Killing, isn't it? {JUICEPAW}

_{Eigenlijk had hij wel zin in deze training. Nu hij wist dat Juicepaw geen enkel teken van meewerking zou vertonen, kon hij nu doen en laten wat hij wilde. Als katten hem zouden beschuldigen van de verhalen die de Apprentice zou verspreiden kon hij ze er simpel op wijzen dat de poes zelf ook bijna nergens naar luisterde en een Mentor mocht altijd streng optreden. De kater zou echter nooit té ver gaan. Want zelfs voor Juicepaw zou hij een klein beetje begrip toen. Een héél klein beetje dan. Gapend hief hij zich op uit zijn nest. Expres had hij zo'n vroeg tijdstip gekozen, zodat de twee niemand tegen zouden komen waarbij Juicepaw tijd kon rekken én dat de poes zelf gewoon vroeg er uit moest komen. Met grote passen baande hij zich een weg naar de Apprentice Den. Voor de tweede keer zocht zijn ambere blik naar de poes en al snel vond zijn blik haar. "Juicepaw?" Vroeg hij, zijn stem nam meteen weer die strenge toon aan. "Het wordt weer eens tijd voor een training, niet?" Een grijns bekleedde zijn gelaat en hij trok zich weer terug. En nu eens kijken of de poes zo verstandig was om niet op zijn geduld te werken. Want anders zou dit een hele lange dag voor haar worden. Dat zeker.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

_{Voorzichtig draaide de flamepoint poes zich om in haar warme, zachte nestje van mos. Ze was in een heerlijk diepe slaap, totaal geen aandacht schenkend aan haar omgeving. Het was nog vroeg in de ochtend, en de meeste lagen nog altijd op hun plekje in de den. "Juicepaw?" klonk plotseling een strenge stem die haar uit haar slaap rukte. "Het wordt weer eens tijd voor een training, niet?" Ze herkende de stem van haar mentor, en keek hem met vermoeide ogen aan. Hij trok zijn kop al snel terug, al beviel die glimlach haar absoluut niet. Met een diepe zucht liet ze haar kopje weer tegen haar nest ploffen en zag hoe alle andere nog sliepen. Waarom had zij nu weer zo’n mentor? Dit deed hij waarschijnlijk alleen maar om haar te treiteren, omdat ze de vorige keer zo opstandig was. Maar dat zal ook deze keer zijn, gezien ze nu erg humeurig was van het vroege opstaan. Ze stond, misschien expres, heel langzaam op en rekte zich uit voor zover dit mogelijk was. Sloompjes stapte ze dan eindelijk de den uit en keek wat ongeïntresseerd om zich heen. Haar heldere ogen vielen op de gestreepte vacht van haar mentor, maar maakte verder geen aanstalten om naar hem heen te lopen.}

_{Het duurde wel lang voordat de poes eindelijk op het toneel verscheen, maar wat had hij anders kunnen verwachten. Eigenwijs kind dat ze was, later zou ze er nog wel van leren. Welke gevolgen het bijvoorbeeld kon hebben voor haar toekomst en natuurlijk de manier waarop ze behandeld zou worden. Nou, Hawkscream was van plan haar ook wat sociale lesjes te geven. "Nou, we slaan vandaag het ontbijt over." Zei de tabby strikt en keek de poes even uitdagend aan. "Of wil je liever heel laat terugkomen? Volgens mij wil jij liever vroeg in je nest liggen, of niet? Maar goed, je vraagt je waarschijnlijk niet eens af wat we gaan doen, aangezien elke training vast even erg klinkt. Nou, deze keer wordt hij langer omdat we de vorige training niet geheel hebben afgemaakt." Hawkscream deed een paar passen naar de uitgang van het kamp, maar draaide zijn kop toen om. Hij zou de poes zeker niet zomaar uit het oog verliezen. "Voor vandaag zullen we alle grenzen van het RiverClan gebied langsgaan en wees blij dat we niet het hele territorium doorgaan. Nou, laten we maar gaan, hoe eerder we terug komen, niet?" Met een kleine glimlach op zijn lippen keek hij Juicepaw aan, wachtend tot zij haar eerste stap zou zetten.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Juicepaw

I KNOW LIVE CAN BE HARD
AND WE'RE WORLDS APART

---------------------------------------------------------------------------------------------
Killing, isn't it? {JUICEPAW} Bhlyt2

_{--------------------------------------------------------------------------------------------- "Nou, we slaan vandaag het ontbijt over." zei hij met zijn strenge toon, al keek hij haar was uitdagend aan. Alsof ze honger had. Alsof ze erom had gevráágt. Vul afkeur versmalden haar ogen tot nauwe spleetjes, zijn greintje respect tonend naar haar mentor. "Of wil je liever heel laat terugkomen? Volgens mij wil jij liever vroeg in je nest liggen, of niet? Maar goed, je vraagt je waarschijnlijk niet eens af wat we gaan doen, aangezien elke training vast even erg klinkt. Nou, deze keer wordt hij langer omdat we de vorige training niet geheel hebben afgemaakt." De kater begon zich al voort te bewegen, maar draaide zich direct om, alsof hij kon weten dat ze hem niet volgde. Argwanend keek ze hem aan. ’’Elke traning is een hel, dat hoef je me niet meer wijs te maken,’’ mompelde de poes spottend – het kon haar niet meer zoveel schelen wat hij van haar vond – waarna ze haar staart even over de grond sleepte. "Voor vandaag zullen we alle grenzen van het RiverClan gebied langsgaan en wees blij dat we niet het hele territorium doorgaan. Nou, laten we maar gaan, hoe eerder we terug komen, niet?" Hij keek haar afwachtend aan. ’’Wauw, nu ben ik blij. Echt, geweldig nieuws. Kan niet beter.’’ De sarcastische woorden vlogen er werkelijk met gemak uit, zonder dat ze er zelf erg in had. Ze trok haar gezicht voor even in de plooi en zette enkele stappen, al ging dit natuurlijk op hetzelfde slome tempo als eerst.}

| Company: Hawkscream | Words: 252 | Notes: -- |

_{’’Elke training is een hel, dat hoef je me niet meer wijs te maken,’’ Hij hoorde nog net de woorden uit haar mond komen, ach, ze mocht vinden wat ze vond, een Apprentice moest getraind worden, hoe vervelend zij ook deed. Met een versmalde koude blik keek ze de poes aan en wachtte tot zij eens in beweging kwam. ’’Wauw, nu ben ik blij. Echt, geweldig nieuws. Kan niet beter.’’ Met een trage pas kwam de poes vooruit en Hawkscream liet een frons verschijnen op zijn voorhoofd. "Moet ik de prinses misschien ook nog even dragen?" Vroeg hij, toch zat er een wat serieuze toon in zijn stem. Zodra de poes Warrior zou worden kon ze niet zonder haar territorium leven. Dit was een van de belangrijkste lessen van haar leertijd, dus zou hij haar zelfs het hele stuk slepen als het moest.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Juicepaw

I KNOW LIVE CAN BE HARD
AND WE'RE WORLDS APART

---------------------------------------------------------------------------------------------
Killing, isn't it? {JUICEPAW} Bhlyt2

_{--------------------------------------------------------------------------------------------- De frons op zijn gelaat was haar zeker niet ontgaan, hij had duidelijk gezien hoe traag ze op hem afliep. "Moet ik de prinses misschien ook nog even dragen?" zei de kater redelijk serieus. Een grote grimas verscheen rond haar mond. ’’Het is maar wat je voor me over hebt...’’ zei ze zo sarcastisch mogelijk. Nee, ze had nog geen respect voor hem. Niet dat hij dat überhaupt ooit van haar zou krijgen, dan gaat hij maar naar andere. Mentors verdienden geen respect als ze apprentices zoals haar op deze manier ‘martelden.’ Nuja, volgens haar was het een marteling tenminste. Ze kon niet begrijpen hoe anderen het in hun hoofd haalden om zin te hebben in hun volgende training, die waren niet goed wijs. Wie ligt er nu niet veel liever te luieren in de zon? Althans, als de zon nog zou verschijnen. Het zonnige weer hadden ze achter zich gelaten en maakte plaats voor leaf-fall, helaas. Ze miste de zon nog erger dan ooit – mede dankzij de trainingen, gezien ze er nu niet meer van kon genieten.}

| Company: Hawkscream | Words: 179 | Notes: -- |

_{’’Het is maar wat je voor me over hebt...’’ Zei de Apprentice met een glimlach op haar gezicht geprent. Natuurlijk zou ze dit willen, deze luie poes. Maar Hawkscream liet de poes haar pas niet meer voltooien en griste de jonge Apprentice op, zoals hij bij de vorige trainingen ook al eens gedaan had. Dit keer was het bijna onmogelijk om te denken dat ze zou tegenstribbelen, anders was ze gewoon werkelijk dom. De kater zette zijn eerste paar passen, het gewicht van de poes was nog niet echt zo groot om hem nekpijn te bezorgen, maar het was wel degelijk een soort last voor hem. Hopelijk zou de poes een beetje gaan meewerken in de toekomst, anders moest hij weer eens de vervelende Mentor spelen.}

»н α ω к ѕ c я є α м«