And what about you? {VIXENKIT}

Een dag geleden was dat ene gebeurd. Haar zusje, Gravelkit, was ontzettend gekwetst van haar weggerend, alleen omdat ze wat woorden had gezegd waar ze blijkbaar niet tegen kon. En? Mocht zij haar mening niet meer uiten nu? Starlingkit hief haar kopje op van haar nest en openden haar kaken in een gaap. Zij was niet zo'n emotionele poes die zich zorgen over alles maakte. De twee zusjes hadden sowieso geen echt goede band, Starlingkit trok meer op met Sassykit, die niet zo overdreef, dus had ze Gravelkit niet perse nodig. Koppig stond de kit op uit haar nest, zorgde dat ze 'per ongeluk' wat harder langs Gravelkit het nest uitliep en verliet de Nursery. Buiten voelde ze al meteen een wat stevigere wind tegen haar vacht blazen en kneep ze haar oogjes dacht tegen de wind. Ze was wel wat alleen maar binnenkort zou ze vast een Apprentice worden. En dan had ze vast veel meer nieuwe vrienden.

_{De wind blies elke dag wel feller, leek het. De jonge kitten vond dat maar apart, maar ook tegelijkertijd wel grappig. Steeds meer bladeren begonnen naar beneden te vallen in de meest mooie kleuren! Uitgelezen kansen om op te jagen! En dat deed Vixenkit dan ook. Ze ging steeds vaker de nursery uit om achter de bladeren aan te jagen. Dat er een aantal katten waren die dit vervelend vonden omdat ze voor hun poten liep terwijl ze zo aan het springen was, had ze geen oog voor. Ja, het was vervelend als ze ondersteboven gelopen werd, maar ze kon er wel tegen. Een beetje onhandig maakte ze een grote sprong en ving ze een dwarrelend blad vrolijk lachend uit te lucht. Nou ja, erg groot was de sprong niet en de vangst was onhandig, maar de kitten had plezier in het jagen achter alles wat bewoog. Maar pas toen zag ze dat ook een andere kitten de nursery had verlaten. Was dat niet één van de kittens van Bluestar? Vragend hield Vixenkit haar kopje scheef en knipperde ze wat verwonderd. Haar ogen begonnen eindelijk langzaam hun eigen gouden kleur te krijgen. "Hallo?" Miauwde ze vragend. De naam van de andere kitten wist ze niet zo goed.}

"Hallo?" Een vragende toon liet haar met een ruk omdraaiend, Starlingkit kalmeerde wat toen ze zag dat dit een van de kittens uit dat hele drukke nestje was. Alleen was zij een kitten die afkomstig was van de pleegmoeder zelf. Voelde zij zich soms dan alleen? Omdat ze geen siblings had? De poes schudde haar kopje om niet af te dwalen. "Hallo." Zei Starlingkit met een glimlach op haar gezicht. Ze had geen redenen om nu vervelend te doen, daar had ze wel genoeg van. Gravelkit was gewoon emotioneel, dus had ze het waarschijnlijk niet bedoeld om haar zo te kwetsen. "Jij bent Vixenkit, toch? Vroeg ze om niet meteen stil te vallen. De kleine kitten was waarschijnlijk wel wat jonger dan zij was, dus zou het geen wonder zijn als Vixenkit haar naam niet eens wist. Ach, maar dat gaf niet.

_{Met een vragende blik in haar ogen keek Vixenkit naar de oudere kitten, die ook een stuk groter dan zij was. Ze wist best zeker dat dit een zusje was van Sassykit, Gravelkit en Rowankit, maar compleet zeker was ze niet. Dan moest ze het straks maar vragen. De andere kitten begroette haar ook vrolijk en vriendelijk terug. Wat Vixenkit betrof, waren er geen onaardige katten op deze aardbol, ze had er immers nog geen ontmoet die vervelend tegen haar deed. "Jij bent Vixenkit, toch?" Vroeg de andere kitten. Vixenkit knikte vrolijk. "Vixenkit," Herhaalde ze als bevestiging. "Wat is uw naam?" Vroeg ze, terwijl ze haar koppie opnieuw vragend scheef hield met grote ogen. De andere poes was ouder en Vixen had net geleerd dat je oudere katten met u aan moest spreken. Maar de nuances ervan kende ze alleen nog duidelijk niet.}

De kitten knikte vrolijk en de glimlach op het gezicht van Starlingkit werd wat groter. "Vixenkit," De kitten herhaalde haar naam vrolijk. Was Starlingkit zelf ooit ook zo onschuldig vrolijk geweest? In vertrouwen in hebbende dat er geen kwaad bestond in deze wereld? Vast wel. Iedereen dacht dat op die leeftijd. Alleen was de oudere grijze kitten er achter gekomen dat het er wel was. Wachtend op een kans om toe te slaan. "Wat is uw naam?" Starlingkit moest lachen bij het ge'u'. "Ik ben geen 'u' hoor, nog niet tenminste." Zei ze vrolijk en ging zitten terwijl ze haar staart om haar voorpoten drapeerde. "Maar mijn naam is Starlingkit. Zeg, vertel mij eens wat je tot nu toe van de ThunderClan vindt?" Ze konden maar beter een praatje maken, niet?

_{Vixenkit's ogen schitterden nieuwsgierig terwijl ze naar de oudere kitten keek, van wie ze de naam nog steeds niet zo goed wist. Die had ze immers net gevraagd! En nog wel beleefd ook, waar ze stiekem wel blij mee was, dat ze dat gekund had. "Ik ben geen 'u' hoor, nog niet tenminste." Miauwde de grijzige kitten echter. Vixenkit hield haar kopje eventjes vragend scheef, terwijl ze zich afvroeg waarom dit buiten de regels viel, maar knikte daarna bevestigend en vrolijk. "Oké!" Miauwde ze, met een vrolijke uitdrukking op haar gezicht. "Maar mijn naam is Starlingkit. Zeg, vertel mij eens wat je tot nu toe van de ThunderClan vindt?" Miauwde de oudere kitten, wiens naam nu wel bekend was, Starlingkit. "Starlingkit," Herhaalde Vixenkit met een knikje, terwijl ze de naam uitprobeerde. "Ik vind Thunderclan leuk!" Snorde ze vervolgens, "Alleen is mijn nest een beetje vol.." Bekende ze vervolgens. "U- Jij dan?" Miauwde ze vervolgens, zichzelf vlug verbeterend toen ze de fout opmerkte.}