Bitch please, i am to awesome for this (Ziva)``

_{Terwijl ze jonge Bloodclan poes over het de schutting van de tweebenen liep, dacht ze aan haar leven voor de Bloodclan. Ze zou nu echt niet meer terug willen. Ooit was ze Courageheart van de Windclan, ooit was ze een trouwe volger van Hollystar, nu niet meer. Als je geen andere katten mag vermoorden wat heeft het nut dan om trouw te zijn. En rogue had primrosepaw vermoord, haar kleine zusje. Katniss had wraak genomen door haar langzaam te laten sterven. Coin was haar naam geweest. Waarom ze de Bloodclan was gaan volgen wist ze ook niet, opzich was als rogue leven niet zo slecht. Ze proviteerde nog steeds van de Winclan door de begraven prooien van haar voormalige clanleden te stelen. Zo bespaarde ze zichzelf de jacht waar ze zo een hekel aan had.

Bovendien waren die clankatten helemaal koekoek! Welke idioot gelooft er nou in samen dromen met de starclan. Alsof er op een wolkje allemaal dode uit de clan gegooid. ze was nu een maan bij de Bloodclan een rogue leven was niets voor haar, zo alleen. Een leader is gewoon fijn, gelukkig stelde Icy niet katten zaten, wat een bullshit! De jonge kat was pas 3 of 4 manen geleden zulke rare eisen zoals ik ga dromen met de starclan kijk mij nou ik ben stoer.

Katniss haar neus rook een begraven prooi, ze graafde hem op en nam het kleine dier in haar bek. Dit soort dingen deed ze in de clan ook, eer opstrijken voor een ander zijn prooi. Ze luisterde ook nooit, ze was rebels. Maar de druppel die haar liet uitzetten uit de clan was toch echt een hulpeloze kat vermoorden, welke reden ze er ook toe had. Zelf vond ze dat die wel erg redelijk was. Kom op, een tijd terug waren er kittens gestolen en Fireheart van de Thunderclan had Scourge vermoord. En Fireheart is de deputy. Bluestar hield hem gewoon het hand boven het hoofd. De prooi die ze gegeten had was wel oud waarschijlijk van een kittypet die met geluk een prooi had gevangen.

Katniss verafschuwde de Bloodclan de enige die ze echt mocht uit Bloodclan was Diamond. Met hem kon ze lachen de rest waren een beetje gestoord maar vooral bloedlustig iets waar ze echt een hekel aan had. Tuurlijk ze had ook een kat vermoord maar ze had een reden, een hele goede reden. Haar vader was vlak na haar zusjes geboorte overleden en haar moeder werd depressief dus moest ze haar zusje opvoeden, haar zusje was alles voor haar. Katniss sloeg haar klauwen in het zand. Ze was boos ze wilde terug naar de Windclan maar ze wist dat dat never nooit niet ging gebeuren.

Hoop dat je dr wat aan hebt :3}

Ze liet een frons op haar voorhoofd verschijnen toen ze naar de monsters die achter haar over een grijs pad raasde, keek. Waarom moesten die nou altijd zó gevaarlijk zijn? Elke keer als ze het pad probeerde, of wou oversteken, reden die gewoon voorbij zonder te kijken of ze geen kat doodreden. Oké, ze gaf toe: Zelf was ze ook zo, want op het vlak moorden was ze ook meedogenloos. Zelf had ze al genoeg meegemaakt, dus wou ze dat andere die pijn ook zouden voelen die zijzelf ooit heeft gehad. Simpel, toch? Sommigen noemden het gestoord, andere noemden het geweldig. Zij vond gewoon dat ze wraak nam, het maakte haar niet uit of het iemand was die nooit iets met haar te maken heeft gehad. Een zucht verliet haar bek toen ze haar lichaam weer in beweging zette. Met ruime, grote passen kuierde ze over het grasveld dat haar naar de Bloodclan zou leiden. Ze was ervan overtuigd dat haar kittens goede katten zouden worden, sterke en gezonde katten die de Bloodclan kon gebruiken. Het kon niet anders, ze hadden Fame en haar als ouders? Ze krulde haar mondhoeken omhoog toen het tweekleurig gestalte van een andere Bloodclanner in haar zicht verscheen. Dat het ook een Elite kat was kon ze afleiden van haar geur: De sterke bloedgeur kon je gewoon niet missen. "Goedendag." Ze grijnsde even, en ging voor de poes staan, afwachtende op haar reactie op Ziva's plotse aanwezigheid.

Ofcourse. ;D

Katniss schreef:

_{Terwijl ze jonge Bloodclan poes rustig trippelde over de natte aarde rook ze de bloedgeur die dichterbij kwam met een vleugje stank van de uitlaatgassen die lieten merken dat ze net het donderpad had over gestoken. Katniss draaide zich om en de poes stond letterlijk recht voor haar. De pikzwarte poes groette haar, katniss trok en wenkbrauw op en sloeg haar nagels uit. Wat dachten haar Clanleden nou een beetje haar besluipen dat is echt iets waar ze een hekel aan had.

Zachtjes klauwde de bruin witte tabby in de natte aarde terwijl ze wachtte op een foute beweging van de poes. Haar naam boeide haar niet, ook nooit gedaan.Liefste zou ze nu naar Diamond gaan en met hem kletsen.}

De poes leek geen interesse te hebben in Ziva. Niet dat dat haar iets uitmaakte, ze vond het nou eenmaal grappig hoe ze reageerde op haar plotse verschijning. Een begroeting terug kreeg ze ook niet, ze zag enkel hoe de poes voor haar, haar nagels in de grond stak. "Zo, hoe gaat het met je?" Ze greens even, maar wist de valse glimlach schuil te houden onder de grijns die ze tevoorschijn had laten komen. Iets zei haar dat het niet echt slim zou zijn zou ze de poes beginnen uit te dagen. En het was niet dat Ziva iemand was die telkens op haar gevoel vertrouwde, maar deze keer wou ze het eens anders aanpakken, het op een slimmere en sluwere manier aanpakken. Kon toch geen kwaad hé?

Katniss haar klauwen kneeden nog steeds de grond, ze moest zich gedragen. Toen de oes aan haar vroeg hoe het met haar ging op zo een schijnheilige manier keek ze kwaader. 'Alsof je weet wie ik ben' snauwde ze kwaad naar de poes. Kon dat beest zich niet bezighouden met betere dingen? `met dingen waar zij geen last er van had. Het liefste ook uit haar zicht. Bah wat had ze toch een afkeer voor alle Bloodclankatten. De enige reden waarom ze er nog was was Diamond.