promise!" Grijnsde de poes. Met deze poes kon hij wel lol trappen leek hem. "So... And, Dawnpaw, How are you?" Vroeg ze dood leuk. Nu was het zijn beurt om te grijnzen. "I'm fine, thank you"Miauwde hij terug. "Ik ben oké. Maar jij? Je weet maar nooit met die adders." fluisterde hij in haar oor. Hij cirkelde om haar heen alsof hij een vijand was. "Maar wees niet ongerust, ik zal je wel beschermen." Dawnpaw grijnsde breed, ij was benieuwd hoe ze hierop zou reageren.

Words; 101 .:. Company; Dawnpaw .:. Mood; Go out of ma way!

"So... And, Dawnpaw, How are you?" zei ze doodleuk. Alsof het haar echt wat kon schelen wat hij dacht. "I'm fine, thank you" mauwde Dawnpaw terug. "Ik ben oké. Maar jij? Je weet maar nooit met die adders." fluisterde hij. Toen cirkelde hij om Nightpaw heen. Was hij haar vijand. Instinctief was Nightpaw nogsteeds op haar hoede. Je wist maar nooit wat zo'n kater van plan was. "Maar wees niet ongerust, ik zal je wel beschermen." grijnsde Dawnpaw. Nightpaw's ogen werden groot. "Nee! OOH Echt niet! Dan moet ik jouw... zeker naar Jayfeather slepen? Ik dacht het niet!"

De ogen van de poes werden wijd open gesperd. "Nee! OOH Echt niet! Dan moet ik jouw... zeker naar Jayfeather slepen? Ik dacht het niet!" Dawnpaw lachte hardop. "Ikke nog wel?" Hij trok ene wenkbrauw omhoog. Een uitdagende, bijna valse grijns kwam op zijn gezicht te staan. "Probeer maar eens van me af te komen" Dawnpaw haalde een poot over zijn oor. Alsof er niks aan de hand was. Enkel verraadde zijn ogen genoeg

Words; 69 .:. Company; Dawnpaw .:. Mood; Go out of ma way!

"Nee! OOH Echt niet! Dan moet ik jouw... zeker naar Jayfeather slepen? Ik dacht het niet!" De kater lachte hardop. Wat een... wat een... wat een.... Nightpaw kreunde hardop. "Ikke nog wel?" Dawnpaw grijnste bijna vals. Dit maakte dat Nightpaw bijna een woede uitbarsting kreeg, en dan werd ze pas echt gevaarlijk. "Probeer maar eens van me af te komen" "Rot. OP." siste Nightpaw gevaarlijk kalm.

"Rot. OP." was het antwoord van de poes. Er kwam een gevaarlijke vonk in de ogen van de kater. Hij grijnsde koeltjes, maar toch gelijk bijna spottend. "Probeer maar van me af te komen"Zei hij uitdagend en alsof hij een kit was ging hij voor haar zitten. Zijn staart over zijn poten geslagen, alsof er niks aan de hand was. "En voordat je me aan vliegt zou ik goed nadenken, ik denk niet dat Firestar of Timefall blij zal zijn met een gewonde apprentice" Hij keek haar met samen geknepen ogen aan, hij zou niet vechten. Waardoor alleen hij de gene zou zijn met wonden. Dan had Nightpaw geen rede om hem aan te vallen, want hij had haar niks gedaan. "So? What are you gonna do dear kitty?"

Hoe langer Dawnpaw door bleef praten, hoe irritanter hij werd. Hoe ging ze hem kwijtraken? Die vuile stalker! Plots hoorde Nightpaw gesis. En ze wist dat er een slang in de buurt was. Ze keek kalm om haar heen, en zag het beest een paar meter verderop glijden. Langzaam kwam het op de twee apprentices afglijden. Genoeg voor Nightpaw om in actie te komen. Blijkbaar had de slang het op Dawnpaw voorzien. Vast omdat hij het meeste opviel, zo tussen de stenen. Nightpaw liep rustig en beheerst naar de zijkant van de slang. Nu kon ze d slang doorbijten, als ze zou willen. Misschien was de wereld wel beter zonder Dawnpaw. Nee. Daar zou ze problemen mee krijgen. Met een snelle reflex beet ze het beest door. Ze had dikkere slangen gezien, maar hij was redelijk groot geweest. Daar lag de slang dan. In twee stukken. "En jij bent de volgende..." siste Nightpaw naar Dawnpaw.

Plots klonk er gesis. Dawnpaw keek geërgerd naar d eslang die het op hem gemunt leek te hebben. Met een zucht stond hij op om de slang aan te vallen. Hij had er al eerder ene gedood, en als het hem niet lukte zou hij gewoon vluchten. Plots sprong Nightpaw op, ze greep de slang en wat ze voro de rest deed boeide hem niets. Hij gaapte alsof het hem niks boeide, maar stiekem voelde hij toch héééél klein beetje respect voor de poes. Ze had tenminste pit, iets wat de meesten niet hadden. "En jij bent de volgende..." Dawnpaw keek haar met grote ogen aan. En barstte toen in lachen uit. Hij rolde over de grond en kreeg buikpijn. Uiteindelijk stond hij half naar snikkend van het lachen op. "WOUW nu ben ik echt bang."lachtte hij. Klootzak dat hij was. "Kom maar poeziepoezie." daagde hij haar uit.

Dawnpaw was in lachen uitgebarsten. "WOUW nu ben ik echt bang." lachte hij. Dat zou hij eigenlijk wel moeten zijn... "Kom maar poeziepoezie." daagde Dawnpaw uit. Nightpaw zuchte geergerd en haalde in een snelle beweeging uit naar Dawnpaw's neus. "Zoals je het wilt."

Met ene snelle beweging haalde de poes uit naar zijn neus, hij kon niet op tijd weg duiken om haar te ontwijken. En haar nagels haalde zijn neus open. "Zoals je het wilt." Dawnpaw gromde en bloed drupte van zijn neus. Plots sprong hij boven op de poes. Hij ramde op haar kop en drukte haar tegen de grond. Zorgvuldig zorgde hij er voor dat hij niks brak of haar niet open haalde met zijn nagels. Hij zou namelijk Fireheart later vertellen dat hij was aangevallen. En dan had Nightpaw geen bewijs dat Dawnpaw haar iets had gedaan. Ze voelde alleen inwendige pijn, en dat zou Fireheart nooit kunnen zien...

Dawnpaw was op Nightpaw gesprongen, en had haar tegen de grond aan gedrukt. Ze voelde haar kop trillen van woede. Zwe werd misselijk. Ze kreeg onwijs veel hoofdpijn. Elk moment kon ze gaan overgeven. Ze zou voer worden voor de slangen.

inspiloos, maare heb toch zin om te posten...

Dawnpaw vloekte binnen monds toen hij zag dat het niet helemaal goed met Nightpaw ging. Kennelijk kon het watje het niet verdragen om op de grond te worden geworpen. even twijfelde Dawnpawof hij haar zou achter laten. Maar daar zou Timefall of Fireheart niet bij me ezijn. En dat zou zijn verhaal minder geloofwaardig maken. Trouwens, het kwam hem wel goed uit. Een valse grijns kwam op zijn snuit. Hij greep haar bij haar nekvel en begon haar mee te slepen. Voorzichtig,zodat hij haar niet zo open halen.

volgend topic in het kamp?
var vglnk = { api_url: 'http://api.viglink.com/api', key: 'a187ca0f52aa99eb8b5c172d5d93c05b' };

DDawnpaw pakte haar ineens bij haar nekvel en sleepte haar mee. Nightpaw zelf, zette haar nagels in de grond om zich te verzetten. Toen dat niet goed genoeg werkte, begon ze naar Dawnpaw uittehalen. Maar haar zicht was heel erg verminderd, dus graaide ze steeds mis. Ze werd steeds misselijker en misselijker. Haar hoofd bonkte. Ze kneep haar ogen stijf dicht, omdat het anders voelde alsof ze uit hun kassen werden gedrukt. Het duurde niet lang voordat Nightpaw al een paar krassen had, hoe voorzichtig Dawnpaw ook deed, de stenen waren soms erg scherp.

is goed, wie maakt?

Onderwerp: Re: -spt-Good girl(Nightpaw.)