I'm gonna get you! {OPEN}

De smalle kater sloop door het lage gras. Zijn vacht werd sterk verwarmd door de felle zonnestralen die het water uit de rivier aan het twinkelen brachten. Zijn amber groene ogen weerkaatste in de zon. Stap voor stap ging Winterfrost dichter naar de rivier toe. Hij had een dikke waterrat in het vizier aan de andere oever. Het was erg riskant om de rivier over te steken, als het beest zou schrikken, was zijn hele prooi weg. Hij kwam aan de oever en zakte zachtjes het ijskoude water in. De rillingen van de lage watertemperatuur gingen over zijn lange en uitgestrekte ruggengraat. Hij haalde nog even diep adem en zakte dan volledig in het woeste, heldere water. Hij maakte kleine bewegingen met zijn staart en achterpoten zodat het water geen golven zou gaan maken. Kalm ging hij de rivier over. Stilaan werd hij met de stroming meegesleurd dus versnelde hij zijn tempo. De ijzig witte kater was bijna aan de overkant en maakte zich klaar om met een flinke sprong uit het water te glippen. Achterpoten naar achteren, voorpoten uitgestrekt naar voren. Winterfrost ging op zijn buik liggen op de kille rivierbodem. In zijn hoofd telde hij af; 3... 2... 1... AF! Met een krachtige sprong duwde Winterfrost zich uit het water. De druppels die uit de rivier twinkelden door de grote sprong schitterde in de zon als prachtige kristallen. Met een harde klap landde hij op het niets vermoedende diertje. De grote waterrat spartelde tegen maar voor hij een geluid kon maken stampte Winterfrost met zijn vrije voorpoot op het nekje van het dier. Trost dat hij een vette waterrat had gevangen stak hij de rivier terug over, deze keer in een iets vlotter tempo. Voor hij naar de rivier kwam had hij al een paar muizen gevangen in de velden dus haalde hij de rest van zijn prooi op en spurtte de slanke kater weer naar het kamp toe. De eerste de beste kat die hij tegenkwam in het kamp sprak hij aan: "Hé, kijk eens wat ik gevangen heb! Mijn eerste waterrat en nog een heleboel muizen!", zei hij opgewonden en trots. Met zijn snuit in de lucht en z'n lange staart recht omhoog wachtte hij op een antwoord, klaar om het kamp rond te paraderen naar de grote hoop met prooien.
Zoals je waarschijnlijk in de titel al zag, OPEN voor alle RiverClanners! c:

Angelwing sloot haar ogen en snoof de frise lucht die er hing, haar oren gesprijd en haar ogen fel opgelet letten ze op alles. Ze keek ergens heen en kroop het kamp uit natdat ze haar kittens wat drinken had gegeven. Angelwing wilden wat gaan jagen, ze misten meteen Skytail. Haar ogen zagen bedroeftheid ze misten hem zo, ze wilden hem knuffelen omarmen likken zijn vacht voellen, mischien kon ze haar gevoelens in jagen zetten. Angelwing dook en snoof telkens tot ze een geur op vangde van een muis. Ze proefte de geur en haar jaag instinkt sloeg op hol, ze sloop en sprong maar ze werd afgeleid door een kat zijn geur maar het was Skytail niet. Angelwing rende op de kat af en dacht die Bloodclanner moet hier weg, ze sprong op de rug van een kat en wilden net krabben maar merkte het was een riverclan kater. Angelwing sprong van hem af en zei 'eeeh... Ik dacht dat je een muis was aangezien dat je een muis hebt.' zei ze voor de grap en begon te giegelen en vroeg 'wie is jouw leerling?'

Het opgewonden gevoel van Winterfrost daalde even. Een grijze kat met blauwe ogen sprong met een harde klap op zijn rug. 'eeeh... Ik dacht dat je een muis was aangezien dat je een muis hebt.', zei ze giechelend. Even leek ze zich te schamen maar heel gewoontjes zette ze haar gesprek verder. 'Wie is jouw leerling?", vroeg ze nieuwsgierig. Een beetje geschokt door de aanval probeerde de spier witte kater zijn poten te doen stoppen met rillen. Hij haalde even diep adem en dacht even na hoe hij moest reageren in dit soort toestanden. "Momenteel heb ik geen leerling, heb ik eigenlijk ook nog niet gehad... Ik hoop dat ik volgende ceremonie wel een leerling krijg", antwoordde Winterfrost al wat kalmer. "Was je op stap? Zo te zien heb je van een lekkere muis genoten!", vervolgde hij met zijn amber groene ogen naar het poesje gericht. Toen hij wat was bekomen van de aanval ging de grote kat terug zitten, wachtende op het antwoord van Angelwing.

Angelwing staarde de kater aan. Ze begon te denken en dacht: hij lijkt wel op mijn vader die stierf, hij was behulpzaam en hielp iedereen. Angelwing bekeek hem eens goed de prachtige kater aan, hij was prachtig wit dat het leek op sneeuw en zijn ogen leken wel op water wat licht gaf. Angelwing schudden haar kop deze kater had ze nog nooit gezien. "Momenteel heb ik geen leerling, heb ik eigenlijk ook nog niet gehad... Ik hoop dat ik volgende ceremonie wel een leerling krijg", antwoordde Winterfrost. "Was je op stap? Zo te zien heb je van een lekkere muis genoten!" sprak hij. Angelwing keek hem aan en sprak 'nee ik heb er een gevangen en ben vanplan om dezen te brengen naar het clan gebied tot ik een muis zag die niet op een muis leek'gigelde ze. Ze begon een beetje verlegen te worden en ging zitten en legde haar grijze staart over haar poten nog steets haar oren gespitst. 'hoe vind jij het in de riverclan?' vroeg ze wat sireuzer. Angelwing staarden naar haar poten en keek naar de kater waarbij ze in zijn ogen keek die gewoon geweldig mooi waaren, zo kon ze zijn ogen vergelijken met Skytail ze hield nog steets ziels veel van hem maar ze heeft hem lang niet meer gezien ze vroeg zich af waar hij was. 'wat is je naam? en heb je Skytail ergens gezien?' vroeg Angelwing met haar kopje schuin. Ze rook het lekkere geur van de rivier en sloot haar ogen en dacht dat ze lag in de rivier waar ze het water voelden en haar haren nat maakte, maar precies op dat moment ging haar gedachte over een klauw die haar doode...... Angelwing schrok ervan en deed haar ogen wijd open. Ze keek de kater aan en kraste met haar poot woedend in het zand.