The same feeling, eh? {SNOWYPAW}

De poes verkleinde door haar staart tegen haar pootjes te drukken en haar kopje weer eens naar de grond te laten kijken. "Mijn mentor traint bijna nooit met me..." Een steek van medelijden doorboorde zijn ziel en hij moest bijna denken aan zijn training. Voor Ivyleaf had hij ook zo'n Mentor gehad en op het eind van zijn tijd met Ivyleaf was hij ook ongetraind gelaten. "Misschien ben ik wel gewoon niet goed genoeg. Daarom wil Thrushpaw vast niet meer tegen me praten..." Hij tikte haar weer aan met zijn staart. "Thrushpaw geeft wel om die dingen, maar hij zou nooit kunnen zien dat jij er slecht in bent, wat je helemaal niet bent. Hij is dom en denkt nooit na. Dus ooit zal je makkelijk boven hem komen te staan. Je krijgt vast wel een nieuwe betere Mentor toegewezen."

"Thrushpaw geeft wel om die dingen, maar hij zou nooit kunnen zien dat jij er slecht in bent, wat je helemaal niet bent. Hij is dom en denkt nooit na. Dus ooit zal je makkelijk boven hem komen te staan. Je krijgt vast wel een nieuwe betere Mentor toegewezen." Miauwde Ashpaw. Snowypaw voelde zich hierdoor bemoeidgd en stond zichzelf toe een warme glimlach op haar gezicht te laten verschijnen. "Weet je.." Murmelde ze, "Je hebt gelijk. Hij is het niet waard." Haar blauwe ogen en haar hele gelaat klaarde iets op. Maar plots kreeg ze weer een wat onzekerder glans in haar ogen. "Zeg... Vrienden?" Vroeg ze, op een licht onzekere toon. Ze wilde hem niet wegjagen of iets dergelijks.

De asgrauwe kater werd een beetje verrast door de plotselinge glimlach die verscheen op het gezicht van Snowypaw. "Weet je.." Klonk haar stem en Ashpaw keek haar aan. "Je hebt gelijk. Hij is het niet waard." Een glimlach verscheen nu op zijn gezicht. "Zeg... Vrienden?" Plots kreeg ze weer iets onzekers. "Natuurlijk, iedereen die een hekel heeft aan Thrushpaw is mijn vriend. Maar jij bent sowieso aardig." Het laatste voegde hij er snel bij, voordat de poes zou denken dat hij alleen vrienden met haar was omdat hij dezelfde gevoelens had over Thrushpaw. Dat niet. Zeer zeker niet.

"Natuurlijk, iedereen die een hekel heeft aan Thrushpaw is mijn vriend. Maar jij bent sowieso aardig." Miauwde Ashpaw. In de eerste instantie had Snowypaw haar oortjes achteruit gelegd, denkende dat hij alleen maar vrienden wilde zijn vanwege Thrushpaw, maar hierna toverde ze toch een glimlach op haar gezicht. "Ik ben blij dat te horen." Ze lachte, oprecht blij. Haar hele gezicht klaarde ervan op en begon haast te stralen van de blijdschap. Ze was niet langer alleen, ze had toch een vriend gevonden. Een betere dan Thrushpaw, dat was zeker.