Let's show you the territory[Cornpaw]

De ceremonie was net afgelopen en hij had aan Cornpaw gevraagd of hij het territorium wilde gaan verkennen. "Tuurlijk! Waneer vertrekken we?" Het was nog niet zo laat op de dag, dus ze zouden eigenlijk nu al wel kunnen gaan. "Laten we nu maar gaan, we hebben nog genoeg tijd om het territorium te gaan verkennen." Gaf hij als antwoord. De vraag was nu alleen waar hij eerst naartoe zou gaan, misschien was het beter als ze eerst naar de grenzen gingen, want dat waren toch wel de belangrijkste dingen die hij eerst over het territorium moest vertellen. Alleen dan was de vraag nog of het beter was om eerst naar de Riverclan of naar de Shadowclan te gaan. "Zullen we dan maar gaan?" Vroeg hij aan de apprentice. Hij zou eerst naar de grens met Riverclan gaan, daarna zouden ze wel naar vierboom kunnen gaan en daarna ook nog langs de Shadowclan grens gaan.

Laten we nu maar gaan, we hebben nog genoeg tijd om het territorium te gaan verkennen beantwoorde Shadowrushzijn eerdere vraag. Ik vind het best. Cornkit zette een paar stappen richting de kampingang, bleef toen staan en draaide zijn kop om naar zijn mentor, die nog geen aanstalten maakte om te vertrekken. Zullen we dan maar gaan? Bij die woorden draaide Cornpaw zich om en stoof het kamp uit. Daar bleef hij staan en snoof de lucht op. Een vreemde geur dreef zijn neus binnen. Wat is dat? Hij draaide zijn kop en keek zijn mentor vragend aan. Hij sprong in de richting waar de geur vandaan kwam. Het konijn schrok en zette het op een lopen. Hij gromde, wat een doordachte actie van zichzelf. Hij draaide zich om naar zijn mentor,laten we verder gaan.
Ze liepen al een tijdje door het territorium, opweg naar de riverclangrends. Ookal was het wat later op de dag, het was nog steeds warm. Cornpaw begon het warm te krijgen, onder zijn halflangharige vacht. De onbekende geur van katten dreef hem toe. Wat is dat voor geur? vroeg hij.De wind kwam van voren, waardoor hij de katten al kon ruiken voordat ze de grens zagen. Hij keek vragend naar zijn mentor, die een paar passen voor hem liep.

Hij hoefde niet lang op een antwoord van Cornpaw te wachten. Hij liep het kamp uit, achter Cornpaw aan, die net het kamp al was uitgegaan. Het was vandaag gelukkig niet een al te warme dag geweest, maar de hitte was nog steeds wel te merken. Plotseling rook hij de geur van konijn en zag hoe zijn apprentice zich omdraaide en hem vragend aankeek. "Wat is dat?" Het zou waarschijnlijk niet lang duren voor de apprentice erachter zou komen wat het was, maar hij besloot om toch maar te antwoorden. "Dat is de geur van konijn. Binnenkort zal ik je leren hoe je er één kunt vangen." Zei hij. Hij had nog niet echt helemaal gedacht over wat hij eerst zou gaan leren aan Cornpaw, maar dat zou hij wel weten bij de volgende training. "Laten we verder gaan." Hoorde hij Cornpaw zeggen toen het konijn ervandoor was gegaan. Hij nam de leiding en zorgde ervoor dat hij zeker wist dat Cornpaw hem aan het volgen was. De apprentice wist natuurlijk niet waar ze naartoe zouden gaan. Het was nog niet al te lang lopen voor ze bij de Riverclangrens waren aangekomen. De wind blies in zijn gezicht, dus de geur van Riverclan was duidelijk te ruiken. "Wat is dat voor geur?" Hij draaide zich om naar Cornpaw om antwoord te geven. "Dit is de geur van Riverclan, probeer het te onthouden. Als je een keer meegaat naar een gathering zul je ze een keer kunnen ontmoeten, maar soms zul je ze ook langs de grens tegenkomen." Antwoordde hij.

Ik zal het onthouden. Zei Cornpaw tegen zijn mentor, en snoof de geur nog eens goed op. Een nieuwe windvlaag bracht hem een sterkere en versere riverclangeur. De grends kwam in zicht, aan de andere kant liep een groepje katten. Zijn dat riverclan katten? vroeg hij.Het groepje katten verdween achter wat bosjes. Hij bleef nog even staan, om zich daarna tot zijn mentor te richten: En waar gaan we nu heen? Hij liep achter Schadowrush aan naar de volgende plaats die de jonge warrior hem wou laten zien.
Halverwege de tocht bleef hij staan, hij rook weer een konijn. Rustig speurde hij met zijn blauwe ogen naar een bruin vachtje tussen het lange gras. Na even te hebben rondgekeken zette hij een stap in de richting van de geur. Het dorre gras kraakte onder zijn poten. Het verschikte bruin gevlekte konijntje stak zijn kopje omhoog en draaide zijn oren in onze richting, zag ons en sprintte weg. Cornpaw snoof, die stomme konijnen horen ook echt alles klaagte hij tegen shadowrush. Hij keek nog even in de richting waar het konijn verdwenen was voordat hij zich weer bij zijn mentor voegde en de tocht voort zette. De wind draaide en blies een onbekende geur in zijn richting. En wat is dat? vroeg hij, terwijl hij rondkeek of hij mischien iets zag bewegen.

"Ik zal het onthouden." Er hing deze keer een sterkere Riverclangeur in de lucht. Het zou best wel eens kunnen zijn dat er een patrouille in de buurt was. "Zijn dat riverclan katten?" Hij keek in de richting waar Cornpaw naartoe keek en zag daar de Riverclankatten lopen. Ze verdwenen alleen bijna meteen weer achter een paar bosjes. "Dat waren inderdaad Riverclankatten. Ze zijn een stuk breder dan dat wij zijn en ze zijn ook langzamer." Zei hij. Hij gaf maar een paar dingen waar je een Riverclankat aan kon herkennen. "En waar gaan we nu heen?" Het volgende waar hij naartoe had gewild was vierboom, het was wel even lopen, maar ze zouden dat vandaag nog wel kunnen doen. "Ik was van plan om naar vierboom te gaan." Hij hield in de gaten of Cornpaw hem volgde en liep in de richting van vierboom. Onderweg rook hij de geur van konijn en hij merkte dat Cornpaw het ook had gemerkt, alleen het konijn sprintte er vandoor toen het hun opmerkte. "Die stomme konijnen horen ook echt alles." Hij zou de apprentice nog wel leren hoe hij niet opgemerkt kon worden, alleen dat was voor een andere training. "En wat is dat?" Een andere geur kwam zijn neus binnen. Hij herkende het bijna meteen als de geur van veldmuis. Deze waren gelukkig niet zo snel als konijnen, maar als je niet stil genoeg bent, heb je alsnog geen kans om het te vangen. "Dat is de geur van veldmuis, ze zijn niet zo snel als konijnen, maar als je niet stil genoeg bent zullen ze er alsnog vandoor gaan voor je ze kunt vangen." Legde hij aan Cornpaw uit.

Een veldmuis, ja, die had hij wel eens op de prooistapel zien liggen. Ok, dan weet ik dat, zei hij. Wanneer gaan we jagen? mauwde hij met een nieuwsgierige blik in zijn ogen. Na het antwoord van zijn mentor draaide hij zich om en liep naar rechts, realiseerde dat hij de verkeerde kant op ging, liep naar links, twijfelde en keek de zwart witte kater vragend aan. Cornpaw volgde hem toen die hem voorging naar vierboom, terwijl hij wat rondkeek. Bij vierboom aangekomen keek hij naar beneden naar het dal. De jonge Apprentice herkende de oude windclan en riverclan geur, maar de andere geuren had hij nog nooit geroken. Van wie zijn die geuren? vroeg hij. Thunderclan... Daar had hij wel van gehoord, dacht hij bij zichzelf. Hij herinnerde wat schadowrush zei over de gathering, hij zou dan ook thunderclanners zien, en ook schadowclanners. Kunnen we naar beneden? Vroeg hij aan zijn mentor.

(Sorry voor late post, heb geprobeerd te posten maar had geen inspiratie DX)

"Ok, dan weet ik dat." Hoorde hij zijn apprentice zeggen. "Wanneer gaan we jagen?" Hij was niet echt van plan om het vandaag te gaan doen, maar ze zouden het de volgende dag wel bij de training kunnen doen. "Ik denk niet dat we daar vandaag nog tijd voor gaan hebben, maar we kunnen morgen wel gaan jagen als training." Antwoordde hij op de vraag. Hij zag dat Cornpaw weer begon te lopen, maar de verkeerde richting uit, maar het leek alsof de apprentice het door had, want Cornpaw kwam weer terug naar hem. "Volg mij maar." Zei hij toen de apprentice hem vragend aankeek. Hij ging hem voor naar vierboom. Het was nog wel even lopen, maar niet al te lang en het duurde dan ook niet lang voor ze bij vierboom aan waren gekomen. De geuren van de clans waren er nog wel, maar niet alle geuren waren even sterk. "Van wie zijn die geuren?" Die vraag was niet zo moeilijk te beantwoorden. "De geuren die je hier ruikt zijn de geuren van de clans die naar de gathering gaan, maar de geuren van de aangrenzende clans zijn sterker, dan bijvoorbeeld die van Skyclan." Antwoordde hij. "Kunnen we naar beneden?" Ze konden hier wel even tijd door brengen, dan zou Cornpaw ook de gathering plaats van dichtbij kunnen zien. "Daar hebben we wel even de tijd voor." Antwoordde hij. "Zullen we dan maar gaan kijken?" Vroeg hij terwijl hij naar Cornpaw keek.

Skyclan? meer dan een paar vage verhalen over die clan had hij niet gehoort. Zullen we dan maar gaan kijken? vroeg zijn mentor. Ja, doen we. zei hij en sprong naar beneden. Met een flinke plof kwam neer, hij struikelde even, maar behield zijn evenwicht en keek om zich heen. Van beneden waren de vier eiken veel groter, en de oude clan geuren sterker. Welke geur is van de Thunderclan? En welke van de schadowclan? Vroeg hij terwijl hij de geuren nog eens opsnoof. dat zijn grote bomen. mauwde Cornpaw terwijl hij naar boven keek. Waar gaan we nu heen? vroeg hij toen hij alles goed had bekeken. Hij volgde de zwartwitte kater tussen het gras van het windclan terratorium naar de volgende plaats die shadowrush hem wilde laten zien. Ookal was het later op de dag, het was nog steeds groenblad en best warm, Cornpaw vervloekte zijn langharige vacht op zulke momenten. Resten van de clangeuren bij fourtrees hingen nog in zijn neus en herrinnerde hem ergens aan, gaan we morgen ook vechten oefenen? vroeg de Apprentice met tijgerprint.

"Skyclan" Shadowrush had ook niet echt verwacht dat de apprentice veel van die clan afwist, maar als hij naar gatherings zou gaan, zou hij ze wel eens tegen kunnen komen. "Ja, doen we." Kreeg hij als antwoord op de vraag die hij had gesteld. Cornpaw ging al naar beneden en hij volgde snel achter zijn apprentice aan. Hij zag hoe de jonge kater bijna struikelde, maar zei er niks van. Cornpaw zou het vast niet leuk hebben gevonden als hij er iets van had gezegd. "Welke geur is van Thunderclan? En welke van de Shadowclan?" Zei cornpaw. "De geur van Thunderclan heeft de geur van bomen en struiken en de geur van Shadowclan heeft meer de geur van naaldbomen en drassige grond." Legde hij uit. Hij hoopte dat hij het zo goed had uitgelegd, maar dat zou vanzelf wel blijken. "Dat zijn grote bomen." Zo had hij ook de eerste keer over de vier eiken gedacht en eigenlijk dacht hij dat nog steeds. "Waar gaan we nu heen?" Shadowrush keek even naar de lucht, ze hadden nog wel tijd om langs de Shadowclangrens te gaan en daarna konden ze dan weer terug naar het kamp. "We gaan eerst nog langs de Shadowclangrens en daarna kunnen we beter terug naar het kamp gaan." Zei hij. Hij liep weer naar hun eigen territorium toe en wachtte daar tot Cornpaw er ook was. "Gaan we morgen ook vechten oefenen." Hij had nog niet helemaal nagedacht wat ze morgen zouden gaan doen met de training, maar een vechttraining zou wel kunnen. "We kunnen morgen wel een vechttraining doen." Antwoordde hij uiteindelijk.

hij knikte, een vechttraining, dat vond hij best. Een verdwaald vlaagje moerasachtige geur dreef zijn kant op. Shadowclan zij hij. hij verhoogde zijn tempo to hij op een drafje door het windclan territory, de geur van de schadowclan volgend. Een nieuwe geur kwam samen met de Shadowclan geur. Hij draaide zich om naar zijn mentor, wat is dat? vroeg hij terwijl hij opkeek en zijn mentor vragend aankeek. Het stinkt. vervolgde hij meteen, terwijl hij zijn neus ophaalde. Na het antwoord van zijn mentor draaide hij zich om en liep door. Na een korte draf kon hij recht over de Shadowclangrends kijken, het territory in. Hij speurde het territory af, zoekend naar een Shadowclan patrouille. helaas had hij dit keer minder geluk, hoe zien shadowclanners eruit? vroeg hij aan zijn mentor. Hij zag ook het ding dat de andere geur veroorzaakte. Walgend keek hij ernaar, Is dat dat ding? vroeg hij aan Shadowrush, terwijl hij eigenlijk het antwoord al wist. Nog een keer zocht hij de grends af op zoek naar een patrouille, maar er was geen enkele kat te zien.

Onderwerp: Re: Let's show you the territory[Cornpaw]