Hit me again and again:.

Onderwerp: Hit me again and again:. vr 3 mei 2013 - 10:42

LIONROAR

De kater stapte door zijn territorium heen, even tijd nemend voor zichzelf. De andere windclan katten had hij achter zich gelaten in het kamp, hij had geen zin om even gezelschap te hebben. Even moest hij alles op een rijtje krijgen. Windclan liep goed, maar Leaf-fall was kort geleden weer aangebroken en de prooidieren waren verminderd. Hij wilde even langs de borders lopen. Niet omdat hij de andere clans wantrouwde, hij wilde weten of de andere clans ook zoveel moeite hadden met het vangen van nieuwe prooi. Kijken of Leaf-fall ook hun getroffen had. Zijn helderblauwe ogen gleden over de eerste border, die met Thunderclan. De twee clans lagen niet perse naast elkaar, maar er was altijd genoeg plaats om de geuren te ontvangen en andere katten aan de overkant te kunnen horen. Hij wiebelde wat met zijn oren toen hij een geur rook, thunderclan? Was er een kat in de buurt? Hij vernauwde zijn ogen om verder te kunnen kijken, uiteindelijk zag hij een schim verschijnen.

{Minnowpaw}

Voorzichtig was hielt Minnowpaw haar adem in. Ze was het kamp uit gegaan zonder haar mentor dit keer, om zelf een toertje door het territorium te gaan maken. Nu zat ze met haar buik op de grond, te wachten totdat de spreeuw zijn kop wegdraaide. Ze had al de hele tijd het idee dat de vogel haar door had en daarom telkens in haar richting bleef kijken. Well, fuck. Uiteindelijk draaide de vogel zich toch om, waarschijnlijk had hij zijn aandacht voor haar verloren. Gelukkig maar. De kleine calico poes sloop naar de vogel toe, sprong en wist met haar klauwen nog net de staartveren van de vogel te pakken te krijgen. Ze probeerde het diertje bij haar bek te krijgen, maar ze had niet genoeg grip. Uiteindelijk lande ze weer op de grond met een paar veren in d'r bek.
Minnowpaw zuchtte zachtjes en spuwde de veren uit, juk. "Het ziet er naar uit dat ik nooit geluk heb," mompelde ze tegen zichzelf. Ze was geen held in jagen en het vechten ging haar ook niet echt soepel af. Fireheart probeerde er alles aan te doen om 't haar te leren, maar het wilde niet baten blijkbaar.
Opeens bleef de poes stokstijf staan. De geur van Windclan kwam naar haar toe gedreven. Snel keek ze om zich heen, maar ze stond, tot haar geluk, nog op Thunderclan territorium. Vanuit de verte zag ze een schim haar kant op lopen. Nieuwsgierig als dat ze was, wandelde ze naar de schim toe. Uiteindelijk kwam een flame-point kater in haar blikveld, hij was ouder dan haar, veel ouder. Waarschijnlijk zelfs ouder dan Fireheart was. "H-Hallo?" miauwde ze voorzichtig, ze verzekerde zichzelf ervan dat ze niets verkeerds had gedaan. Rustig ging ze zitten en sloeg haar staartje over haar poten heen. "W-wie bent u?" vroeg ze daarna, nog altijd op haar hoede.

LIONROAR

De wind draaide plots heel ongunstig voor hem, hij kon de apprentice en de rest van de thunderclan geuren niet meer ruiken. Ongemakkelijk wiebelde hij wat met zijn oren. Hoe moest hij nu weten of er nog meer katten aankwamen? "H-Hallo?" Zei de calico apprentice. De kater ging zitten en ontspande zijn spieren. Hij wilde niet overkomen als een gevaarlijk iemand, want hij was hier niet om te vechten. "W-wie bent u?" U? Wat een beleefdheid hier. Hij grinnikte en schudde met zijn hoofd. "Je mag gerust 'Jij' zeggen hoor, zo belangrijk ben ik niet," Zei hij met een zachte glimlach op zijn gezicht. Hij mocht dan wel heel vriendelijk lijken, toch was hij nog steeds een klein beetje wantrouwen. Waar kwam die nieuwsgierigheid opeens vandaan? "Ik ben Lionroar, windclan warrior." Besloot hij te zeggen, om zichzelf even voor te stellen. "En jij..?"

Words; 190 || Tags; Lionroar || Notes; Afleiding = Slecht post. Gomen

De kater benaderde haar rustig, maar Minnowpaw hielt haar lichaam gespannen zodat ze snel weg kon komen als er iets mis zou gaan. Haar ambere ogen vernauwde zich ietsjes toen de kater begon te spreken. "Je mag gerust 'Jij' zeggen hoor, zo belangrijk ben ik niet," Bluestar, haar moeder, had haar altijd geleerd om beleeft te zijn tegen oudere katten. Zo kon je respect werven en makkelijker vrienden maken. Toch knikte ze, ze had de hint begrepen. "Ik ben Lionroar, windclan warrior." Lionroar, dat klonk als een machtige naam. Ze vroeg zich onbewust af of deze kater echt zo sterk was, of dat 'ie deze naam had gekregen om een andere reden. "En jij..?" Deze vraag was aan haar gericht. Haar oortjes gingen overeind staan en ze keek de kater in zn blauw/groene ogen aan. "Minnowpaw, Apprentice van Thunderclan, dochter van Bluestar, Thunderclan's Leader," het glipte er zo in een keer uit. Verbaast sloeg ze haar bek met een klap dicht. Oeps, het was niet slim om zo veel informatie in een keer te zeggen. Dat had ze niet moeten doen, dat had ze zeker niet moeten doen ...

LIONROAR

Het verbaasde hem wel een beetje hoeveel woorden er uit de mond van de apprentice kwamen. De calico apprentice had hem verteld wie ze was, in een enkele korte zin. Maar hij wist nu al teveel over haar, naar zijn mening. Ze was de dochter Bluestar, dat had ze hem nu wel duidelijk gemaakt. "Aangenaam." Zei hij, waarna hij kort knikte. "Ik denk niet dat ik je nog langer lastig ga vallen, Minnowpaw. Ik ga verder met mijn patrouille, aangezien ik hier niet veel kwaads zie." Hij sloeg met zijn staart en keek de poes kort recht in haar ogen, om te kijken of er wel degelijk niets kwaads in zat dat ze nu hier was. Toen hij geen veranderingen zag in haar ogen, slechte veranderingen, stond hij op en knikte als een gedag naar Minnowpaw, waarna hij zijn patrouille weer vervolgde.

- Topic uit -
- Sorry, ik weet dat het heel snel is, maar ik moet m'n topics even afronden~ -

Onderwerp: Re: Hit me again and again:.