Reducto rende weer naar buiten, nadat hij zijn lunch op had. De warme zonneschijn gleed over zijn lange grijsbruine vacht. De kat snoof de lentelucht op, en liet het in een grote zucht weer uit zijn mond glijden. Reducto sprong weer over het hek, en liep schichtig over het pad. Opeens snoof hij een lucht van vogeltjes. Door zijn instinct rende hij er achteraan, en werd door zijn poten het park in gebracht. Nu rook hij een onbekende geur. De geur van... bloed? Al snel zag hij een zwarte pels, en twee rode ogen. Reducto slikte, en keek de kat een beetje angstig aan.