Van een afstandje zag Blackpaw terwijl hij met gekromde poot zijn oortje aan het wassen was, hoe een poes met prachtig groenen ogen nog al afkeurend naar haar prooi staarde de zwarte kater snapte wel dat ze liever geen grote haarbal zou hebben als er ook minder harige lekkernijen op de prooi stapel lagen... De leerling keek naar zijn rat die ook harig was, maar minder harig dan die dikke eekhoorn, heel even twijfelde hij om de rat naar haar toe te brengen maar iets hield hem tegen. Blackpaw keek toe hoe de prachtige lichtgrijze poes rechtop ging zitten haar vacht door elkaar te schudden. hij was van plan zich verder te gaan wassen maar zijn poot hing in de lucht stil Dit is het moment, nu ga ik haar mijn rat aanbieden! dit kan ik wel! wat heb ik te verliezen? maar wat als ze denkt wie is die rare snuiter?.... terwijl een zacht briesje door zijn zwarte dikke vacht en snorharen ging zakte de moed tot in zijn kussentjes onder zijn brede voetjes en ging de kater maar weer liggen, rollend op zijn rug en hengelde wat naar de dooie rat. kun je er niet even zelf heen lopen dom dood stuk voedsel, ik zou je graag op eten maar daar is iemand die meer trek in je heeft denk ik dacht de leerling terwijl hij verveeld met de rat begon te spelen, in zijn ooghoek zag Blackpaw hoe de poes met lichtgrijze vacht een arme wees kitten opmerkte en er heen ging ja nu durf ik al helemaal niet meer! maar misschien heeft die kitten ook wel een stuk meer trek in een stukje rat? ik denk dat het arme kleine ding dat graag zou willen! De zwarte kat ging rechtop zitten en rekte zich met ingetrokken nek eens goed uit, likte zijn pootje en kneep met zijn oogjes terwijl een enorme gaap opkwam. De zwarte kater keek nog eens om en at wat van de rat terwijl hij het lekkerste en grootste stuk zo goed als haarloos bewaarde en tussen zijn kaken voorzichtig mee nam. Op een rustig drafje ging hij richting de kleine kitten en de lichtgrijze poes, zijn teentjes tipte maar net de grond aan bij elke stap die hij zette en al gauw kwam het besef Maar de poes staat erbij?! ik kan toch niet zomaar storen? ik zal wel op een klein afstandje blijven terwijl ik wacht tot hun gesprek over is Dacht Blackpaw terwijl hij niet te ver maar ook niet te dichtbij netjes ging zitten met een lekker stuk rat tussen zijn kaken. Op de achtergrond hoorde je het riet gelijkmatig door een beetje wind tegen elkaar aan tikken en och wat kon de leerling daar van genieten, het heerlijke geluid van zacht tikkend riet, dat betekend of een fijn zacht briesje, of verse prooi! en beide kon hij erg waarderen. Hij besloot rustig af te wachten tot beide hem of opmerkte of klaar waren met hun gesprek.
Dankjewel Brightpaw