Met een laag hangende staart en zijn blik op de grond gericht sjokte Jort weg van zijn slaapplek. Het was alweer een maan geleden dat Liz hem had verlaten, maar zijn liefdesverdriet ging niet weg. Beelden van de prachtige gouden tabby poes spookten door zijn hoofd terwijl hij langzaam verder liep. Wat heb ik fout gedaan? Vroeg hij zich af. Hij ging op de grond liggen in een vlek van zonlicht en liet de zon zijn donkere vacht opwarmen terwijl hij aan Liz dacht. Door aan haar te denken werd hij alleen nog maar verdrietiger. Zijn hart was gebroken, na al de dingen die hij voor haar had gedaan was ze alsnog bij hem weggegaan...