sorry voor de dubbelpost
hoofdstuk 1
Morningstar was in diepe gedachten vezonken voordat ze in slaap viel. toen Morningstar haar ogen weer opende, lag ze in haar hol. de wereld rondom haar was gehuld in een spookachtige mist. er stond een kat voor haar, Liontail. Liontail was dood. zijn gezicht riep herrineringen op: Liontail lag op de grond. hij was ernstig gewond. zijn bloed kleurde de sneeuw rondom hem rood. Liontails ogen keken dof voor zich uit. zijn hart stopte met kloppen. een steek van verdried trok door Morningstar heen. 'Liontail?' Morningstar keek hem verbaasd aan. 'wat moet ik doen?' vroeg ze. 'daar kom je achter als het zo ver is.' antwoorde hij. 'ik ben de slechtste leader ooit.' zei ze triest. 'Geloof me, je bent niet de eerste die dat zegt", zei Liontail. hij draaide zich om en loste op in de mist. Morningstar bleef alleen achter. 'Liontail' fluisterde ze, 'ik mis je zo' de mist trok langzaam weg. Morningstars ogen waren troebel van verdried. toen ze haar hol uit kwam, verschenen de eerste zonnestralen aan de horizon. Misttail kwam naast haar zitten. Misttail was Morningstars beste vriendin. 'is er iets?' vroeg ze. 'Nee, alles gaat goed' zei Morningstar bitter. 'ik ben je beste vriendin. denk je echt dat ik het niet zie wanneer je triest bent?' Misttail keek Morningstar doordringend aan. 'maar ja, als je het mij niet wilt vertellen, kan ik je ook moeilijk helpen.', ze draaide zich om, en liep weg.