It melts like snow in the sun

De wind sloeg tegen Camomilepelt poten terwijl ze tussen de hoge grassen door liep en zorgde voor enige verfrissing. De zon die green leaf had meegebracht scheen op haar vacht alsof die elk moment in brand kon schieten. De hemel was licht gekleurd en geen enkele wolk was aan de hemel te zien. Zuchtend slenterde ze vooruit. De te felle zon had haar loom en moe gemaakt. Haar ogen dwaalde wat rond op zoek naar een plekje in de schaduw. Een kleine, puntige rots stak net boven het gras uit. Vanboven was de rots afgeplat en met mos bedekt. Verlangend trippelde ze naar de rots en sprong erop. De rots was koud en Camomilepelt ging erop liggen. Ze strekte zich uit om de warmte van haar lichaam te laten wegvloeien. Even sloot ze haar ogen en dacht aan een koude leaf bare. Tijdens leaf bare had ze gehoopt op warm weer maar nu wou ze terug het koude weer van leaf bare. Ze spinde zachtjes bij die gedachte. Het was alsof het woud schreeuwde om water. Binnenkort zou al het water van de rivieren opdrogen en zaten ze zonder water. Ze hoopte op wat regen. Haar gedachten werden doorbrokken en nieuwsgierig keek ze op naar een kater die was verschenen.

+Lionroar

Energiek stoof de rode lynx point kater achter het grijze konijntje aan. Zijn helderblauwe ogen keken naar alle bewegingen die het beestje maakte. Dit was niet enkel jagen, maar ook een soort training voor hemzelf. Hij wilde zichzelf tip top houden en ervoor zorgen dat zijn reactievermogen niet lager werd dan het al was. Elke beweging die het konijntje maakte volgde hij, totdat hij er uiteindelijk een einde aan wilde maken en krachtig naar voren sprong. Met zijn klauwen uitgeslagen viel hij op het konijn en met één simpele beet, beet hij het dier dood. Het konijn was goed gevoed en met een grijns keek hij naar voren. Zijn tanden hielden het beest stevig vast, terwijl hij langzaam aan naar voren liep. Kalm sloeg zijn staart heen en weer terwijl hij door de vlakte heen liep. Het was zo warm de laatste tijd en het opdrogen van water dreigde bij de clans. Maar hij maakte zich er geen zorgen over momenteel, zo lang het water er nog was, waren de katten in het woud veilig. Bovendien was de rivier nog steeds niet drooggevallen en had Riverclan nog steeds genoeg water. Zijn blauwe ogen gleden over het territorium heen, totdat ze op een andere kat vielen, Camomilepelt. Hij stapte op haar af en een eindje voor haar ging hij zitten en legde hij zijn prooi voor hem neer. "Goedendag." Begroette hij de poes die op de steen lag.

Camomilepelt schrok op toen ze iets over het gras hoorde lopen. Ze spitste haar oren in een reflex en haar nagels klauwde over de rots. Nieuwsgierig opende ze haar ogen en keek op. Een witte kater met een beetje ros kwam tussen de hoge grassen naar haar toe gestapt. Hij had een konijn mee dat slap in zijn mond hing. Camomilepelt rook dat het diertje pas was gevangen. Hij ging een eindje voor haar zitten en legde een konijn voor zijn poten neer. "Goedendag." begroette de kater haar. Verrast knikte Camomilepelt instemmend. "Hallo." miauwde ze vriendelijk terug. Ze krabbelde nogal onhandig overeind en ging aan de rand van de rots zitten. Ze legde haar staart om haar poten en keek de kater aan. Ze bedacht zich dat het Lionroar was. "Goede vangst gehad?" vroeg ze terwijl haar blik gericht was op het dode konijn dat voor hem lag.

LIONROAR

"Hallo." Begroette de poes hem. Hij tikte met het puntje van zijn staart op de grond, terwijl hij zijn blik op de omgeving wendde. Veel zag hij niet, enkel de bruinige kleur van het gras om hen heen."Goede vangst gehad?" Kort richtte hij zijn blik op de prooi voor hem, waarna hij weer voor zich uit keek. "Dat is niet zo moeilijk tijdens greenleaf, de prooidieren zijn zo druk bezig met hun holletjes en nesten dat ze niet echt heel alert zijn." Sprak hij uit. "Hoe gaat het met jou qua jacht?" Miauwde hij, met een vragende blik in zijn ogen. Prooi vangen in greenleaf was redelijk makkelijk, als je in leafbare zo'n mooie, dikke prooi zou vangen dan mocht je pas trots zijn op je vangst. Dit was voor hem normaal tijdens greenleaf.

"Dat is niet zo moeilijk tijdens greenleaf, de prooidieren zijn zo druk bezig met hun holletjes en nesten dat ze niet echt heel alert zijn." zei Lionroar. Camomilepelt knikte instemmend, hij had gelijk. "Hoe gaat het met jou qua jacht?" vroeg Lionroar. Ze twijfelde maar ze wou er niet over liegen. "Het gaat wel...ongeveer dan...deze ochtend had ik nog een konijn te pakken gekregen ...maar tegen zonhoog ben ik gestopt omdat de zon me uitputte." gaf ze aarzelend toe. Ze gaf toe dat het nog niet zo veel was maar ze had slecht geslapen en was veel te moe om te gaan jagen. Ze boog haar hoofd en keek dan langs Lionroar heen om hem niet te moeten aankijken.

{srry flut en dat het lang duurde}

LIONROAR

Een vriendelijke glimlach stond op zijn gezicht, toch wist hij ergens vanbinnen dat het maar een masker was. Hij vertrouwde katten gewoonweg niet zo heel snel, wat er allemaal gebeurd was in zijn verleden. Ook wilde hij er nooit over praten. De enige waar hij echt openhartig erover had gepraat was Spottedleaf. Hij had het wel eens tegen anderen gezegd, maar dat was al een tijd terug. "Het gaat wel...ongeveer dan...deze ochtend had ik nog een konijn te pakken gekregen ...maar tegen zonhoog ben ik gestopt omdat de zon me uitputte." Zei de poes. Hij knikte rustig. "Neem de tijd met jagen, dat helpt altijd wel. Als je moe word, moet je rusten." Hij wist dat hij zelf ook genoeg pauze moest nemen, anders kon hij zichzelf gewoon niet concentreren op zijn taken en ging het sowieso mis. Hij keek weg van de poes en staarde een beetje afwezig voor zich uit.

"Neem de tijd met jagen, dat helpt altijd wel. Als je moe word, moet je rusten." zei Lionroar. Ergens herkende Camomilepelt het wel. Sinds ze warrior was geworden werd er veel meer verwacht van haar en dat kon ze niet zo goed aan. Ze was sneller moe van het jagen en sliep veel langer dan toen ze nog apprentice was. Het gesprek liep stil en nerveus ging Camomilepelt rechtop zitten. "Wil je mee gaan jagen?" vroeg ze vriendelijk aan Lionroar. Ze had intussen al wel wat krachten opgedaan en kon terug gaan jagen. Ze sprong soepel van de rots af op de grond die bezaaid was met hoog gras. Ze keek even rond, op zoek naar een goede plek en keek dan even naar Lionroar terwijl ze wachtte op een antwoord.

LIONROAR

Hij bedacht zich nu pas dat hij eigenlijk op weg was voor een patrouille, waardoor hij langzaam aan wel gedag moest zeggen tegen Camomilepelt. Het werd wel tijd, vond hij. "Wil je mee gaan jagen?" Dat moest hij vandaag dan maar afwijzen, hij had even de tijd voor zichzelf nodig. "Nee, sorry. Ik was op weg om een korte patrouille te maken, in mijn eentje. Soms heeft een warrior de tijd voor zichzelf nodig." Sprak hij, waarna hij kort knikte naar haar. "Ga jij maar jagen, je kunt het vast!" Een zachte glimlach verscheen op zijn gezicht, maar het was amper te zien. Hij stond op en keek nog even om naar Camomilepelt. "Misschien een andere keer, oké?" Zei hij, maar hij wachtte niet op een antwoord en verdween in het struikgewas.

- Topic uit -

"Nee, sorry. Ik was op weg om een korte patrouille te maken, in mijn eentje. Soms heeft een warrior de tijd voor zichzelf nodig. Ga jij maar jagen, je kunt het vast!" zei Lionroar met een zachte stem. Ze knikte even. "Misschien een andere keer, oké?" zei Lionroar en hij verdween in het struikgewas. Ze keek hem even na en liep dan de andere kant uit. De wind blies in haar vacht en de zon brandde nog steeds. Ze stak haar neus hoog in de lucht en ving de geur van een muis op. Haar zintuigen verstrakte en ze sloop verder naar de kant van de geur. Haar ogen vernauwde zich en enkele staartlengtes verder was een klein muisje met zijn neusje over de grond aan het snuffelen. Met zachte passen liep ze erop af en greep het in haar klauwen. Ze beet het muisje dood en raapte het van de grond. Ze liep snel de helling terug op naar het kamp en legde de prooi op de prooihoop. Haar ogen dwaalde wat rond tot ze weer in een plekje in de schaduw ging zitten en keek naar de zon die op weg was naar boven.

EINDE

Onderwerp: Re: It melts like snow in the sun