Rabbit's tail goes hop, hop, hop [~Northernkit]

_{Haar oren spitsten zich. Ze haalde haar neus omhoog om de geur nog een laatste keer goed op te snuiven. Haar ogen bewogen vluchtig van links naar rechts. Deze drie zintuigen merkten op hetzelfde moment hetzelfde ding: De aanwezigheid van een konijn. Zijn donzige, witte staartje ging in een ritmisch tempo op en neer, waarschijnlijk was hij aan het graven of iets in die richting. Daisy krulde een mondhoek omhoog en likte langs haar lippen. Haar pluizige staart gleed even over de grond, waardoor het konijn haar aanwezigheid opmerkte. Hij keek voor een kort moment recht in haar ogen, waarna hij zich omdraaide en ervandoor ging. Daisysong was er op voorbereid, ze had immers expres met haar staart over de grond bewogen. Ze had zin haar poten te strekken en even een goede jacht te hebben. Daisy rende achter het konijn aan. Op slechts een vossenlengte voor haar ging het staartje van het konijn op en neer, terwijl hij zo hard als hij kon weghopste. Daisy wist dat als ze niet snel genoeg was, hij in een hol zou verdwijnen. Ze ging met gemak nog iets harder, maar ook het konijn zette vaart in zijn tempo. De ruimte tussen de twee werd steeds kleiner. Daisy stond voor de keuze om te springen of nog even het konijn op te jagen. Als ze zou springen was ze waarschijnlijk wel haar vaart kwijt, maar wie weet hoe lang ze nog door moest gaan voordat het konijn moe was? Daarnaast was het natuurlijk ook mogelijk dat het konijn naar een hol op weg was en hoe langer ze wachtte, hoe dichterbij dat hol kwam. Ze zette zich schrap en sprong recht op het konijn. Met een vlugge beet in de nek was het diertje dood. Vlug bedankte Daisy StarClan, waarna ze zich triomfantelijk omdraaide. Ze had even een plek nodig om het diertje te begraven, zodat ze verder kon jagen. Even snoof ze de lucht op; als er een opvallende geur was wist ze dat ze het konijn daar had begraven. Hoewel het niet bepaald was wat ze zocht, was er inderdaad een vrij opvallende geur. Duidelijk een WindClan kat, maar de geur van melk die erbij zat vertrouwde ze niet. Natuurlijk, moederkatten roken ook naar melk, maar om de een of andere reden had Daisysong sterk het gevoel dat de geur aan een kitten toebehoorde. Ze zette haar poten weer in beweging en begon naar de geur toe te rennen. Dit ging iets minder makkelijk door het konijn wat nog steeds uit haar mond hing, maar het lukte toch wel ongeveer. Al gauw kwam ze er achter dat haar gevoel klopte; Een bekend donzig vachtje zat voor haar. "Zeg Northernkit, wat doe jij zo ver uit het kamp?" Haar stem klonk niet zo zeer gemeen, echter wel streng. Het was immers tegen de Warrior Code voor kittens om het kamp uit te gaan.

~Northernkitteh c:}

Northernkit liep door het terretorium terwijl haar poten de grond bij elke stap de grond raakte. Ze was liever buiten het kamp. Ze beschouwde zich zelf al als Northernstar de toekomstige leider van de Windclan. En iedereen zou dat komen te weten ook, Ze zou een rechtvaardige maar strenge leider zijn. Bedoel iedereen moet gewoon doen wat er van ze gevraagd wordt toch.
De jonge kitten rende achter een groen gevallen blaadje aan. toen ze hard haar nagels in het groene blaadje stak lachte ze hard 'Gotcha bitch!' Riep ze hard terwijl ze alle prooi in de omgeving weg joeg.
Het kleine pluizeballetje zag er schattig uit maar was het tegenbeeld. Haar blauwe ogen verborgen grote haat en eenzaamheid. Ze liep verder door het bos toen ze ineens de strenge stem hoorde van een van de warriors. 'Northernkit wat doe jij zo ver van het kamp' Light sloeg haar nagels uit. 'Bemoei je met je eigen zaken' zei ze snel ongeinteresseerd wat de Warrior had te zeggen.
Northernkit liep langs de warrior en wilde verder het bos in trekken en beesten jagen en meenemen voor de prooistapel

_{Daisysong's ogen werden even groot van ongeloof. Zoo, die had een grote mond zeg. De kitten liep langs Daisy en ging rustig verder met waar ze mee bezig was. Even bleef Daisy verward staan, waarna ze toch maar het konijn oppakte en achter de kitten aanging. Ze liep iets voor Northernkit uit, waarna ze recht voor haar neus stond. Het konijn liet ze in de ruimte tussen hen in vallen. "We moeten echt terug naar het kamp, er zijn vast katten bezorgd om je." zei ze kalm. Met haar poot rolde ze het konijn even om, waardoor de witte buik zichtbaar werd. "Als je wil mag je deze wel meenemen en op de prooistapel leggen..?" Haar grasgroene ogen straalden warmte uit. Ze zaten best dichtbij de grens met ThunderClan, dus ze moest sowieso zorgen dat de kitten niet per ongeluk de grens overstak. "Het kamp is die kamp op. Als we mazzel hebben komen we misschien nog wel een konijn tegen."

Kort en raar en.. derp x'D}

~Northernkit schreef:

Northernkit negeerde haar opmerkingen en werd woedend toen de poes voor haar ging staan. 'Hou je scharminkel bij je en wie zou er bezorgd moeten zijn om mij. Mamsie is dood en papsie is een vuile verader van zijn clan. Net als Mamsie.' Light grijnste en sloeg haar nagels uit. De poes was zich niet erg bewust dat ze 2 koppen kleiner was dan de warrior. Light ging op de verkeerde manier om met pijn en eenzaamheid. Ze sloot iedereen buiten, de enige wie ze mocht van de andere Northern, Dancer zoals haar koosnaampje voor haar was.
'Now, get out of my way and make yourself usefull' zei ze zonder aarzeling tegen de volwassen kat. Wat dacht de poes wel niet beetje haar tegen houden.

sorry voor the bitchyness <3