{Open for Kittypets} It's time for a new home!

Eowyn luisterde naar al het gerammel van de spullen in de auto. Ze waren aan het verhuizen, en ze hadden nu de laatste dingen bij zich. Ze luisterde naar haar baasjes die aan het praten waren en ze zat alleen op de achterbank. Haar bazen waren nog jong en weinig thuis, maar Eowyn vermaakte zich wel. Ze mocht wanneer ze maar wilde naar buiten, en zo leerde ze ook nog eens katten kennen. Ze rekte zich even uit en keek door het deurtje van haar reismand. De auto sloeg af en haar bazen stapten uit. De lapjespoes voelde hoe haar mand werd opgetild en ze keek door de tralies naar het huis wat steeds dichterbij kwam. Eenmaal in de woonkamer werd ze er uit gelaten. Ze liep even een rondje en verkende zo het huis even. Ze zag haar favoriete mandje staan en besnuffelde deze voor de zekerheid even, ja dit was de hare. Eowyn stond op en liep naar de deur, om vervolgens via het kattenluikje naar buiten te verdwijnen. Ze snoof de lucht van de natuur in en keek rond in de mooie voortuin. Hij was best groot en er stond een boom langs het pad. Ze liep naar de boom en klom erin. De blaadjes ritselde en haar mooie groene halsband met een bedeltje eraan, waar haar naam opstond, leek wel dezelfde kleur te hebben als de bladeren van de boom. Hoewel de meesten al een beetje gelig begonnen te worden. Ze keek rond bij het horen van geritsel in de bloemenperken, wie zou daar zijn? Nieuwsgierig liet ze haar blik op de bosjes vallen en ze wachtte af.

Maryl balanceerde vrolijk over de schutting tussen zijn tuin en die van de buren. Het stenen nest stond al een tijdje leeg, en de bruine cyper gebruikte het al een paar weken al toevlucht, als hij in zijn eigen huis en tuin niet langer veilig was voor de Twoleg jongen. Ze maakten hem het leven zuur, wanneer ze het nest weer binnen kwamen rond zonhoog. Ze trokken aan zijn staart, prikten hem met stokjes, of bedachten iets nieuws om hem mee te pesten. Het geluid van een klapperend kattenluik deed de kater opkijken, een lapjeskat liep vrolijk naar buiten. Het nest was blijkbaar weer bewoond, en daarmee was Maryl's veilige plekje verdwenen. Met een zucht liet de cyper zich van de schutting af zakken, en lande op het gras. De lapjeskat had hem nog niet gezien, en met een sprong belandde hij in het bloemenperk, en daarna weer op het gras. Hij keek omhoog, de poes was in de grote boom geklommen. 'Hallo,' klonk zijn vrolijke stem door de tuin. 'Nieuw hier?' Zijn toon was vriendelijk, maar toch charmant.

- Sorry, flut, maar moest reageren xD

Een langharige kater wandelde een beetje schichtig door de straat. Bij elk geluidje keek hij even om zich heen. Zijn appelgroen met lichtrode halsband had een mooi bedeltje in de vorm van een visje. Dat klinkelde vrolijk heen en weer terwijl de kater stapte. Opeens hoorde de kater geritsel in de boom. Zijn nekharen gingen gelijk omhoog, maar gingen weer liggen toen hij zag dat het een mooie lapjespoes was. 'Hallo daar' Miauwde hij glimlachend. 'Ben je nieuw hier? Leuk dat je hier ook bent komen wonen' Miauwde hij met zijn vriendelijke stem.

_{Eowyn keek naar beneden waar een bruine kater uit een bloemenperkje kwam. ''Hallo,'' Klonk de stem vriendelijk tegen haar. ''Nieuw hier?'' Vroeg hij vriendelijk aan haar. ''Eh, ja, sinds vandaag,'' Zei ze en bleef in de boom zitten. Een andere stem drong haar oren binnen en ze keek naar een kater die voor het tuinhekje stond. ''Hallo daar,'' Miauwde de kater naar haar. ''Ben je nieuw hier? Leuk dat je hier ook bent komen wonen.'' Zei hij en toen kwam ze uit de boom. ''Ja ik ben nieuw hier, sinds vandaag.'' Ze keek even naar beide katers. ''Ik ben Eowyn, en wie zijn jullie?'' Vroeg ze aan hen en ging toen rustig zitten, haar staart om haar poten heen slaand.}

_{Maryl was op het nog frisgroene gras gaan zitten en had zijn gestreepte staart om zijn voorpoten geslagen. Een grijsbruine kater had zich ook in het gesprek gemend, en stelde ongeveer dezelfde vragen als de bruinzwarte kater zelf had gesteld. De lapjespoes was uit de boom geklommen, naar de twee katers toe. 'Ik ben Eowyn, en wie zijn jullie?' Een glimlach vormde zich om de lippen van de kater. 'Maryl is de naam, ik woon naast je.' Hij knikte even met zijn kop naar de schutting, waarachter zijn eigen tuin zich bevond. Nieuwsgierig keek hij de grijsbruine kater aan, benieuwd naar zijn naam.}

_{Eowyn keek eventjes naar de cyperse kater die zich voorstelde als Maryl. Ze glimlachte naar hem en keek toen omhoog, naar de schutting van zijn huis. ''Is dit een leuke buurt?'' Vroeg ze met een vrolijke glimlach en ze begon haar poot te wassen. ''Niet te veel monsters, aardige katten?'' Ze keek geïnteresseerd naar de twee katers en wachtte wie van de twee als eerste een antwoord zou geven op haar vragen. Ze leken haar wel aardig, hopelijk was de hele buurt zo. De poes keek omhoog toen er een vogeltje voorbij vloog. Ze zwiepte eventjes met haar staart en volgde het diertje totdat het uit het zicht verdween. Toen wendde ze zich weer tot de twee katers.

-- fluuuut --}

_{Maryl keek om zich heen, de kater verbaasde zich over wat er al aan de tuin was gedaan. Een paar dagen geleden was het nog een overwoekerd stukje land geweest, het was nu al opgeknapt. Was snel gegaan. De kater stond in een impulsieve beweging op, bedacht zich dat hij eigenlijk niets wilde doen, en ging weer zitten. 'Is dit een leuke buurt?' Vroeg de poes met een vrolijke glimlach, en begon haar gevlekte poot te wassen. 'Niet te veel monsters, aardige katten?' De gestreepte kater glimlachte, en knikte. 'Het Thunderpath is over het algemeen rustig, de katten zijn aardig. Enkel komen er af en toe wat Bloodclanners de boel terroriseren, maar die zijn dan na een paar dagen weer weg.' Sprak hij met heldere stem. Hij haalde zijn schouders op, en keek de tuin even rond, de bruingrijze kater stond nog steeds bij het hekje. Eowyn volgde een klein vogeltje, maar toen het uit beeld vloog ging de gevlekte poes weer zitten.}

_{''Het Thunderpath is over het algemeen rustig, de katten zijn aardig. Enkel komen er af en toe wat Bloodclanners de boel terroriseren, maar die zijn dan na een paar dagen weer weg.'' Ze knikte eventjes, maar had toch nog een vraagje. ''Misschien een vreemde vraag, maar ik kom hier niet vandaan, en.. wat zijn Bloodclanners?'' Zei ze en keek hem vragend aan, waar had hij het over? Was dat een speciaal kattenras of was dat misschien wel een groep katten uit een andere straat? Ze keek naar haar poten omdat ze zich daar best wel voor schaamde.}

_{De poes tegenover hem knikte een moment met haar mooi gevlekte kop, maar had daarna nog een vraag. 'Misschien een vreemde vraag, maar ik kom hier niet vandaan, en.. wat zijn Bloodclanners?' De kater moest een moment nadenken over een antwoord, zelf wist hij ook maar weinig over de clans en waar ze voor stonden, etc. 'Bloodclanners zijn katten uit de Bloodclan. Het zijn moordlustige katten die een hekel hebben aan de andere clans. Maar ze zijn ook niet dol op Kittypets, wat wij dus zijn.' Hij glimlachte een moment naar haar, een betere uitleg had hij nu eenmaal niet. Bloodclanners waren wat ze waren, en hij vond het redelijk moeilijk te omschrijven.}

_{"Bloodclanners zijn katten uit de Bloodclan. Het zijn moordlustige katten die een hekel hebben aan de andere clans. Maar ze zijn ook niet dol op Kittypets, wat wij dus zijn." De kater glimlachte toen kort naar haar, en ze knikte eventjes begrijpend met haar hoofd. "Ik hoop dan dat ik nooit z'n 'BloodClanner' tegenkom!" Zei ze tegen de kater en grinnikte toen eventjes. Het deed haar wel griezelen, dat die moordlustige katten hier niet ver vandaan hun 'kamp' hadden. De lapjespoes keek eventjes naar een vogeltje dat overvloog, BloodClanners moesten jagen voor hun eten, ze snapte niet dat z'n vogel lekker kon smaken.}

Reducto luisterde verdrietig naar het gesprek van de twee kittypets. Een traan rolde over zijn wang, en hij snikte zachtjes. Hij stond op, en maakte aanstalten om van het hek te springen. Hij keek even naar de twee katten en zei; 'Eh. Sorry, ik...' Hij snikte weer even, en ging met zijn rug tegenover de katten zitten.