Shaymin keek naar haar prooi een kater kwam op haar af, ze wist niet wat ze moest doen dus ze bleef maar staren naar de grond. Hé, knappe poes, wat doe jij hier? zei de kater ter wel hij grinnikte. 'bedankt' zei Shaymin heel zacht, 'Jij bent toch Shymin? Nou, verlegen ben je' sprak de kater fier en lachte haar uit en liep weg, Shaymin keek hem na en bloosde toen hij weg liep en dacht houd hij van me omdat hij tegen me zei dat ik knap was?? ze had een blije lach de kater kwam terug en Shaymin kreeg meteen een schok wat zou ik moeten zeggen dacht ze maar de kater zei Heb je je prooi nog niet op, zwakkend? Blies de kater en sloeg haar tegen de grond. Ze keek de kater aan en haar helen gezicht zat onder de modder maar ze had verdriet en stond op en wilden hem aan vallen maar in de plaats daarvan legde ze haar kop op haar poten en ging daar zachtjes huilen van de pijn...