Shadows in the daylight [Shrewleap]

Meadowdawn

Time heals what reason cannot

De zon kwam moeizaam achter het dikke pak wolk vandaan. De laatste paar dagen werd het steeds vaker duidelijk dat het weer achteruit ging. Het was kouder geworden en de bladeren begonnen te verkleuren en lieten zich op de grond vallen. De tweekleurige poes keek rustig in het rond. Ze had eventjes de vlakte verruilt voor een paar bomen. Bomen waren zeldzaam bij Windclan, maar Meadowdawn vond bij Leaf-fall het altijd geweldig om te kijken naar de verkleurde bladeren. Een huivering gleed over haar half langharige rug en deed haar vacht overeind staan. Ze zuchtte en draaide zichzelf om, om de haren weer plat op d'r rug te krijgen. De kou vond ze irritant. Eigenlijk zouden de bladeren moeten vallen als het warm was, dat zou de perfecte combinatie zijn geweest.
Haar lichte ogen keken nieuwsgierig rond. De dag was nog niet zo heel lang bezig, ze zat hier nu waarschijnlijk nog geen uurtje. Het was niet zo dat ze extra vroeg was opgestaan, maar ze vermeed wel de drukte, zoals elke ochtend. Het was niet ongebruikelijk dat Meadowdawn voor de eerste zonnestralen verdween en pas bij het invallen van de nacht terug kwam met een paar prooien. Ze het had immers niet zo op drukte en ging dat liever uit de weg.
De tweekleurige poes zuchtte eventjes, rekte zich uit en schudde haar dikke vacht uit. Waarschijnlijk zou zij geen kou gaan leiden deze leafbare, tenzij het wel heel erg koud ging worden. Maar dat was elk jaar weer afwachten. Meadowdawn keek op toen ze een onbekende geur rook, de clangeur herkende ze daar in tegen wel. "Wat moet een Shadowclan kat hier?" vroeg ze kalm, terwijl ze zich in de richting van de geur draaide

darren criss + ©

Ze was wel deels aangesterkt in die paar dagen nadat ze gezellig met Wolftail buiten het kamp was geweest. Haar botten waren in ieder geval niet meer zo zichtbaar tegen haar vacht en de poes voelde zich niet meer zo zeer ongelukkig. Een Moon geleden zou ze nooit gedacht kunnen hebben dat haar leven weer aan de zonnige kant zou komen, ook al was dit nu nog niet geheel zo. Rushspirit was er nog steeds, maar die leek haar leven steeds minder te bezoedelen. Ergens had ze het gevoel dat zijn macht niet meer lang zou aanhouden en hij binnenkort zou verdwijnen uit ShadowClan en haar leven. Een win-win situatie. Zonder het zelf te weten leidden haar poten haar naar de grens met de WindClan. Niet zeer ver hier vandaan lagen de Highstones, dus dunden de bomen ook langzaam uit. Maar degene die hier nog stonden waren al verkleurd. "Wat moet een Shadowclan kat hier?" Het plotselinge geluid van een stem deed de haren op haar nek overeind schieten. Direct richtte ze haar blik naar de eigenaar van deze stem. "Ik sta nog op mijn territorium, toch? Dus mag ik hier opeens niet meer zijn en ben jij hier de baas?" Vroeg ze kil en draaide zich om zodat ze de tweekleurige WindClan Warrior goed in de gaten kon houden.

Meadowdawn

Time heals what reason cannot

De eigenaar van de Shadowclan geur die ze had geroken, was een zwart/witte poes met licht groene ogen. Ze zag eruit alsof ze een lastige tijd achter de rug had en beetje bij beetje weer aan het herstellen was. Meadowdawn vernauwde haar ogen toen ze de stem van de poes hoorde. Kil, duister, typisch Shadowclan dus. Ze had een lichte hekel aan de Clan, niet zo zeer om de katten die erin zaten, maar om het feit dat ze zelf Shadowclan bloed had. Haar opa was Warrior geweest binnen die clan. De tweekleurige poes schudde haar kop eventjes en richtte haar aandacht weer op de poes voor haar. Langzaam liet ze de woorden tot zich doordringen. "Ik sta nog op mijn territorium, toch? Dus mag ik hier opeens niet meer zijn en ben jij hier de baas?" Ze zuchtte. Waarom ving de poes alles zo aanvallend op? "Een puur nieuwsgierige vraag, hoeft geen uiting van agressie te zijn. Maar het ziet er naar uit dat sommige, Shadowclan, katten dat niet zo zien," kaatste ze de bal gemakkelijk terug. Meadowdawn kon aardig overweg met woorden en kon zichzelf makkelijk reden uit dit soort situaties. Ze ging zitten en sloeg haar pluizige staart over haar poten heen. Eens zien hoe de poes erop zou reageren.

darren criss + ©

"Een puur nieuwsgierige vraag, hoeft geen uiting van agressie te zijn. Maar het ziet er naar uit dat sommige, Shadowclan, katten dat niet zo zien," Shrew grinnikte terwijl de andere Warrior gerust ging zitten. Dus zij vond dit wel leuk? Niet dat Shrew alles zag uitlopen op een gevecht, maar zodra de Warrior ook maar een pas op haar gebied zou zetten kon de zwart witte poes zeer snel een actie inzetten. "Dus jij bent zo'n kat die iedereen over een kam scheert? Goed om te weten. Dan vind ik dat WindClan katten alles te snel willen beoordelen. En zo kan ik nog veel andere dingen over je Clan zeggen die niet perse waar hoeven te zijn." Shrew volgde het voorbeeld van de Warrior en ging ook zitten, alleen liet ze haar staart simpel achter zich. "Maar om dit alles wat minder onpersoonlijk te maken, ik ben Shrewleap. En wat mag jouw naam zijn?" De poes besloot dat het niet slim zou zijn om de andere poes verder te plagen. Gewoon voor de zekerheid, niet?

Meadowdawn

Time heals what reason cannot

Terwijl de tweekleurige poes was gaan zitten, had ze haar lichte ogen strak gericht op de zwart/witte poes voor haar. Nog steeds vroeg ze zich af waarom de poes hier was, want het zag er niet naar uit dat het puur toevallig was dat ze hier was gekomen. "Dus jij bent zo'n kat die iedereen over een kam scheert? Goed om te weten. Dan vind ik dat WindClan katten alles te snel willen beoordelen. En zo kan ik nog veel andere dingen over je Clan zeggen die niet perse waar hoeven te zijn." Meadowdawn keek de poes eventjes vervreemd aan. Blijkbaar werden haar woorden, alweer, verkeerd geïnterpreteerd. Haar blik verliet voor eventjes de poes, om zich te richtte op de hemel die langzaam begon te betrekken, de kans dat het ging regenen werd alsmaar groter en groter. "Als ik het me goed kan herinneren, had ik het over "sommige Shadowclan katten", ik weet dat niet alle katten zo zijn," miauwde ze kalm, terwijl ze haar blik terug liet glijden naar de poes. "Ik heb slechte ervaringen met Shadowclan katten, dus excuseer me als ik jullie niet mag," miauwde ze er rustig achteraan. ""Maar om dit alles wat minder onpersoonlijk te maken, ik ben Shrewleap. En wat mag jouw naam zijn?" Shrewleap, een naam die ze zal onthouden. "De naam is Meadowdawn, aangenaam," vertelde de tweekleurige poes.

darren criss + ©

De WindClan kat liet haar blik los, maar Shrew liet haar groene in de bruinwitte vacht branden. If looks could kill then the other Warrior would be dead by now. "Als ik het me goed kan herinneren, had ik het over "sommige Shadowclan katten", ik weet dat niet alle katten zo zijn," En toen keek ze Shrew weer aan. "Ik heb slechte ervaringen met Shadowclan katten, dus excuseer me als ik jullie niet mag," De ShadowClan Warrior grinnikte. Dat was dus eigenlijk wat zij had gezegd. Dus haar woorden werden ook niet goed begrepen. "De naam is Meadowdawn, aangenaam," Noted. "Dus als een paar katten van mijn Clan jouw dag verpesten, ben je meteen boos op de hele Clan? Is dat niet een beetje," Ze stopte even voor een 'dramatisch' effect. "kinderachtig?" Ze kon het maar niet laten om Meadowdawn zomaar met rust te laten. You began this fight, so you know.

Meadowdawn

Time heals what reason cannot

Kalm gaf de tweekleurige poes zichzelf een lik over haar borst aan, waarna ze haar blik weer op Shrewleap richtte. Deze poes begon haar meer en meer te irriteren. Ze wist nu al zeker dat ze haar liever niet nog een keer wilde tegenkomen, en mocht dat wel gebeuren dat er hoogstwaarschijnlijk plukken vacht in het rond gaan vliegen. Ze keek haar eventjes verveeld en lichtelijk geïrriteerd aan, terwijl ze luisterde naar de stroom woorden die uit de bek van de poes kwam. "Dus als een paar katten van mijn Clan jouw dag verpesten, ben je meteen boos op de hele Clan? Is dat niet een beetje," Eventjes dacht Meadowdawn na en knikte daarna. "Als die paar katten net zo irritant en vervelend zijn als het kreng voor m'n neus, dan ja, eigenlijk wel." Ze wist dat ze nu niet weg kon lopen, dan zou het worden gezien als zwakte. Ze moest deze zitten uitzitten, zonder commentaar te krijgen. De tweekleurige poes wist in ieder geval zeker dat ze hier niet zonder kleerscheuren vandaan zou komen. Zou dat Windclan en Shadowclan tegen elkaar opzetten? Ze wist het niet, ze wilde er niet eens over nadenken. Ze hoopte alleen dat het niet al te veel schade zou brengen. Ach, liever een vijand dan een geliefde in een andere clan. Veel beter.

De licht geïrriteerde blik in de ogen van de WindClan poes amuseerde haar. Beter. "Als die paar katten net zo irritant en vervelend zijn als het kreng voor m'n neus, dan ja, eigenlijk wel." Ze kon het niet laten, een lach ontsnapte uit haar mond en ze sloot haar ogen even. geen enkel teken van irritatie te zien in haar houding. "Nou dan kan ik je vertellen dat de hele wereld er niet zo rooskleurig uit zal zien voor jou. Zelfs in die konijn Clan van je zitten vervelendere katten dan ik. Dus ik zou maar even niet zulke woorden opzetten tegen iemand die je niet echt kent." Met een uitdagende blik opende ze haar ogen weer en keek ze Meadowdawn weer aan. Ze zocht niet naar een gevecht, maar als deze langs zou komen, zou ze haar klauwen graag in de bruin witte vacht zetten.

Onderwerp: Re: Shadows in the daylight [Shrewleap]