Summer rain

Regen druppels zo groot als de pootjes van een kitten van drie moons vielen neer op de grijze rotsen, ook wel Sunningrocks genoemd. Een doorweekte jonge poes sprong van rots naar rots op zoek naar een prooi om te vangen. Maar in dit weer was er niks te vinden, niks dat ze kon vangen. Haar vacht was doorweekt, maar ondanks dat was het lekker warm en was de zon toch nog wel te zien tussen alle donkere wolken door. Druppen water drupte van haar kin af terwijl ze door liep. Ze voelde zich net zo doorweekt als wanneer ze uit de rivier kwam. Enkel was ze nog nooit in de rivier beland. Gelukkig maar. Het leek haar helemaal niks. Het regen dat naar beneden viel belemmerde haar zicht veld waar door ze niks kon zien, ook waste het al de geuren om haar heen weg, waar door ze niet kon reuken of er iemand in de buurt was. De apprentice stapte verder, tevergeefs op zoek naar prooi. Was het niet beter om naar huis te gaan? Als ze nou samen met iemand was geweest had het nog leuk kunnen worden in dit weer, gezien Brightpaw totaal niet bang was voor een vieze vacht. Dat bleek wel weer.

OOC: Open voor iedereen

Het kletterende regen zorgde er voor dat ze niet veel kon horen wat er om haar heen gebeurde, haar zicht werd nogal belemmerd en haar reuk zintuigen hadden ook geen nut in dit natte honden weer. Ze schrok op toen iets naast haar neer kwam. Brightpaw draaide zich vlug om en hijgde even uit. Ze schudde met haar kop en ging zitten. 'Good morning sunshine,' hoorde ze de stem van de apprentice die ze herkende als Bramblepaw. Brightpaw vernauwde haar ogen en negeerde de sarcasme. "Well, hallo, Bramblepaw," miauwde ze op een vrij neutrale tikkeltje vriendelijke toon. 'Haven't catched something jet?' T was meer een opmerking dan een vraag. "Dat heb je goed door ja, maar hoe kan je ook wat vangen in dit smerige honden weer, elk prooi diertje is nu aan het schuilen in hun schuil plek," sprak ze terwijl ze even om d'r heen keek. Ze was er op uit gegaan puur om even lekker te jagen, maar toen was het gaan plenzen en binnen no-time was ze doorweekt geweest, en ze durfde de wedden dat alle prooien hun schuil plek op hadden gezocht.

'Well, if you can't hunt I'll do it for you?' Had Bramblepaw op een gluiperig toontje gezegd. Brightpaw voelde zich wat ongemakkelijk, door hoe Darkfire haar getraind had, en de rest dat ze had mee gemaakt vond ze het gewoon moeilijk om om te gaan met katten die zo deden. Ze kreeg het er vaak benauwd van en kon dan heel erg onzeker over komen. Er waren enkele katten waar ze zich gewoon op haar gemak kon voelen, waar onder Littlepaw, en Polarbear. Met die twee katten kon ze prima om gaan en had ze nergens last van. Brightpaw haalde enkel haar schouders op toen Bramblepaw dat had gezegd. Ze volgde de apprentice toen hij van de steen af sprong om te gaan jagen. Bramblepaw ving zonder enig moeite een muskusrat. Puur geluk, met dit weer was het gewoon lastig om te jagen, en dat gold voor elke kat, de regen was zo hard en heftig, dat het zicht veld belemmerd werd, geluiden onhoorbaar waren, en geuren nergens te bekennen waren. Maar aan de blik van Bramblepaw te zien daagde hij haar als het ware uit om zelf dus ook een prooi te vangen. "Oké dan," murmelde ze terwijl ook zij van de rots af sprong. Brightpaw zette al haar zintuigen op scherp, maar vestigde zich het meest op haar zicht veld. Ze besefte dat ze het beste naar waterratten kon gaan zoeken, die beesten hielden zeker meer van regen dan welk land prooidier dan ook. Brightpaw liep dichter naar de water kant en ging op zoek naar spleten tussen de rotsen waar mogelijk een waterrat nest zou kunnen zijn. Ze snuffelde langs de spleten en al snel rook ze de sterke geur van waterrat uit één van de spleten komen. Brightpaw trok zich terug en keek om zich heen. En ja hoor. Iets hoger op de rotsen zag ze een waterrat zitten. Brightpaw sloop klimmend om hoog en sprong, ze vind de waterrat en keek triomfantelijk op. Met haar blik ging ze op zoek naar Bramblepaw. Met haar prooi in haar bek keek ze wat rond. Maar in plaats daarvan zag ze een andere kat. Ze herkende de poes als Cherrypaw. "Goedendag!" Hoorde ze Cherrypaw vriendelijk miauwden. Brightpaw sprong om hoog en trippelde naar de apprentice toe. Ze liet haar waterrat op de grond vallen en glimlachte. "Hallo Cherrypaw," miauwde ze. De regen kwam nog steeds met bakken uit de lucht. Ze hees haar kop op en keek naar de lucht, zo donker als die was zal het regen nog lang niet stoppen. Aan de ene kant goed, aan de andere kant begon het haar toch wel te irriteren.

OOC: Mehh, flutje x3

Bramblepaw bracht Brightpaw echt de zenuwen aan. De kater had een manier van doen dat haar niet aanstond. Ze wiebelde wat nerveus met haar oren terwijl ze met haar waterrat wat hoger op de zonnerotsen ging. Ze was allang blij toen er een derde apprentice bij kwam, die ze herkende als Cherrypaw. Ze begroette Cherrypaw en richtte toen een zijdelingse blik naar Bramblepaw. Hij deed raar, vond ze. Hij zat wat bij de rivier en gaf geen aandacht aan Cherrypaw. Brightpaw haalde haar schouders op. T zal wel. Het waren haar zaken niet. Brightpaw zag dat Bramblepaw bezig was met vissen. 'Aren't you afraid of badgers and foxes dear Brightpaw?' Brightpaw keek Bramblepaw aan met een onzekere vragende blik. Natuurlijk was ze bang voor die besten. Welke kat nou niet? Het waren sterke gevaarlijke beesten. Je kon zo'n dier enkel in je eentje aan als je een over powerde kat was. "Ik denk niet dat die in dit weer zullen opdagen." Miauwde Cherrypaw. Stiekem was Brightpaw wel blij dat zij antwoord gaf, want Brightpaw kende zich zelf, als ze zich in het nauw voelde dan kon ze domme dingen uit kramen, of gewoon niks. "Maar goed, ehm.. Gaat het al beter met je poot?" Vroeg Cherrypaw aan Bramblepaw. Brightpaw keek de twee katten iet wat vragend aan, maar ze hield zich stil en wat op de achtergrond. En ook al was ze niet alleen, zo voelde ze zich wel. Het regen bleef maar naar beneden kletteren, en een zucht rolde over haar lippen heen.

Het regende nog steeds, en de vacht van Brightpaw kon gewoon niet meer natter worden. Haar hele vacht was doorweekt en bleef maar druipen. Maar het was wel warm, het was eigenlijk wel lekkere regen, ook al was Brightpaw geen fan van nattigheid. Ze keek van Cherrypaw naar Bramblepaw. Cherrypaw mocht ze wel, maar Bramblepaw joeg haar de zenuwen aan. "Maar goed, ehm.. Gaat het al beter met je poot?" Had Cherrypaw aan Bramblepaw gevraagd. Brightpaw keek Cherrypaw kort vragend aan gevolgd naar een vragende blik naar Bramblepaw. 'Yush, it is a whole load better thanks to Maskpaw and to you,' sprak Bramblepaw. 'What is it Brightpaw? Lost your tongue?'[/b] Brightpaw versmalde haar ogen en slikte. "N-nee," murmelde ze iet wat stotterend. Het bleef regenen en ze staarde wat voor zich uit. Ze was weer naar binnen geklapt. Puur omdat het haar weer wat te benauwd werd om haar heen. Ze ving de meelevende blik van Cherrypaw op en ze glimlachte even naar de poes. [i]"Ik vraag me af wanneer het stopt met regenen." Brightpaw knikte instemmend toen Cherrpaw dat zei. "Ik ook," haar stem klonk zacht. "Zullen we anders... Ehmm proberen visjes te vangen? We zijn dan wel geen Riverclan katten... Maar doorweekt zijn we nu toch al," glimlachte ze hopend dat ze iets leuks konden gaan doen.