Why you come here? { F E R N F I R E }

Eigenlijk was het niet zo slim geweest om het kamp deze keer te verlaten. Er waren al teveel katten het kamp uit gegaan en konden haar zo zien. Ze was al een keer gezien door een poes en ze wilde zeker geen kater tegekomen. Daarom ging ze dit keer naar het hogere gebied van het gebied. Ze was daar al veel vaker geweest en daar kwamen de meeste katten ook niet echt. En als ze toch kwamen kon ze zich goed verstoppen tussen de hogere gedeeltes wachtend tot ze wegwaren. Vastberaden kwam ze bij de verhoging aan en probeerde over een rots te springen die ervoor stond. Helaas nam ze de sprong net iets te kort en bellande erop. Een pijnlijke kreun verliet haar mond toen ze opstond. 'Stupid rock...' Schreeuwde ze keihard tegen de rots. Woedend schoten haar nagels uit haar hulzen en sprong ze op de rots waarna ze hevig begon te krassen. Toen ze klaar was gaf ze eentevreden knik en liet de rots met allerlei krassen achter. Maar wat ze nu wel vergeten was was het bedekken zodat niemand haar nu kon vinden. Na even door te hebben gelopen kwam ze uiteindelijk bovenin aan en plofte neer op de grond. Ze sloot haar ogen en bewoog niks meer, het was gewoon alsof ze dood lag.

_{Een grote kortharige tabby kater slenterde mysterieus door het kamp. Zijn blik brandde dwars door je ziel als de kater je aankeek. Fernfire verliet geluidloos het kamp, en liep met diezelfde dreigende pas naar Highlands. Op die plek kon hij altijd alleen zijn. De kater wilde nooit met andere zijn. Fernfire wilde altijd alleen zijn, hij haatte andere katten. Behalve Bloodclan. Hij hield van die clan, en ging er binnenkort ook heen. Dat had hij snel besloten. Opeens hoorde hij en hoog stemmetje. 'Stupid rock...' Gilde het. Fernfire grijnsde. Snel liep hij naar de plek. Daar zag hij een kit liggen. 'Zozo. Wie hebben we hier, Fleckkit? En hoe vind je het hier. Vroeger sloop ik ook altijd het kamp uit.' Hij ging naast de kit zitten, en keek het ijzig, maar niet gemeen aan.}

Ze wiebelde enkele keren met haar oortjes en snoof aan het gras voor haar. Het had een geur alsof het dood was, aangebrand door de zon of aangetrapt. Een tevrede grijns speelde er mee met Fleckkit haar gezicht toen ze de geur van dood rook. Ze wist niet waarom ze het opeens zo leuk vond om aan dode dingen te ruiken, had haar droom over die ene kat dan toch wel gelijk? Ze slaakte een kleine zucht en wist dat er nu nog maar een ding op zat om te doen. Langzaam sloot ze haar ambere ogen en maakte haar gedachten leeg.

'Goedzo Fleckkit je hebt al een paar opdrachten goed voltooid meid' Antwoorden de schim voor haar. Een kleine rilling speelde er mee met haar lichaam toen de schim zo voor haar stond. 'D-dus i-ik word s-steeds s-s-slechter?' Piepte ze bang tegen de kattenschim voor haar. De kat voor haar knikte en liet zijn tong rondom zijn tanden met bloed gaan. Bang tuurde Fleckkit voor zich uit. Waarom moest het haar perse overkomen? Haar leuke kittentijd was voorbij dankzij een dromen, en als ze die niet uitvoerde dan was het gewoon te erg voor woorden. 'De volgende opdracht is een kat doden. Het maakt niet uit was voor een maar doe het zonder genade...' Vervolgde de kat kil. Een kleine knik en dat was voldoende voor hem. Bang knikte Fleckkit en zag hoe dat kat op haar afkwam en zijn uiterlijk wilde tonen.

Met een kleine schok werd ze wakker. Iemand was hier in de buurt, maar wie was de vraag? Was het een clankat of kwam de kat speciaal voor haar opdracht? 'Zozo. Wie hebben we hier, Fleckkit? En hoe vind je het hier. Vroeger sloop ik ook altijd het kamp uit.' Ze zag hoe er een grijze kater naast haar ging zitten, Fernfire toch? Maar oke, ze was weer betrapt maar gelukkig deed deze kater het vroeger ook dus deze kon ze wel vertrouwen. 'Inderdaad. Het is in dat verrote kamp super saai. Het enige wat je daar kan doen is vervelen en al die sh*t. Ik wil gewoon vrij en alleen zijn..' Antwoorden ze kortaf.

_{'Inderdaad. Het is in dat verrote kamp super saai. Het enige wat je daar kan doen is vervelen en al die sh*t. Ik wil gewoon vrij en alleen zijn..' Fernfire knikte instemmend. 'Dat wilde ik ook altijd. Maar, ik heb gehoord dat je niet de liefste kit in het kamp bent?' Hij grinnikte. 'De andere kits zeiden dat je wel eens angstaanjagend bent. Waarom zeggen ze dat?' Hij keek de kit aan, en wachtte op een antwoord. 'Zeg kleine, heb je wel eens aan... Aan moord gedacht?' Hij keek met een niet zichtbaar lachje naar het poesje.}

Nog in gedachten verzonken staarde ze voor zich uit. Misschien was het toch wel beter als ze nu de benen nam, misschien was Fernfire wel helemaal niet te vertrouwen en leek het alleen maar zo. Als hij haar ging verraden a;s ze groot was en hij zwak dan had hij echt nog een kort leven voor zich. 'Dat wilde ik ook altijd. Maar, ik heb gehoord dat je niet de liefste kit in het kamp bent?' Er toverde zich nog een bredere glimlach op haar gezicht, nee echt die kits hadden het goed gezegd tegen de grote katten. 'Zekers!' Miauwde ze kort tegen de kater. Geen idee hoe hij aan deze informatie gekomen was maar goed. Het boeide voor de rest niet hoe hij eraan gekomen was het was dat hij eraan gekomen was. Ze zag hoe Fernfire haar aankeek en vervolgde 'De andere kits zeiden dat je wel eens angstaanjagend bent. Waarom zeggen ze dat?' Langzaam draaide ze haar kopje om en keek de kater ongeïnteresseerd aan. Ze schraapte haar keel en vervolgde poeslief 'Omdat ik wel eens met Elite katten afspreek. Neem Shiva, Ariana en Ziva nou als voorbeeld..' Ze opende haar bek waardoor er een rij witte tandjes zichtbaar werden. Een wit licht weerkaatste zich door de zon wat Fleckkit alleen maar meer opwond. Ze had vertrouwen van katten maar eigenlijk als ze haar echt kende namen ze die echt terug. 'Zeg kleine, heb je wel eens aan... Aan moord gedacht?' Lachte de kater naar haar. Het eerste wat haar binnen schoot was de kat. Als ze de opdracht vandaag al gedaan had droomde ze er vannacht weer van. 'Daar denk ik juist sinds net aan. Weetje..' Ze schoof geheimzinnig wat dichter tegen hem aan en fluisterde 'Ik heb meestal dromen. Over een schim die mij opdrachten geeft. En laat dat nu juist moord zijn Fernfire..' Ze glimlachte lief en onschuldig terwijl ze de kater aankeek. Deze blik vertrouwde iedere kat die haar niet kende gewoon, maar daar zat Fernfire nu niet meer bij.