"Hallo", zei Feelingpaw beleefd terug. Smellpaw lachtte tussen haar snorren. De roste kater leek wat zenuwachtig te zijn. "Mag ik mee een vis komen vangen?", vroeg hij een beetje bang. Smellpaw deed of ze nadacht, lang nadacht. Ze lachte vriendelijk en mauwde dan: "Natuurlijk Feelingpaw." Haar ijsblauwe ogen vestigde zich weer op de rivier. Met een snelle klap van haar poot vloog een vis hoog spetterend door de lucht. Met een plofje kwam hij op de grond te recht. De waterdruppels vlogen alle kanten uit. Smellpaw rilde. Ze schudde haar vacht droog, maar maakte zo die van Feelingpaw nat. De zon scheen hard en warmde haar vacht op. Ze keek naar Feelingpaw. Kon hij goed vissen vangen?
~Feel my breath - Stuff: