Another time (Eriksen)

<sub>Massieve pootstappen weerklonken door de bomen, het gebied vol met oranje kleuren geschilderd. Om hoofdpijn van te krijgen. Verschillende vogel liederen werden afgespeeld boven zijn hoofd terwijl hij zich een weg baande over verschillende paden. Het was, ondanks dat het alweer leaf-fall was, nog redelijk warm voor deze tijd. Voor hem eigenlijk de perfecte temperatuur, de winter was hem weer te koud. Zonder ook maar op te letten knalde hij bijna tegen een in de weg staande boom op, maar kon deze gelukkig nog net optijd ontwijken. Licht vloekend in zichzelf liet hij zijn blik naar beneden glijden, verder geen aandacht meer schenkend aan de natuur.

Het moment dat hij enkele takjes voor zich hoorde kraken richte hij zijn ogen pas weer op. Tot zijn grote verbazing was daar de kater weer die hij niet zo snel meer zou verwachten; Eriksen. Een scheve grijns bekleede zijn gezicht toen hij op de andere rogue afstapte. ’’Jou had ik nu niet hier verwacht,’’ klonk zijn stem brommerig, maar deze keer toch niet onvriendelijk. Misschien dat hij deze keer maar wat serieuzer moest gaan doen, gezien het vorige keer nogal... Apart afliep. Eriksen kon blijkbaar niet tegen die kant van zijn persoonlijkheid, en zo wist hij meteen een zwakke plek bij zijn tegenstander.

- Eriksen.</sub>

De kater gleed voorzichtig langs een struik, ervoor zorgend dat hij zo min mogelijk geluid maakte. Zijn licht gekleurde ogen stonden gericht op de pluimachtige staart van een eekhoorn. Nog even en dan had hij zijn maaltje bij elkaar geschraapt. Al een ochtend lang was hij bezig geweest met het zoeken en blijkbaar opjagen van zijn prooien, maar nog steeds stond hij hier met lege poten. Hopelijk niet meer voor lang. Nogmaals verzette hij zijn witte voorpoot en zorgde hij voor zo min mogelijk geluid. Gelukt! Nu alleen de sprong en dan hopen dat zijn prooi hem te laat zou opmerken. De Rogue spande zijn spieren aan en hield zijn blik strak gericht op de eekhoorn. Binnen een paar seconden bevond hij zich voor een kort moment in de lucht, zijn voorpoten voor hem uit gestrekt. De volgende momenten gebeurden in zo'n snelle flits dat hij ze nauwelijks achter elkaar aan kon plakken. Het enige waar hij zeker van was, was dat de eekhoorn zich nu onder zijn voorpoten bevond. Zo snel mogelijk maakte hij een einde aan het leventje van de eekhoorn en pakte het beestje in zijn bek op. En nu snel terug. Een koel briesje streek over zijn vacht en per ongeluk trapte de kater op een paar twijgjes. ’’Jou had ik nu niet hier verwacht,’’ In zijn ooghoeken zag hij een zeer bekende kat op hem afkomen. Nee, niet die Rogue.. Eriksen voelde de haren op zijn nek wat op en neer gaan, aangezien hun laatste ontmoeting niet al te leuk was geweest. "Ik kom niet vrijwillig naar plaatsen toe, mijn poten leidden mij naar waar ze me willen leiden." Zei Eriksen wat neutraal en keek de bruin gekleurde Rogue niet eens aan.

_{De nekharen van de kater tegenover hem gingen iets omhoog bij het zien van zijn vacht. Natuurlijk, niemand wilde – en al zeker Eriksen – hem tegenkomen. En dat was misschien maar beter ook, zo wisten ze dat ze uit zijn buurt moesten blijven. Maar toch was hij niet onaardig, maar Casillas zelf wel. "Ik kom niet vrijwillig naar plaatsen toe, mijn poten leidden mij naar waar ze me willen leiden." zei de kater neutraal, maar gunde hem geen enkele blik. Kort knikte Casillas. ’’Wat jij ervan maakt. Zeg, hoe is jouw dag voor zover?’’ greens hij gedempt. Hij wilde dat er wat gang kwam in dit gesprek, en niet zoals vorige keer. Dat was een van die gespreken die vaak niet erg best afliepen, en waarschijnlijk zou dit een kans zijn om alles van de vorige keer goed te maken. En al aanvaarde hij deze keus niet, moest hij het altijd proberen niet?}

’’Wat jij ervan maakt. Zeg, hoe is jouw dag voor zover?’’ Eriksen had de neiging om nu op te kijken, maar hield deze tegen. Hij zou anders zo snel toegeven en dan zou Casillas weer denken dat hij een 'zwakkeling' was. En waarom was de kater plots zo geïnteresseerd in zijn leven? Bij de vorige ontmoeting was het meer Eriksen die dit soort vragen stelde. Was hij dan dit keer anders ..? Nee. Zo snel veranderde een kat niet, zeker zo'n Rogue niet. "Ik denk dat het een gewone dag is.." Mompelde en richtte af en toe wat schichtige blikken op de andere Rogue. Zijn aard stribbelde tegen zijn schuwheid, maar nog steeds waagde hij het niet om zich volledig op te richten. "Waarom vertel jij het niet eerst?" Waagde hij te vragen, aangezien hij Casillas wel even wilde testen.

OOC; Stond nog op m'n lijstje c: